fahriye abla fantezisi anlatıyorum olay gerçek

part 8.3: banyo sonrası bornozla nasa.tr.cr keyfi

kendime geldiğimde yeşim abla sırıtarak bana bakıyordu, bornozda fora olan memelerinden başım dönmüş olacak ki fark etmiş, bayılmıym diye toplamıştır. yani sakso kısmı benim umduğum şeydi ama hayaldi binler, amsterdam mı lan bura. o günün nimeti, memelerin full görünümüydü.
ama gece orda bitmedi.

sonra nasa.tr.cr faslına geçtik. işte buradan sonrasını hayal bile edemezsiniz.

upupupupu part.7 geliyo.

part 8.5
yeşim ablamın dıbını gördüm. çok güzeldi ama o da nesi. 21 cm bir de yarağı vardı. ailesinden habersiz shemale olmuştu.
beni banyoya zütürdü. kemersiz pantalonumu çıkarıp cayır cayır gibti. roller değişmişti. artık ben onun kadını o da benim erkeğimdi.

part 32.1: bu hayat böyle mi olur

sabah sabah o kadar işin gücün arasında apışıp kaldım, ne halt edeceğimi bilemedim. arasam mı aramasam mı. akşam görmediğime hayıflandım o kadar ama yapacak bir şey yok. kafam daldın, öğlene kadar bişey yapamadım. öyle geçti vakit. elim hep telefona gidiyor, arasam mı aramasam mı, ismini açıyorum, yeşil telefona basıyorum, hemen geri kırmızı telefona basıyorum.

artık gelgitlerden sonra, dayanamadım aradım. uzun uzun çaldı, açan olmadı. ondan sonra da ha aradı arayacak diye bir türlü kafamı toparlayamadım. mesai bitti, hala ses yok. paranoyak oldum amk. cebimden çıkarıp çıkarıp telefona bakıyorum.

o gün dönüş olmadı ben de bi daha arayamadım.

gece bir mesaj daha geldi. yarın 2’de arar mısın?

part 30: mazi kalbimde bir yaradır

- 5 yıl sonra –

düğününe gitmedim tabii. aradan beş yıl geçti. hiç haber almadım. memlekete ben gittikçe az kalıyordum, laf filan da açılmıyordu, onlara da gitmiyordum. belki ben ordayken o da memleketteydi ama ben garip bir umursamazlıkla vaktimi geçiriyordum. şarkılar filan hüzünlendirmiyordu. paso gibişiyordum, düzenli bir ilişkim filan olmuyordu. öyle de iyiydi, bişeyin ekgibliğini filan hissetmiyordum.

neyse, birgün yine beynimdeki kan çüküme hücum etti ama etrafımda hiç motor kalmamış, bazısını küstürmüşüm bazısıyla irtibat kopmuş, bazısını da gibiş sonrası pgibolojisi ile ben gibtir etmişim. sonunda havuç gibi ortada kaldığım bir gün aklıma yeşim abla düştü. i̇şte o günden sonra ben zütü kaybeder gibi oldum.

eski günleri düşünüp hayal kuruyordum, keşke şöyle olsaydı, keşke böyle olsaydı diye hayal kurup, alternatif kariyer planları filan çiziyordum. son yıllarda hayatım gayet güzel gidiyordu ama eskiyi unutamıyordum.

geçmişe mazi diyorlardı, mazi de kalbimde bir yaraydı. kedi dıbını görmüş ben bu yaradan ölürüm demişti ama bunun konumuzla bir alakası yoktu.

@11 artık değilim

dinliyonuz mu la binler

sonunda gibişen gençle yeşimin evlenmesini bekliyodunuz amk ne mutlu sonu

pupupupupuppuppupupupu

part 26.4: nişan iptal / olay var amk

hay amk. temelli kan beynime sıçramış, kalan kısmı da çüküme hücüm etmiş, nasıl duracam. domaldı bu hadi dene dedi, zütünü ayırdı. zütten gibecem amk. biraz zorladım, olmadı. dur dedi, gitti koşarak bişey getirdi, biraz gibime biraz zütüne sürdü, hadi dedi. zorlana zorlana kafasını sokabildim. acayip dar. biraz daha biraz daha derken yarısına kadar gitti ama nasıl bağırıyor bu, nerdeyse ağlayacak. çektim sonra korktum amk.

niye durdun dedi, dedim acıtıyor herhalde. hayvan gibi yarraan var acıtacak tabi, devam et dedi. vay amk. gibtiğim bütün kızlar söylüyordu ama bu defa başka. sokrum biraz daha, biraz daha derken tümü girdi. sonra gidip gelmeye başladım. bir hırsla sokuyordum ki, zütü benim kasıklarıma çarptıkça çat çat çat diye çıkan sesten sonra anladım niye çatır çatır gibmek dediklerini.

nasıl inliyor, bir ara bağırmaya başladı baya baya ama ben artık hırslanmışım, yılların birikimi, sesi fizana gitse umrumda değil, nasıl hırsla çekiyorum kendime, çatırt diye geçiriyorum.

sonra sırt üstü yattım ben, bu geldi, oturdu, zıplamaya başladı üstümde, ben de bir yandan memelerini sıkıyorum, zor oluyor ama.. sonra tekrar domaldı.
yine çat çat vuruyorum, vur vur..

lan hatun artık çık diye yalvarıyor ama ben hala gidip geliyorum, bırakmıyorum. o çekiyor, ben hızla yapıştırıyorum köklüyorum.

sonra bir boşaldım foşurt diye yarısı içine yarısı dışına, hatun zaten bitmiş. devrildik yana...

epey kaldık öyle..

o gün zütten gibtim ve artık bir sonraki gibişi beklemeye başladık.

part 34.2: hep bir ihtimal daha vardır

çarşıda nasıl vakit geçirdim hatırlamıyorum, bir iki arkadaşı gördüm ama aklım hala orda. çok kalmadan sigarayı aldım, düştüm yola. geldim eve, kapıyı çaldım, ortam hazır, eski günlerdeki gibi.. evde kimse yok, çay hazır, arka balkon da…
verdim sigarayı, gel dedi, çay var. ben de dedim eski günlerdeki gibi, içelim amk.

oturduk, firikiğini ayarladı. ama artık eskisi gibi değil, telefondaki “ayrıntılı” cyber ciksten sonra yüzümüz yırltılmış, baya gibmeli sokmalı muhabbet var. mevzua çabuk girdik. dedim o firikikleri bilerek veriyorsun de mi? ne firikiği, aa öyle miymiş filan diye dalga geçer gibi toplandı, ben de napıyosun, bırak incin kalsın amk, kaç yıldır bekliyorum ben senin haberin var mı dedim. şak diye kaç yıl olduğunu söyledi (tam yılını söylediydi ben hatırlamıyorum, hatun saymış). vay amk dedim, demek tek bekleyen ben değildim. bunu demem kötü oldu, buradan sonra işin içine hüseyin altın şarkısı gibi arabesk girdi, son derece ferre devam eden muhabbet birden orhan gencebay hülya avşar filmi halini aldı.

upuppupupupupupupu

upuppupupupup

part 21: üniversiteyi kazandığıma hiç sevinmedi

lise böyle geçti lan. 4 yıl. sanki tak var süper lise okuduk, bir yıl fazla, bi tak değil ama öyle işte. lise boyunca böyle saçma sapan geçti. bi mevzu o anlaşmanın ihlali oldu (20. part la amk. okuyun)

ilk sene üniversiteyi kazanamadım. bir yıl da dershaneye gittim, o yıl hiç eve gidemedim nerdeyse. temelli unuttum, yeşim kim, ben neyim, ev neresi. beyin amcıklaması geçirdim.

dershane bitti, sınava girdik, sınav güzel geçti bu defa. türkçeden 45 yaptıydım la, full. vay amk. süper yapmışım. matematikten de 32 net yaptıydım, önceki sene 6 netim vardı. bu sene kesin girerim diyorum. puan geldi, baya iyi. tuttum beş tercih yaptım, idealistiz ya amk. istediğim fakülte haricinde bişey yazmadım, onu da en iyi beş yeri yazdım. aklımı gibiym, tercihler bitti bana vırrık düştü. bu ara yeşim abla’yla hala uzaktan aşk yaşıyoruz.
sınav açıklandı, birinci tercih geldi. nası seviniyorum, öyle böyle değil. koştum yelim ablaya, kendimi ispat edecem amk. bir heycan anlattım hepsini, öyle donuk donuk bakıyor. hiç sevinmedi lan. sonra ben de anladım mevzuyu. hay gibiym dedim. ama yapacak bişey yok.

vedalaşma günü geldi çattı. gittim bunlara, kimse yok. vedalaşacaz. öyle soğuk bir veda oldu ki, keşke vedalaşmasaydık. çıktım gittim amk.

part 20.1: gizli anlaşmanın gizli ihlali

bir haftasonu yine ben anlatıyorum bir kitaptan o dinliyor. sadece kitap mı okuyorsun dedi. ben de boş bulundum, yok dedim, dergi filan da okuyorum. hay amk ağzımdan kaçtı lan. okuyorum dediğim dergi de şamdan filan, karılara bakıyorum ne okuması. ama dergi lafı çıkınca ağzımdan bir kahkaha attı.

ben nasıl kıvranıyorum, yok vallaha öyle dergi değil, böyle dergi değil. kıvıramadım tabi. ama fark etmeden bişey oldu, cinsellik konuşmaya başladık. ne konuştuğumuzu hatırlamıyorum ama konuşurken de gayet rahat am züt delik bildiğin ditry talk amk. ben gayri ihtiyari malzemeyi bi yerleştirme ihtiyacı duydum, o da güldü, nooldu dedi, hareketlenme var, o sırada acayip bir firikik verdi. dedim nasıl olmasın, ona da güldü.

upuppupuuppuupupup

part 31: sana ihtiyacım var

benim bu pgibolojimin de üzerinden rahat bir 2 sene filan geçti. her otuzbirimde aklıma ferre yıldızları filan değil yeşim abla geliyordu. bazen arasam filan diyordum ama yapmadım. bu sıralar arasıra haber alabileceğim kaynaklardan haberini alıyordum. mutsuzdu. herkes bişeyler anlatıyordu, her biri bişeyleri değiştiriyordu ama kesin olan bir şey, mutsuz olduğuydu.

kocasının memurmuş, biraz da o gazla apar topar vermişler. ama artık memur değilmiş, bir dükkan açmış bilmem ne, durumları iyiymiş, eskisinden daha iyiymiş ama mutsuzmuş. nedenini bir türlü öğrenemedim ama mutsuzmuş işte, orasını herkes haberinin sonuna ekliyordu.

birgün akşam, evde çalışıyorum, elimde ağır bir kitap var. yetiştirmem lazım, geç kalmışım filan. telefonum acı acı çaldı. gerçi acı filan değildi lan, işte polifonikti, hangi melodiyi ayarladıysam oydu çalan, acı filan değildi. tanımadığım bir numara. açtım ses yok, bir iki saniye sonra kapandı. peşine düşmedim, işim olmasa en azından bir yoklardım ama önemsemedim. saat geç oldu, yattım.

sabah kalktım, bir mesaj. o tanımadığım numaradan. gece ben yattıktan sonra mı gelmiş önce mi bilmiyorum ama gece gelmiş ve ben görmemişim.

mesaj kısa: “sana ihtiyacım var. ben yeşim”.

part 34.1: hep bir ihtimal daha vardır

perşembe günü gece bindim. sabaha kadar yol gittim, aklımdan çıkmıyor hatun. gibimi yerleştire yerleştire bi hal oldum. bir de kot giymişim mal gibi, otobüste sabaha kadar kıvrandım.
sabahın köründe indim, eve gittim, yattım. öğleni geçkin kalktım. biraz sohbet muhabbet ama duramıyorum. tam sigara saatine yakın çıktım evden, yeşim ablaların evin önünden geçerek çarşıya doğru gidecem. evin önüne geldim ki, dışarıdalar, nasıl bir tesadüf *

ayaküstü baya muhabbet ettik, keyfi yerinde. sonra ben gideyim dedim, bi çarşıyı dolaşıp gelecem. bana da bi sigara al dedi gülümseyerek. ben dıbına bile korum, lafımı olur, yeterki sen iste, gibime daşşama süre süre getiririm dedim (içimden). tamam dedim devam ettim.

uppupupupupuup

part 9.4: yatak odasında elbise deneme

saatin nasıl geçtiğini anlamadık bile, ben sen en güzel kadınsın deyince, artık bu oyunu bitirmenin zamanı geldiğini düşündü herhalde, döndü, bi sarıldı, ben de doladım kollarımı. benim pantolon var ama çüküm tam dıbının oraya denk geliyor, o çırılçıplak ben giyinik dıbına koyum. ama elimi sürekli gezdiriyorum vücudunda. sen benim kahramanımsın dedi, o mektup olayını, iyiki sen vardın, kıskandın beni de mi dedi. ben de kıskandım tabi, o bini eninde sonunda hoşaf edecem dedim.
acayip güldü bu lafa.
ama durum öyle garipki, sanki çıplak değil gibi, o kadar rahat, elim belinde zütünde geziyor.
bir an geri çekildi, öyle bir baktı ki lan midemin ordan vızıınnn diye bişey iki tur attı burnumdan çıktı dıbına koyum.
sen kimseyi duddağından öpmedin de mi dedi. ben de yok abla ya kimi öpecem diye tripsel bi ses çıkardım, ciyakladım lan resmen.