+2
dün akşam defterdarlıktaki işimi bitirip eve geldiğimde hanımım birgül evdeydi. tabi kuşumuz boncuk da. kapıyı açar açmaz nası öttü sevinçten. bir kuş bile bu kadar sevinçle mutlulukla öterken hanımım birgül hiç bişey yapmadı . bozluldum açıkçası. görseniz boncuğu kanatlarını açıp kapıyo ötüyo. adeta diyor ki hoşgeldin. kafesimin kapağını aç da sana sarılayım der gibiydi. birgüle dedim ki şu kuş kadar olamadın ayıp sana ya dedim. o da bana dedi ki sen de bana yem alsaydın ben de öyle öterdim dedi. ben de cebimdeki kabak çekirdeğini gösterip hadi öt bakalım dememle nasıl bozuldu anlatamam. sizin de böyle anılarınız varsa anlatır mısınız arkadaşlar
