ezilen bir çocuktum ilk zamanlar

hızlı yaz da çabuk bitsin kardeşim

uzun saçli gitar calan çakma entel yumusak muallaklerdensin iste amk yalanin kime oç

reserved panpa

bütün gün pc'de takılmıştım. haftaya başlayacak olan sınavları giblemiyordum. aşk sarhoşuydum. bütün gece sinemayı düşünmüştüm. salon boş olur omzuma yatırır saçlarını okşarım gibi hayaller kuruyordum. klagib ergenlikler işte amk ne beklersin ki.

sabah olduğunda yine beste'nin mesajıyla uyanmıştım;

beste : günaydın, bugün çok güzel bir gün olacak =)

ben : günaydın, evet ben de eminim bundan =)

ardından hazırlanmıştım. şık bi pantolonun üstüne güzel bi gömlek çekmiştim hırkamı giyip çıkmıştım evden. minibüse bindim ve buluşacağımız yerin yolunu tuttum.

buluşacağımız yere gelmiştim henüz beste gelmemişti. beste'yi beklemeye başladım. ardından siyah bi mini etek ve siyah çorapla belirdi karşımda. üstünde şık bi palto vardı. kırmızı ruju esmer teni ve siyah saçlarını çok yakışmıştı. peri kızı tabirine uymayan tek şey ten rengiydi. onu öyle karşımda görünce vücudum adrenalin sıvısı salgılamış, avuç içlerim terlemeye başlamış, kalp atışlarım sıklaşmıştı. yanıma geldi ve;

beste : umarım bekletmedim tatlım

ben : yok 2-3 dakika oldu geleli

beste : sevindim o zaman. filmlere bi bakalım

ben : tamam

beste : önerdiğin bi film var mı ?

ben : yok valla

beste : rastgele girelim madem

ben : farketmez.

seans 14:45'de başlıyordu. yani yarım saat vardı. birer çay içtik iki kelam ettik ve sinemanın kapıları açılır açılmaz girdik.

sonra okurum

reserved

okunur mu beyler ?
bişey diyin la..

film salonuna girmemizle hayal kırıklığı yaşadım. salon epey doluydu. bu da demek oluyordu ki sadece el ele izleyecektik filmi. full el eleydik kafamdakileri yapamadım. film bittikten sonra cafede takılalım mı demeye kalmadan;

beste : eve gideyim ben sınavlar başlıyo bu hafta

ben : 1 saat falan bari takılsaydık ?

beste : iyi olurdu ama anneme sadece sinema için çıkacağımı söyledim kusura bakma

ben : peki evine bırakayım seni o zaman

beste : olur

@153 okuunur panpa ben sardı ama seni bilemem

beste'nin evinin yanına geldiğimde;

beste : buraya kadar geldin sağ ol

ben : yolumun üstü ben de burdan aşağı doğru vurdurcam minibüse gidicem zaten.

beste : anladım tamam o zaman görüşürüz ( arkasına döndü ve gitmeye başladı)

ben : beste !

beste : efendim

ben : görüşürüz (dudağının kenarına bi buse kondurdum)

beste : ( masum bi gülücük )

ardından o yoluna ben yoluma.

dinliyoruzz daha hızlı

12 yaşımdan sonrasını okumadım

bu hamleyi ben de dahil kimse beklemezdi. nasıl olduysa o an yapmıştım bunu. ardından minibüse bindim ve eve gittim. annem mutluluğumu anlamış olacak ki;

annem : günahkar yine ne taklar yedin ?

ben : bişey yemedim arkadaşlarla takıldık, erkek arkadaşlarla

annem : hangi arkadaşlar ?

ben : özel okuldan arkadaşlar anne ortaokuldan

annem : hııı kesin öyledir yürü namaz kıl

ben : tamam kılarım

kılmadım. son 1-2 yıldır sadece cuma ve kandil namazlarına gidiyordum. ailem bu durumdan oldukça rahatsızdı. bu konular onlar için çok önemliydi. derslerim ve hocaların benim hakkımdaki görüşleri ne kadar iyi olursa olsun dindar yönüm böyle oldukça onlarla kavga edecektik. zaten ailemle büyük sorunlar yaşamamın asıl sebebi de buydu. bu yüzden bana hep olumsuz yaklaşıyorlar hep kavga çıkartıyorlardı.

reserved

her zamanki gibi ailemle o gece de kavga etmiştik. fakat beste'nin dudağının kenarından öpme mevzusu varken moralimi hiç birşey bozamıyordu. artık beste ile olan samimiyetimiz her geçen gün daha da artıyor; seni seviyorumlar, sen olmasam ne yaparım gibi tabirlere dönüşüyordu. herşey toz pembe idi. günler böylece ilerliyordu. bir gün ansızın bir mesajla sarsılmıştım.

beste : ayrılmalıyız

bu mesajı gördüğümdeki hislerimi buraya dökemiyorum. anladığınız üzere yıkılmıştım. nedenini soruyordum. geç cevaplar ile karşılaşıyordum. ben aşk cümleleri yazdıkça beste benden bir adım daha uzaklaşıyordu. o gece böyle geçmişti. epey ağlamıştım. aslında eskiyle değişen şeyin sadece dış görünüş olduğunu manevi olarak hala o eski ben olduğumu anlamıştım o gece. kendini bi tak sanan ergendim aslında. olgun olduğunu sanan bi budala idim. kızın elini tutup öptü diye kendini kahraman sanan bi abaza idim. gerçeklerle yüzleşmek acı oluyordu.

reserve

devammmmmmm

Hadi lan çabuk ol amk senin huur napmış merak ettim :D

aradan 15-20 gün geçmişti. hala seviyordum beste'yi. o ise benim yüzüme bile bakmıyordu. kulağıma beste'nin onurla çıktığı geliyordu. inanmak istemiyordum. ta ki onları yan yana görene kadar. arkadaşlardır diye geçiştirebilirdim fakat onur beste'nin saçlarını okşuyor yanağından öpüyordu. kendimi farkettirmeden olay yerinden uzaklaştım. onur lise sona giden okulun reyiz tayfadan biriydi. adeta çökmüştüm amk.

aklıma beste'nin elini okulda tuttuğumdaki sözleri geliyordu : yanlış anlama okulda pinpirikleniyorum yakınlaşmaya. bunlar aklıma geldikçe daha da kötü oluyordum. günlerim böyle üzüntülü ve sancılı geçiyordu.