öncelikle dalga geçecek zütler gibtirsin gitsin bu entriden.
ha ben bu kardeşimi yalnız bırakmak istemiyorum çözüm bulalım bu kardeşimizin olayına diyorsan gel oku knk.
inanın şu an gözyaşlarıma engel olamıyorum.

olayı anlatayım:

ben bu kızla bir kampta tanıştım. daha ilk günlerden lezbiyen olduğunu söyledi. o zamanlar arkadaş gibi görüyordum zaten. başka bir kız daha vardı.ona yürüyodum ben. ama onun sadece benimle kimseyi bulamadığı için konuştuğunu anlayınca bıraktım. boşluktaydım artık. ne yapacağımı bilmiyordum. kampın sınıfında otururken birden o kız hızla sınıftan çıktı. kimse giblememişti kızı. ben gibledim ben de çıktım. tuvalete ağlayarak girdi. ben de girdim. anlatmak ister misin dedim. ben seni her zaman dinlerim dedim. kız gel dedi kısık bir sesle. oturduk bir yere. anlatmaya başladı bana arkadaşıyla nasıl küstüklerini, sevdiği kızın onu nasıl terkettiğini, ailesini, herşeyi...

ağlıyordu kız. deliler gibi ağlıyordu. o an kıza birşeyler hissetmeye başladım. kalbim deli gibi atıyordu. düşünüyordum onu sadece acıdığım için mi seviyordum, yoksa kız gibmek için mi. hayırdı cevap. onu onda kendimi gördüğüm için seviyordum büyük ihtimal. sonra bana döndü ve, "akşam model konseri var. oraya gidip sevdiğim kıza son bir veda edip hangi şehir olursa olsun gideceğim. bu şehri artık sevmiyorum" dedi. gitmesin istiyordum. hiç gitmesin. hep benim olsun. ağzımdan ben de geleyim mi konsere lafı çıktı. gel knk beleş hem dedi yada öyle bişey. gittim. onunla buluştuk bir tekel bayinin önünde. biraz zaman geçti. ve sevdiği kız başka birisinin kollarında yatıyordu. gel dedi bana. oturduk ve birlikte ağlamaya başladık. onun gözlerinden tek bir damla düşmesini istemiyordum inanın ki. o benimle olsa belkide onu çok mutlu edebilirdim. aradan biraz geçti babam aradı saat 10 çabuk eve dön diyip tehditler savurdu. evet benim babam öyle saykodelik biri. tüm gece onu düşündüm. düşümde de onu gördüm. ertesi gün kampın galası vardı. en güzel kız oydu galadaki. yine yüzünde bir hüzün vardı ama. numarasını falan aldım o gün. sarıldık ve yanağımdan öptü gitmeden önce. giderken beni bir hüzün kapladı. bitti dedim kendi kendime bu aşk. kendimi acılar denizinde bir kaptan olarak hissediyodum. iyice çıldırdım. bir gün bizim berkay var bizim metal grubunun bateristi. onunla takılırken bir arkadaş "atakan çabuk (kızın ismi) kendine bişey yapmadan bişeyler yap" yazdı. ben de aklıma ne geldiyse yazdım. sen intihar edersen ben de ederim yok sakın kendine birşey yapma falan işte. en sonunda kıza açıldım orada. kız cevap verdi. şaşırdım dedi bana. sonra "ben erkeklere o gözle bakamıyorum. üzgünüm ama ben bir eşcinselim. özür dilerim" gibisinden bişeyler yazdı. ben de ona senin benimle çıkıp çıkmaman umrumda değil. sen mutlu ol kendine bişey yapma beni gibtir et gibi bişeyler yazdım. o da ben bencil birisi değilim yazdı. hala arkadaşız bunu unutma dedi. konuşmanın sonunda seni seviyorum diyip kapattım.

günlerim gib gibi geçiyor beyler ne yapmalıyım sizce?

edit: kız beni seviyomuş ama o anlamda değil bana değer veriyomuş.
eşcinsel olmasam ilk seninle çıkardım dedi yalanını gibtiğim dilberi