Bir patronum vardı. Hesapta çok yardımsever bir insan ayağına takılırdı ama az anasının gözü değildi. Adam bilgili bir adamdı. Büronun sahibiydi ve büroda tüm üst düzey çalışanlardan bile daha fazla dil biliyordu. Aynı zamanda inanılmaz derecede zengindi. işe muhtaç olduğum için beni asgari ücretin daha da altında bir ücrete çalıştırdı. Ben Anadolu yakasında oturduğum için günde en az 1 buçuk 2 saat de yol çekerdim. Sabah 8 buçukta paspasa başlardım 9 buçukta çalışan huur evlatları gelirlerdi. Hele bi tane kadın vardı hesapta benden sorumlu olan fahişe. Tam bir fahişeydi. Sıcağın altında sırf bana biraz daha iş olsun diye 1 hafta sonra gitmesi gereken evrakları o sıcakta daha yeni işten dönmüşken bana tekrar zütürtüyordu. Bu hayatı yaşamak canıma tak etmişti. Kafaya koymuştum , parayı kolay yoldan kazanacaktım . Ama nasıl olacaktı ki bu. Bu konu üzerine düşünmeye başladım.

Edit: Okurken dinlemenizi tavsiye ederim

insanın aklına türlü türlü yapılacak şeyler geldi. Banka soyma planlarımı dersiniz yüklü miktarda uyuşturucu alımı satımımı dersiniz. Artık her ne derseniz diyin işte. Aynen bunları aylarca düşündüm durdum. Ama pis işe bulaşacaksanda sermayen olacak bu devirde. Sonrasında aklıma belki çoğunuzun tasvip etmeyeceği bir fikir geldi. Zenginlik yanıbaşımda duruyordu aslında. Patron olacak şerefsiz dünyaları kazanıyordu. Ama ondan nasıl para koparacaktım yani tabiri caizse onu nasıl dolandıracaktım bunları düşünmeye başladım.

Evet beyler günlerim o taktan iş yerinde çalışmakla ve de zenginlik hayalleri ile geçiyordu. Öncelikle patronumdan yüklü bir miktar zütürmem gerekiyordu. Madem risk alıcaz tam olarak almamız gerek. Bu düşünceler aklımdayken patron iş yerine geldi ve , Bu akşam hepinizi akşam yemeğine bekliyorum , Hem yemek yeriz hem de büronun işleyişi hakkında konuşuruz dedi. işte aradığım fırsat ayağıma gelmişti. huur çocuğu bana dönüp seni de davet ediyorum anıl sende geleceksin dedi. O an çalışanlar benimle içten içe dalga geçti ve hepsinin yüzünde alaycı bir gülümseme oluştu.

Ama beni rencide etmiş olması umrumda bile değildi. Nasıl olsa ondan büyük intikam alacaktım. Ne yapmam gerektiği ile ilgili düşünmeye başladım. Şık giyinmem gerekiyordu. En azında iş yerinde benimle alay etmemesi gerektiğini göstermem gerekiyordu ve herkesin önünde itibarımı kurtarmam gerekiyordu. Öyle de yaptım. Elimdeki paranın nerdeyse tamdıbını bir takım elbiseye verdim. Boyum uzun olduğu için takım elbise bana gerçekten çok yakıştı. Buna emindim. Yola koyulma vaktiydi. Patronun evine doğru yola çıktım

Akşam 7 gibi patronun evine geldim. Ev gerçekten de mükemmell ötesiydi. Fulyanın en güzel eviydi diyebilirim. Adamın bir karısı vardı. Kendisinden 10-15 yaş küçüktür. Nerdeyse yaşıtız. Kadın inanılmaz güzeldi. Bir o kadar da iyi niyetliydi. Adamın bir önceki evliliğinden olan çocukları da o evde yaşıyordu. iş garip bir hale bürünmeye başlamıştı. Adamın karısı bana ilgi göstermeye başlamıştı. Benim tek ihtiyacım adamın parasını almaktı. Kadın umurumda bile değildi

Yemek faslı başlamıştı. Ben çorbamı içtikten sonra lavaboya gitmek istedim. Amacım evinde kasa varmıydı. Varsa bu kasaya nasıl ulaşabilirdim. Kafamdaki bu soruları yanıtlamak için evin içinde küçük bir tur atmam gerekiyordu. Adamın karısı bana lavaboyu göstermek için bana eşlik etti ve sonra içeriye döndü. Bende hemen çıktım dışarı yatak odalarına doğru girdim. Tam beklediğim gibi. Bankalarda göremeyeceğiniz kadar büyük kasası vardı evinde huur evladının. 8 haneli bir şifreleme sistemi vardı. Bunu nasıl çözecektim. Bu muallaknin paralarını nasıl alacaktım. içeriye döndüm ve kafamda yeni bir plan oluşturmaya başladım

Bizim patron karısına acayip derecede güveniyordu belliydi her halinden. Karıyı kafalarsam patronun milyonlarına ulaşabilirdim. Ama nasıl olacaktı. Tamam karı bana ışığı yakmıştı ama yine de öyle bir yağlı kapıyı bırakmayabilirdi. Bu hiç kolay olmayacaktı. Ama bu parayı almak zorundaydım. O yüzden kafamda oluşturmuştum herşeyi. Karıya yavaş yavaş sokulcaktım.

Patron bana ısınmaya başlamıştı. Güveni sağlamıştım artık. Arabasını bana veriyordu bazen. Akşam özel davetlere falan giderken bildiğin şoförlüğünü yaptırıyordu pekekent. Bir akşam yurtdışından müşterileri geldi ve bana akşam saat 8 de onu evinden almam gerektiğini söyledi. Akşam 8 e doğru kapısının önündeydim. Karısı da yanındaydı. Ama tam bir afet olmuştu. Yine göz ucuyla o bakışını attı. Patronu ve karısını yemeğe zütürdüm. Kapıda bekliyordum. Can sıkıntısından sigara üzerine sigara yaktım. Patronla karısı o akşam o mekanda yaklaşık 4 saat kadar kaldılar. Çıktıklarında patron bana ben eve geçmicem otelde kalıcam(kendi oteli) sen yeşim ablanı eve bırak ordan da evine geç araba sende kalsın yarın beni otelden alırsın dedi, cebime de 100 lira sıkıştırdı. Bir anda aradığım fırsat bu dedimm içimdenn

Kadınla yola çıktık. Adamın sahibi olduğu otel ile evi arasında yarım saat mesafe vardı. Gece yol boş olduğu için 10 dakikada zütürdüm kadını eve. Davet bekliyordum kadından. Lafa tuttum biraz. Bi yandan da çok şanslısınız yeşim hanım ahmet bey gibi bir eşe sahipsiniz dünyalar sizin olmuştur diye laf attım ona. Hiç beklemediğim sözlerle karşılaştım. Parası çok ama yemeyi bilmiyor. Bu kadar parası olup benim gibi de bir karısı olup nasıl bu parayı yiyemiyor anlamıyorum dedi. Sohbet koyulaştı gel bişeyler hazırliyim sana ondan sonra gidersin dedi. Bende kendimi ağırdan satmak için gidiyim ben geç oldu rahatsız etmim dedim. Ama kadında inceden sarhoş tabi. Aaaaa hayatta bırakmam lütfen gel bişeyler ye ondan sonra gidersin bırakıcam merak etme tarzında bir espri yaptı.