Mühendislik okudum, karı kız ortamımız yoktu, öyle barlara, kulüplere de takılmazdık. Ama tek bir sorumluluğumuz vardı; ders geçmek. O da okul birincisi olmanı gerektirecek birşey değil. Sadece diplomayı al yeter. iş hayatında okudukların sana bi tak katmıyor analitik düşünme dışında. Onun dışında istediğin saatte uyu, istediğin saatte kalk, ister okula git, ister gitme (yarım dönem 1 gün bile okula ugramadıgımı bilirim), azcık paran varsa (öyle çok olmasına da gerek yok, 2001-2005 senesinden bahsediyorum, haftalığım 50 TL idi) her türlü eğlenirsin. Batak, king partileri, risk oynamak, internet cafe'ye gidip iki cafe'yi kapatıp counter çevirmek, gecenin bir yarısı dışarı çıkıp köfte ekmek yemek, çay içmek, bir oda dolusu herifle 37 ekran monitörde ferre izlemek, ve daha nicesi.
Şimdi çok kral bir işim var, çok da iyi kazanıyorum, ama o günleri mumla arıyorum. Demek istediğim ileride paran olsa bile o zamanki kadar hayattan tad alamıyorsun. Dolayısıyla anı yaşa, nasıl yaşayacağın, kimlerle yaşayacağın sana kalmış.