facebook ta bulduğum kız reelde topal çıktı

beyler, neyse uzatmadan devdıbını anlatayım. özet geçicem yine , vaktinizi almıyım.

bi kafeye oturduk. siparişi verdik falan derken nasısın, birbirimizi daha yakından tanıyalım, vs. muhabbetlere girdik. Benim aklımda tek bi soru var. hani cem yılmaz mavi suratlı adama ya senin suratına noolmuş diyo ya, o saflıkla ya senin bacağına noolmuş diyesim var. Ama kızın kalbi kırılmasın diye sormuyorum yine.

Engelli olduğumu biliyomuydun diye pattadanak konuya girdi. Engel koşuda da olur diye olimpik gerizekalı bi espiri yaptım. Ortamı yumuşatmak için yavşak tonda 3-4 saniye tek başıma güldüm, baktım kız gülmüyo, ciddi mode on.

neyse panpalar, evet biliyodum dedim kız pgibolojik travma yaşamasın diye. sonra kıza "nasıl oldu geçmiş ossun" dedim. konuştukça batıyodum amısını gibeyim, dalga geçer gibi olmuştum halbuki niyetim tam tersiydi. kız, behçet dedi "doğuştan" (bu arada adım behçet). Ortamı yumuşatmak için yine başka bi gerizekalılık yapıp "desene 1-0 başlamışs... " diyecektim ki son anda kendimi tuttum panpalar. Oha denecek kadar düşünmeden konuştuğum anlar oluyor.

Neyse uzatmayalım, tanışma anlaşma faslı bitti. Falan fıstık muhabbet şamata. Hava karardı, kız dedi ben gidiyim behçet. Bi mallık daha yapıp "seni bu halinle tek başına bırakamam dedim" dilimin damarını gibeyim. Sonra "kız halinle yani" deyiverdim de işi toparladık amk.

next episode: kızın evi beyler

neyse beyler, yine özet geçicem.

kız'la otobüs durağına yürüdük, taksimin arka tarafında tenha bi durak var ya, bakırköy otobüsleri felan kalkıyo. 10 dakkalık yol 30 dakika sürdü. Karşıdan karşıya geçerken "hadi cabuk araba geliyo" diyor sonra yaptığım salaklığın farkına varıp pardon diyerek olayı geçiştiriyorum.

Biz bi karşıdan karşıya geçicez trafik tıkandı falan derken durağa geldik, otobüse binicez. Ben bindim akbili bastım ilerliyorum, bi baktım kız kapıda binmeye çalışıyo. dedim "behçet ne hayvan adamsın" koştum yanına bindirdim. (bindirirken zütünü ellemeyi ihmal etmedim panpalar bu da ufak bi anektod). otobüs hareket etti. sonra metro falan fıstık kızın evine geldik.

Ya sen tek başına kalıyodun dimi? dedim yemi attım.

kız dedi evet tek kalıyorum. dedim "behçet gibiş çıktı sana" içimden sevindim, sonra böyle düşündüğüm için bi vicdan azabı da duymadım değil. Kapının önündeyiz, kız dedi gel bi kahve içeriz. Dedim "ev müsait mi?", yem atıyorum binler yol yapıyorum, aslında bu sorunun altında sıcak su hazır mı? yatak rahat mı? gibi sorular var.

Neyse uzatmayayım, kız dedi gel müsaitim. düştüm kızın peşine katları çıkıyoruz. 15 dakika sonra 4. kata geldik amk. girdik eve, ortam güzel, mobilyalar yeni falan derken bu dedi ne içersin. dedim "ice tea var mı?" ağzımı gibsinler sanki 7 ceddim ice tea ile büyümüş, dedi kız yok ama hemen bakkala gidip alıyım ki bu süre 45 dakika'ya bedel. dedim yok kahve getir sen gibtiret aystiyi.

gibtiret deyince güldü, dedim pardon ağzımız alışmış kusura bakma. kahveleri içtik falan fıstık. "ben güzel miyim sence?" dedi, dedim noluyoz dıbına koyim, "güzelsin, zaten ne demişler... " dedim sustum dıbına koyim. tam hatırlamıyorum ama aklımda topal lı bi atasözü vardı, dedim behçet inci de değilsin düzgün konuş kızla. "ne demişler" i "ben güzele güzel demem güzel benim olmayınca" deyip tamamladım.

@23 panpa bu hikayeyi aylar önce yazmıştım. modlar hepsini sildi amk. bi çoğu geridönüşümsüz olarak yok oldu. bunlar çöp kutumda kalanlar. nostalji olsun diye çıkardım kodum tekrar başlığa ): devamı yok yani.