eğer bu bağlığı okuyacaksanız vazgeçin

@49 ne biçim bir müzik birikimim olduğunu bilsen kendinden utanırsın. neyse kimseler okumuyor diye hikayenin pek üstüne düşmedim beyler. azmettirici istekleriniz doğrultusunda yazmaya devam edeceğim.

@1 arabesk raper olma yolunda emin adımlarla ilerliyosun

ya sana cok pis sövücem anlatsana dıbına kodmun

kende gel amk. http://www.dailymotion.co..._shortfilms?search_algo=1

anlatacağım beyler. takip edenler uplarlarsa iyi olur.

hay dıbına koyiyim bi kere de biri bi hikayeyi bitirsin

ertesi gün okula gittiğimde o dövdüğüm huur serviste değildi. meğersem ailesiyle gelmiş. servisten inip okula girdiğimde bana olan tuhaf bakışlar beni çok kıllandırmıştı. hocalar bile beni elleriyle gösteriyolardı diğer hocalara. ne olmuşsa olmuş, kızı dövdüğüm olay okulda ' kızı taciz etti' ye kadar ilerlemişti, herkes buna kendini inandırmıştı.

ben ve kızı taciz etmek. o sabah ilk iş olarak beni müdür odasına çağırdı ve olayı anlattım. müdürümüz çok sertti ve odasında kızılcık sopası vardı. beni korkutup ağzımdan taciz ettim dememi dört gözle bekliyordu. ben dersleri kötü olan bir öğrenciydim ve başarı ortalamasını düşürüyordum. o iki kelimeyi söylemek hocanın işine gelirdi ve beni daha kolay okuldan şutlardı. müdür ailemi aradı.

o sırada sabah bir sınav olacaktı ki ve huur çocuğu fizik hocası bana sınıfta herkesin önünde xx'i taciz etmişsin yakışıyor mu diyerek herkese rezil etti. sustum. hoca bana olan sinirini sınav başladıktan 10 dakika sonra yanıma gelip omzuma vurarak çıkaracaktı. geldi ve yaptı. zaten sinirimden kendimi yediğim bir günde hocanın yaptıkları da tuzu biberi oldu ve ayağa kalktım hocaya giriştim.

okuyan okur ben devam ediyorum. kübra'dan çok hoşlanmaya başlamıştım. onu yolda görsem asla suratına bakmazdım tanıdıkça aşık olunan bir tipti ve yavaş yavaş ona kapılıyordum. bu 2. dönemin sonlarına gelene kadar böyle devam etti. bir gün onun kendi sınıfından bir çocukla çıktığını öğrendiğimde beynimden vurulmuşa döndüm. artık olamazdı. beni okula bağlayan son şeyde avuçlarıma konmadan uçup gitmişti. okula zorla gidiyordum. hakkım olan devamsızlığın da sınırlarını aşmama ramak kalmıştı. ve bir gün servisteki bir huurnun sözlü sataşmasına mağruz kaldım. kız çok yavşaktı. her taka yorum yapan her taku bildiğini zannneden tipler olur ya. çevresinde ne kadar insan olursa o kadar zengin olduğunu ve havalı olduğunu hisseden tiplerdendi. rahime'yle olan eski yaşadıklarımızdan bahsederek bana çemkiriyordu. kıza gıcıktım. ilk günden beri. tartışma hararetlendi ve hakaretlere kadar vardı. dalmamak için kendimi zor tutuyordum fakat kız artık sınırlarını aşmıştı. evimin önüne geldik. tam servis kapısı açıldı ve ayağımın birini dışarı attığımda arkamdan ' huur çocugu ' dediğini duydum. servise geri atladım. en arka koltuğa doğru zıplayarak kıza uçan tekme attım ve onu orda linç edercesine dövdüm. bir kız benimle bu şekilde konuşamazdı. erkek olursa da döverdim ama bir kızın böyle konuşması beni çok sinirlendirdi.

yokmu dinleyen?

günler günleri, aylar ayları kovalıyordu beyler. artık bulunduğum duruma alışmıştım. ortama ayak uydurmuştum fakat derslerime çalışmıyordum. zaten ders çalışma gibi bir alışkanlığım yoktu. ben o zeki ama çalışmayan çocuklardandım. bir kızla çıkma denen olguyu da ilk kez tadıyordum. okulun en ciksi en havalı kızlarından biri bana benden hoşlandığını söylemişti. kıza karşı bir ilgi duyuyordum fakat bu ilgim sadece yuvarlak hatlarından kaynaklanıyordu. küçük fakir ve mütevazi bir mahalle ilkokulundan tüm metropolün dört bir köşesinden gelen insanların bulunduğu ortama gelmek beraberinde kültür farklılığını da getiriyordu. kızın gerçek adını söyleyemem fakat adına rahime diyelim beyler. sınıfımızdan bir kız 'joni yan sınıftaki rahime varya senden hoşlanıyormuş' dedi. ben şaşırmıştım beyler. bu kadar ciksi bir kızın, bütün okulun erkeklerinin arkasından salya akıttığı bir kızın benimle ne işi olabilir diye düşünüyordum. sonrasında yakışıklı olduğumu anladım. o gereksiz eziklikten eser yoktu artık. tenefüste rahime yanıma geldi o kızla.

reserved

anadolu lisesini kazandım herşey çok güzel olucak diyordum içimden. farklı farklı insanlar tanıyordum. sosyal statü nedir bilmiyordum bile. liseye gittiğimde anladım. insanların giydiği ayakkabılar, kullandığı telefonlar, takıldığı insanlar ve dinlediği müzikler sosyal statü denen şeyi oluşturuyordu. biraz haklıydılar ama aralarında insana 'insan' gözüyle bakmayan andavallar da vardı. kendimi onların arasında ezik hissediyor kimseyle arkadaş olamıyordum.bir de anadolu lisesinde okuyanların tiplerini bilirsiniz beyler. egosu yüksek olur hele aralarında bazı huur çocukları olur karşındaki rezil etmek için atla karayı seçerler. böyle huur çocuklarını da tanıdım.

hayatını giberim senin http://vimeo.com/28345834

http://inciswf.com/anlatamk.swf

babam sevimsiz insanlarla konuşmayı bilmeyen sürekli küfreden ve bana hayatımda 'naber oğlum' bile demeyen bir insan. ama beni seviyor bunu hissediyorum. hayatımda bana yaptığı tek güzellik beni ortasonda iyi bir liseyi kazanmam için dersaneye yollamasıdır. yaptığı bu güzelliğin karşılığını çok iyi olan bir anadolu lisesi kazanarak geri ödedim.

öncelikle beni liseli diye yaftalayacaksınız bunun farkındayım ama herşeyi oluşturan bazı etkenler var ve benimde kişiliğimi oluşturan hayatımın dıbına koyan, ruhumu giben olaylar lise yıllarımda başladı.

hadi bağalım

http://galeri4.uludagsozl...npa-dinliyoruz_161888.jpg

huur mu dedin

anlat panpa dinliyoz

anlat panpa bi bakalım