ezilen bir çocuktum ilk zamanlar

rezerved

anlat panpa dinliyorum seni

upuppuup

bu hikayeci binler çoğaldı okumayın beyler sonun da nasihat veriyorlar ben okudum bir kere pişman oldum

eve gittim kimsecikler yoktu. hemen 5 dakika geçmeden cemaat abileri geldi ellerinde bim poşetleriyle. eve erzak almışlar. ardından beraber yemek yaptık. mal mal takılıyordum evde. bizim bin abilerin gelmesine daha çok vardı, gece geleceklerdi. kendi kendime : mal mal oturacağıma biraz dini sohbet yapayım evdeki cemaat abimle dedim. biraz feyizlendim falan. öyle vakit geçti. yaklaşık 2 saat muhabbet etmişiz amk. ardından bizim bin abiler geldi. bugün yaşadıklarımızı anlattım bilal abiye;

bilal abi : bak olm yazın bitmesine 3 ay var bu 3 ay içinde bu kızı gibmen lazım.

ben : inşallah olacak amk. sen naptın dışarda.

bilal abi : benimkinin evine gittim ( bin bi gülümseme)

ben : ne yaptınız ( büyük bi heyecanla)

bilal abi : sanane bin gibiştik işte gerisini boşver ( dışlar bi tavırla ama samimi şekilde )

bilal abi pek ayrıntıya girmezdi bu gibiş muhabbetlerinde. der geçerdi. ardından normal muhabbete geçtik. o ara ayça'dan mesaj geldi;

ayça : ama özledim beeenn =(

Dindara bak amk bekar hocaların evine gidiyormuş

bugünki öpüşme atağını da ben yaptığım için mesaja geç ve çok sıcak olmayan bi mesaj vermeye karar vermiştim. ağır olmalıydım.

yaklaşık 15-20 dakika sonra;

ben : daha bugün buluştuk ama tatlım =)

ayça : belli ki özlenmemişim...

klagib türk kızı tribiyle karşılaşmıştım. eğer iyi cevap verilemezse salgın hastalık virüsünden daha korkutucu sonuçlara gebe olması muhtemeldi.

aklıma ustaca bi fikir gelmişti.

ben : olgun olduğunu sanıyordum

ayça : olgun biriyim zaten.

ben : o zaman olgun davranır mısın ?

ayça : tamam...

neyse ki ucuz atlatmıştım.

ardından bir süre mesaj atmadım. o da atmadı. ben yine de sabrettim atmadım. ve dayanamayıp;

ayça : napıyosun by odun

ben : bişeyler atıştırıyorum öyle sen ?

ayça : yatıyorum ben de. bu saatte ne yiyosun yaa

ben : patates kızartması

ayça : mideni bozucaksın yağlı yağlı

ben : beni de düşünürmüş tatlısı =)

ayça : senin beni düşündüğünden daha fazla =)

yine mi hikaye amk burda ki tüm yazarlarda tam ibrahim tatlıses amk hepsi ezikmiş sonradan allah olmuşlar bi gibtirin gidin her gün aynı başlıklar

reserved

reserved

@254 gece gece nedense yarıldım amk

mesajlaşma yarım saat kadar devam etti. ardından;

ayça : tatlım ben uyuyorum iyi geceler =)

ben : iyi geceler =)

ardından ben de çok beklemeden uyudum. sabah uyandığımda müjdeli bir haber bekliyordu beni. babam işleri dolayısıyla memleketten geri dönüyordu. annem ve kardeşim ise memlekette kalmaya devam edecekti. bu da babam gündüz işteyken, ayça'yı eve getirme ihtimalini doğurmuştu. ayrıca abilerin evinden kurtuluyordum. ne kadar diğer abi evlerinden farklı olarak taşaklı ve rahat bi ev olsa da ev rahatı ve bilgisayar faktörü evimi özlememe yetmişti.

alırım rezervemi giberim adaleti.

bu müjdeli haber üzerine eşyalarımı topladım. önce şakirt abilerle vedalaştım ardından bin bilal abimle. bu arada 4 sorumluluk sınavımın 2'sini vermiştim. babam duyduğunda iyi bakalım kalan 2'sini de ağustos'taki ortalama yükseltmede verirsin inşallah demişti. babamla da sular durulmuştu anlayacağınız. elimdeki çantamla eve doğru yola çıktım. o ara babam eve dönmüştü. ben de eve vardım. ilk biraz muhabbet ettik ve sucuklu yumurta yapıp yanında peynir zeytinle akşam kahvaltısı yaptık. ayça ile de gün boyu mesajlaşmıştık. her geçen gün daha da yakın mesajlarla geçiyordu.

ben : napıyosun

ayça : uzandım yatağıma, yanıma gelsene .p

ben : ahah tamam geldim

ayça : arkadan sarıl bana saçlarımı kok =)

ben : çok tatlısın

bu ve bunun gibi mesajların çokluğu artmıştı. ergenliğin böylesi amk...

sen sus panpa kazım konuşsun bu gece!
http://www.youtube.com/watch?v=My2LvqSKo_o

çabuk yaz yannanım bekletme.

beyler pm'den mesaj atıp karı kız konusunda yardım isteyen panpalarım var onlarla ilgileniyorum. şimdi bi sigara içip hikayeye devam edeceğim.

mesajların ardı arkası kesilmiyordu. aklımdaki ayça'yı eve atma fikri git gide güçleniyordu. bunu mesajla söylemeyip yüz yüze söylemem gerektiği fikrine vardım. zaten buluşma zamanımız da gelmişti.

ben : yarın buluşsak fena olmaz sanki ?

ayça : annemin bu sefer izin vereceğini sanmıyorum

ben : sen bi dene şansını

ayça : tamam denerim de uyuyo şu an sabah sorarım.

ben : tamam

ardından saatin de geç olmasıyla ikimiz de uyuduk.

mis gibi yatağımın rahatlığında uyumuş güzelce bi uyku çekmiştim. ayça'dan gelecek neşeli haber ne güzel olurdu. tam o anda;

ayça : alamadım izni ya ufff :(

ben : hay amk ya

ayça : özlemiştim seni

ben : aynen ben de

ayça : bekle bi dakika

ben : anlamadım ?

ardından 20 dakika kadar geçti ve

ayça : aldım izni, daha doğrusu cadılık yaptım ve aldım * buluşuyoruz canımmm * )

ben : çok iyi harikasın tatlım. saat 3 gibi xxxxxx'deki adidas'ın önü ?

ayça : biraz erken olsa

ben : öğle sıcağında mı buluşalım amk

ayça : o da var tamamdır 3'te adidas'ın önünde.

ardından babamın bana bıraktığı yumurta ve poğaçaları bırakıp yedim. o çoktan işe gitmişti. biraz bilgisayarda takıldım. saat 12 gibi duşa girdim. hazırlıkları yaptım, ve 2 gibi çıktım evden. otobüse bindim. maalesef otobüs sıkışıktı ve epey terlemiştim. o kadar deodorant ve parfüm heba oluyordu geçen her saniye. otobüsten indikten sonra bunun moralsizliği ve zütümün kıllarından akan terler eşliğinde buluşma yerine doğru yürümeye başladım. buluşma yerine varmıştım. 2-3 dakika sonra ayça'm geldi. o eşsiz güzelliğiyle...

ben : hoşgeldin

ayça : hoşbulduk canım meraba

ben : meraba, geçende gittiğimiz cafe'ye gidelim ?

ayça : olur

ardından cafe'mize gittik ve 2. kata sevgililer katına oturduk. bu sefer boş değildi. ama sadece bir çift vardı. ve bize arkaları dönük vaziyette bi yerdeydiler. zaten sevişmekten arkalarını dönecek gibi değillerdi. her zamanki gibi ice tea'lerimizi söyledik vesıcak bir muhabbete başladık.