facebookta arkadaş olunan akrabaya ağıt

açtım bir hesap ben de, beş sene kadar önce
nasip olmuştu bu icat, o vakitler her gence.
karı kız ortamı pek bir hoştu ilk zamanlar
güzel vakit geçirtirdi oynadığım oyunlar.
notifikeyşın yağardı, mutlu olurdum ben de
pek bir hoş idi bunlar, sanki pilav ile zerde.
bir anda sökün etti, facebook'taki akraba
bilmezdim ki o vakit, sanki temsil-i akbaba.
kabul ettim request'i, ne de olsa kan bağı
ben hayatımda yutmadım, bile bile böyle bir ağı.
başladı yorumlara, ne de güzel çıkmışım,
çekilen fotoğraflarda, ışıldayan aymışım.
her fotoğrafımda belirdi, +1 like postunda,
hoşuma gitti bu durum, tşk ettim anında.
işler git gide büyüdü, kimdi yanımdaki kız?
yapma be amca oğlu, etme ağzına beni sakız.
arkadaşlarımı ekledi, bunlar yetmezmiş gibi,
başladı muhabbete, mevzu bahis edip beni.
döktü tüm sırlarımı, kirli çarşaf misali,
attı yüksek perdeden, sanki başıma vali.
dedim amca oğlu, neden böyle yapıyorsun?
üste çıktı hemen de, kalbimi kırıyorsun.
bir süre dayandım, baktım böyle olmayacak
topladım her bir şeyi, bırakmadım kap kacak.
hesabımı kapattım, eyledim terk-i diyar
çok yer gezdim amma, görmedim sen gibi hıyar.

patlatayım mı buna da bi şiir ehehhe *

hobaaaa

@3 senindir üstad (: