Ulan yatmaya gittim sonra dayanamadım geldim yine merak ettim lan bu dramı.

Ben de çok fazla sorgulamaktan cevremde ki insanların gerçek olmadığına inandırmıştım kendimi. Sonra bu şekilde yasayamayacağımı anlayıp, her şeyi kabullenmeye başladım.

olm adam uğraşmış lan bir bir dertlerini yaşadıklarını falan anlatmış galiba. artık bu panpanızı da görün.
edit:hatta yeni farkettim adam bunun için üye olmuş.ve siz hala bu adamı sallamamakta kararlısınız.

son entryleri
04:26 f1karşık sıkıntı yorgunluk #158885148
04:19 f1karşık sıkıntı yorgunluk #158885025
04:14 f1karşık sıkıntı yorgunluk #158884948
06.02 yorgunum amk gibik hayat #158667132
06.02 yorgunum amk gibik hayat #158648379
06.02 yorgunluk #158648304

sa napıyon bilederimin bilederi nasılsın?

dostum keşke dememek içinmi ben artık yaşaman değerini kaybettim bi önemi yok artık koymuyor ha buarada artık denem ve nenemle yaşıyorum yani anlaya bileceğiniz üzere ne anne diyebilceğim biri var nede baba bide şerefsiz abim var 200 tl bırakıyor aylık harçlığım işte muhabet bile etmiyoruz bişey daha söyleyeyim abim kahve işletiyor hesap defterini görme şansım oldu ayda nekadar kazandığını söyleyeyim 20'000 tl cidden öyle ama 200 tl bırakıyor ama pek bi önemi yok bu da hayatın bana yaptığı cilve olsa gerek

ama onu bile eğer o kızın temas ettiği yerlere temas etmişlerse artık onlara günaydın diyip yerime geçiyordum tek arkadaşlarım kulakllıkarım ve sözlük yıllarca okuğum şeydi yaki geçen hafta bende yazmaya karar verdim işte herneyse ama aids le veya hivle ilgili söyle bi bilgi daha biliyordum eğer dokundukları yerde olsa bile 1 kaç saat içerisinde yok olabilceklerini biliğim halde oralara dokunamıyordum 2-3 yıl boyunca sınıfın kapısana dokunmadım bile işin gerçeğin sadece öğlemeklerinde toplu çıkıp toplu giriyordum ve böylece temastan kaçmış oluyordum ne kadar saçma dimi ama elimden birşey gelmiyorum mantığıma yenik düşüyorum bizim burada bir şelale var şarlak diyorlar neden diyorlar bilmiyorum bi gece tepeye çıkığ şehri ayaklarımın altına almak istemiştim ama kedi ısırdı o gece gidip kuduz vurdurdum ve ilk 2 sefer daha sonra dedimki ulan zaten yaşamak istemiyorum neden vurduduyorum ve öylece 3 seferden sonra gitmedim ve hala yaşıyorum işte bu arada sırtımda fibraminyaji vardı doğru yazdıysam ellerim titriyor yani okuyan varsa biraz geç yazıyorum işte tüm bu getirirler hayatımın gibikliği

öceki entryminde ne kadar gibik bi hayatımın olduğunu yazdım zaten bu gibik hayatımın yanında bi tane anormal hayallim vardı hala var yaşadıklara flan bakarsak işte herneyse o hayal formula 1 di
yıl 2008 yanlış hatırlıyor olabilirim annem ve babam yine kavga ediyor küçüğüm bende dedemin yanına kaçtım açtım tv yi ilk kez orda bi renge aşık olunabileceğini anladım kırmızı raikonen son turda şampiyonluğunu kaybetmiş o arabaları gördüm bilmiyorum ama shell araba veriyordu o zamanlar bi tane enzom vardı amcam almıştı alkolikti ama o kafayla bile olsa bana ve kardeşime zarar vermekten kaçınıyordu sonra o kırmızınında ferrari olduğunu öğrendim işte ve hala bi tanrı olsa ona neden beni burda bu ülke bu aile olmamı istediğini sormak isterdim yine uzun yazıyorum kusura bakmayın ama arakadaşım bile diyebilceğim kimse yok ve yaş 18 bakıyorum okulda bi alfa erkek ve hepsi etrafında toplanmış hepsi kendi halinde muhabbet ilk okuldan beri kendimde bi farklılık olduğunun farkındaydım asosyallikte diyebilirsiniz bilmiyorum o kadar gibik ve maske ardından arkadaş edineceğime yanlız olmanın ve çevrenin beni umursamadığını görünce bazende mutlu oluyorum evet konu dağıldı gelelim hayale ben f1 le yaşıyorum ilk fırsata ülkeyi terketmek gibi bi planımda yok değil volticar sersinde de yarışmak bile olur ben anlatırken işte yazarken bile gibik yazıyorum hayatımın getirisi

çevrenin gördüğüne göre asıldan ben görünmüyorum bile 18 yıldır yaşadığım mahalledeki sokaktaki insanları bile tanımıyorum azik olmadım ama karektirim böyle bilmiyorum ben kendimi hayelet olarak tanımlıyorum varlığım bile tüyden farksız aslında çevre göre bende önemsemiyorum belki diyorum şimdi önemsenmiyorum görünmüyorum 18 yıldır oturduğum sokaktaki marketçinin adımı bildiğinden şüpheliyim ama ya gelcekte diyorum ya bişeyler olur ya şöyşe olursa ya böyle olursa diyede düşünmekten alakoyamıyorum kendimi işte böyle akıp gidiyor hayatım babam küçükken piskatriste zütürdü normal davranmıyordum zaten o yaşlardada artık doğru yazdımmı onu bile bilmiyorum hatırladım birşey var oda oğlun obsesif dedi ama pek bi önemi yok bilsemde hatatım gibikliğinden kurtulacak değil ya bende işte yanlığımı avantaja dönüştürmek için hertürlü bilgiyi okur ve izler hale geldim beynik okadar fazla şeyi sorguluyordumki örnek ise sınıfta kaşar diye hitap edilen bi kız vardı ama pek umrumda değil okızın öyle olduğunu öğrendiğim günden 1-2 gün öncesinde aids ve hiv le ilgili şeyler okumuştum kızın benim çevrende olduğu zaman yaptığı her hareketi takip etmeye başlamıştım kızın bi dokunduğu sıra varsa ona dokunanların kim olduğunu belirleyip kendimi koruma altına aldığım anlar bile olmuştu işte yanlız olmanın avantajı kimseyse konuşmuyordum ve kimse benimle konuşmadığı için temas da olmuyordu ama sabahları en azıdan günaydın demek için 1 kaç kişiye günaydın diyordum

hayel uydurma olsa diyorum ruyada olsam diyorum ama tüm dıbına kodumun gibikliğiyle hayatım devam ediyor ben anne kelimesini birine söylemeyi bile özledim aslında şu müziklerde olmasa dayamam biliyorum şuan güneç doğana kadar yazmayı düşünüyorum bilmiyorum belki duvara karşı yazıyorumdur belkide gerçekten hiçbiriniz okumıycak yine olsun en azıdan birilerinin olma ihtimali var dediğim gibi annemin başka evliliğinden olan çocuğu olmuş geçen cumartesi öğrendim ben artık kendisine anne diyebilirmiyim biliyorum dilim haret edermi biliyorum işin gerçiği hiçbik gibten otta taktan umudum kalmadı dıbına koyayım ve tanrıya gelelim bi yerlerde gülüyorsa bana gülüyordur eminim ben hiçbişeyi onun adı olmadan yapmazdım ama hayat beni sınıryormu yoksa doğarken zorluk seviyesini en üstemi aldılar bilmiyorum ama bu mazlumun hakkı hak etmeyenin hakkı yerde kalıyor bazen diyorum huzur için biraz huzur için herşeyimi feda edebilirim ama bakıca feda edecek hiçbirşey yok aslında çevreme baktığımda

bol bol alkole verdim kendimi amcamın durumunu daha iyi anlıyorum artık unutmak için hergece düşünmek ten uyuyamıyorum işte alkol de unutmamı sağlıyor bazen sabah 6:30 kuruyorum alarmı sırf güneşi seyretmek için soğuk odamda yüzüme vurduğunda o an ısınıyorum bazen sokak ta yürüme sebebim bile sadece insanların yüzlerine bakıp hallerini anlamaya çalışyırom acaba diyorum benim gibi elbet vardır diyorum acaba kaç kişi hayatını bir maske ardından devam ettiriyor diye merak ediyorum bu hobim haline geldi keşke yazdıklarım

artık neredeyse herşeye tepkisiz kalabiliyorum isterse babam şimdi odaya dalsın önemi yok ve hiçbirşey koymuyor artık tanrıya sormak isterdim varsa neden diye yıllarca hergece diledim ama ne yardım eden oldu ne bişey gelecek mi kaygım yok babam her fırsatta ne yapıcağımı soruyor ne iş bende bilmiyorum diyorum aslına bakarsanız sıcak bir yer örneğin ev 1 oda ve tualeti yeter günde 1-2 kitap satsam 3-4 pohaca ve kahvem olsa bana yeter diyorum ama beynim bi yerinde batan bi kıymık parçası var çabala diyor hala ama ne ruhum yeter ne zihnim istesemde bazen bedenim beni durduyor evet geldim yine tanrıya neden tanrı neden normal gördüğümüz aile ler gibi bi aile yada ülke de doğnadım demek isterdim bari bu kadar çektiriyorsun acı derdim gözlerini kapama derdim evet varsa okuyaz burdayım yazsın 1 kişi bile olsa yeter en azıdan yükü hafifletmek için

yanlızlığı kız aradaş olarak algılamayın evet işin gerçeği oda hiç olmadı bilmiyorum elime fırsatlarda geç oysaki ama kendime ihanet edemezdim işte olmadığım biri gibi davranamıyorum bu diğer olmayan arkadaşlarımla da böyleydi işte lise 1 ilk 1 hafta grupca gezmeler ama bişeyler saçma geldi en sonunda kendimi soyutladım zaten bi hayatım da bu kadar gerçek varken hiç çocuk olmadım hep olgun birimiş gibi bütüdüm kendimi eğittim denilebilir belki evet çoğunuz okumadı bile ama yazıyorum işte sabaha kadar yolu var evet önceden dediğim gibi annemide 3-4 yıl dan beri görmüyorum saymayıda bıraktım zaten gerek yok ağlamak istediğimde ağlıyamıyorum sanki ruhum çürümüş gibi geliyor artık daha ne kadar çürüyebilirki oluyor bazen

ne olan biten umrumda artık neden elime geçen para günde 3 bardak kahve 3-4 pohaça yeter diyorum bide hiçbir şekilde karışılmayan bi hayat annen ve baban varmı dediklerinde sadece öldüler diyorum ama yaşıyorlar sanki artık bi değeri var belki yarın devam ederim belkide bir içki alır sabaha kadar onla giderim evet hayatın açlık fakirlik gibi böyle rezil gurursuz kokuşmuş tarafıda var 1 niz okuyup anlasa halden kar dır ben şimdi biraz dağları izliycem ay ışığı güzel görüntü dediğim gibi yarın nickaltına devam ederim heralde hadi kalın sağlıcakla "why god why"

1-2 gün oldu heralde yazmadım eve yorgun geliyorum iş güç işte yener-çocuk dinliyorum zaman öyle boş boş geçiyor paramı biriktirmeye çalışıyorum kodumun yerinden gidersem-gidebilirsem diye lan varya burada yıllardır açılan başlıkları okumassam intiharı çoktan yapmıştım heralde kendimi kaybedenler kulünündeki kasetleri birikten o adam gibi hissediyorum ama onunki sevgili benimki hayat sevgisi'ni kaybetmişik stardart fm açıyorum sonra yine alkol ha bu arada biriktirdiğim para geleceğe değil alkole gidiyor lan sözlük dışında nasıl eğleniyorsunuz benim için yok okuyan 2-3 kişi var onunda farkındayım onlarada büyük teşekürler işte ha bu arada bugün durakta bekliyorum 30 dk da bir geliyor bayanın biri çarptı ben hiçbirşey yapmadım ama çarptı işte duruyordum kadın sizin gibiler hep sapık şeyler mi düşünür dedi bende başımı öne eğdim özürdiledim ama nafile halbuki gurulu hayvanlar ayıları düşünüyordum ama anlamassınız işte sonra herkesin size dik dik bakışı ama hiçbir şey yapmadım durakta bile olsa dünya tüm gibikliğiyle dönüyor benim için adam önünüzden ferrari ile geçerken.

çevre gerçekten karektersiz dolu kötü bile olsa karekter şart mükenmel biri değilim öyle biri omak için çabamda yok ama bunca şeyniye düşünmekten de alıkoyamıyorum mk evet bazı hayylerim var hiçbirinin gerçek olmacağınıda biliyorum ama yinede kuruyorum mk tanrıya varsa ona küfür ediyorum içimden evet daha beterleride var diyiceksiniz afrikadaki cocuklar savaş gören çocuklar e tanrım bu kadar şevkat ve affedensen nerdesin be hadi beni aç bırakmadın susuz bırakmadın ama 2 yaşında çocuk ailesini bonbardımanda kaybediyor görüyorum ve kendi halimide görüyorum eğer bi tanrı varsa onlara yardım etmesken banmı edicek diyorum daha da ümitsiz oluyorum mk bunca insan nasıl bu kadar mutlu maskesi takabiliyor aklım almıyorum yaşıtlarım nasıl kız gibebilirim derdin de mk bi kahve için 20tl ısmarlıyor starbaks ta (yazamadım onuda biliyorum) yaşadıklarım tüm suçlusu benmiyim dıbına koyayım diye kendimi sorguluyorum dıbına koyayım mk yazmak samimi gelmiyor insanın pontansiyelini kullana bilmek için toplu iğne başı kadar şansı olmazmı lan olmazmı beyler içimi döküyorum artık kusura bakmayın hadi kalın sağlıcakla belki yazarım 1-2 güne