en son kaldığım yeri özet geçiyorum hikaye koptu biraz.

kızla tanıştık aramız iyi, sevgili olduk. gözümde her şey o kadar basitti ki. neden olmasındı?

abim hollanda da yaşamaya başladıktan sonra zaten dünya gözümde küçüldü. en uzak yere uçakla 1 günden az sürede gidiliyor. atlarım uçağa giderim istediğim yere. zaten yabancı bir insanla evlenmek türk erkeği için bulunmaz bir hazine. ama benim için olay bunlardan öteydi zamqiler (evet liselice bir kelime ama ben üniversitedeki en sevdiğim adama zamqi diyorum samimiyetimdem. adamı görseniz saç sakal birbirine girmiş okulun yarısını tanıyan biri. bölümümdeki sayılı erkekten biri zaten) gene gereksiz bilgi neyse

bu kız beni seven ilk insandı gözümde. bu kız bana değer veren ilk insandı. kendimi insan gibi hissetiren ilk insandı.

öyle bir şey ki panpalar hep yanında olmak hep konuşmak istiyordum. 12 saat konuşup kapatırken üzüldüğüm, keşke biraz daha konuşsak dediğim oluyordu. zaten zaman akıp gidiyordu. bunu daha ileride daha fena şekilde tecrübe edeceğim. zaman taktan anlarda slowmotionda gidiyor panpalar. ama güzel zaman saniyeler bile sürmez. bunu farketmemiş olan zaten 10 yaşında filandır neyse.

her gün konuşuyorz ben zaten hazırlık olduğum için dersler sabahtan sadece. öğleden sonrası benim. o aralar tam anlamamıştım ama orası güney yarım küre olduğu için onların yaz tatili bizim kış tatili tam ters. dönemleri de farklı bitiyor. bizim için haziran neyse adamlar için ocak o. işte ben de hazırlığın ilk dönemi yani ekim kasım aralık aylarından bahsediyorum. bu okula gitmiyordu. neden filan diyordum tam anlamıyordum. zaten ilk başlarda ingilizcem tak gibiydi. bi gib anlamıyodum. bi ara eski konuşmalarımızı okudum kendime yarıldım bildiğin tarzanca kız iyi dayanmış bana.

ben isterdim ki tek bir sevgilim olsun tek bir kız arkadaşım tek kadınım tek eşim. onu deliler gibi seveyim sayayım. adam yerine koyayım. değer vereyim. kendini değerli hissettireyim. bunun nedeni de annemi çok sevmem. babam anneme hep kötü davranır. belki dövmez belki içki içmez ama her sabah kavga sesiyle babamın azarlamasıyla uyandığım için. annemin çektiklerini gördüğüm için babam gibi biri olmamak için kendimi ince ruhlu yetiştirdim. bu yüzden kızla ilişkimiz çok iyi gidiyordu.

neyse hazırlık olduğu için sabah 4 saat ders var sonra tüm gün benim. tüm günü kızla konuşarak geçiriyorum. geceyi de konuşarak geçiriyorum zaman farkı 4 saat bu arada. sabaha karşı 3 te 4 te yatıyorum. 4 5 saat uyuyup okula gidiyorum. orada da uyuyorum derste. sonra eve dön gene kızla konuş. bi de o arada kısa bi anı anlatayım pampalar.

gece 3 olmuş kız dedi ki gitmem gerek. noldu dedim. halam çağırıyor yatıcam. lan kaç yaşında adamsın halan çağırınca mı yatılır. bak burada saat 3 olmuş ben hala yatmıyorum orada saat 11 sen neden yatıyosun? tam anlamadım o anda panpalar. ama üzülmüştüm. çünkü değer verdiğin bir insandan aynısını bekliyorsun ve alamayınca da üzülüyorsun. bu ilk baştaki umutlanma olayı aslında. umutlanmasaydım hiç üzülmezdim o an ama umutlanmasaydım bunları da yapmaz hiç yaşamazdım. üzüldüm belki ama pişman değilim.

bu arada biraz pgibolojiye girelim mi?

bu başlığı okuyanların bilgilenmesini istediğim konular var, anlatabilirim. istek gelirse libido konusunu anlatacağım. bu arada libido tahmin ettiğiniz azgınlık değil. o türkçedeki anlamı. bu libido kelimesi pgibolojide de geçer ve tüm ilişkilerin temeli budur.

pgiboloji konularını istek olursa anlatacağım. ya da hikayeyle alakası varsa, şu an es geçiyorum tek mesajınız yeterli.

hatta bir ara şöyleydi durum. sürücü kursum var, 1 saat sonra başlayacak ben hala pampamın yurdunda kızla konuşmaya çalışıyorum. kalkıp gidemiyorum başından. ozamanlar akıllı telefonlar yaygın değil zaten. kursa geç kalıyordum (normal kurs değil de pratik olan) ama kızla konuşmayı tercih ediyorum. her şey içimden geliyor. hayat toz pembe. hatta arkadaşlarım partiye çağırırdı. içkili kızlı ortam. ben gider 1 saat oturur izin ister kalkardım. orada geçirdiğim her an bana işkence gibi gelirdi. hep aklımda o vardı. koşarak eve döner kızla konuşurdum. sabaha karşı yatarken gözümü kapattığımda bilgisayarın kare ekranı gözümde kalırdı hala. ışık hücreleri öldürüyor heralde.

neyse ilişki güzeelce ilerliyor. sonra bi ara bir yere gitmesi gerekti. ben nereye hayırdır filan diyorum? arkadaşı piyano çalacakmış onu dinlemeye. gitti geldi filan. bebe de bunun eski sevgilisi ama ben o zaman bilmiyordum. bilsem göndermezdim zaten. ama gereksiz tartışma olurmuş. şu an anladım o bebe malın teki. kız zaten hiç sevmemiş. ama türk erkeği biraz sahiplenici oluyor. kıskanıyorum işte. (bu arada kıskanın beyler sakın çekinmeyin. kıskanmak kızı sahiplenmektir kızlar sahiplenilmeyi sever)

hatta seneye bölüme geçtiğimde hep kız arkadaşım oldu. samimi olduklarıma ilişkiler üzerine sorular sorardım. bana bi tanesi bebe hiç kıskanmıyor diye ayrıldığını anlattı. kızlar bu hisse muhtaç. tanımadığınız kızı kıskanın, size karşı pozitif duygular besleyecektir. bu arada benim ilişkimi başlatan da bu sahiplenme olmuştu. bebeye atar yapmam filan.

bu arada benim ingilizce gramer olarak bom boş hala ama 7 24 yazmaktan konuşma ve dinleme çok gelişti. bu arada o aralar sadece yazıyorduk. konuşmaya utanıyorduk ikimizde.

sınavlara filan giblemeden giriyordum. gramer kısmını bilinç altımda kalanlarla sallıyordum. listening de yardırıyodum. topluyordu kendini. bi de kafam rahat olduğu için iyice güzel notlar alıyordum. millet kıskanıyodu vs. hem giblemiyo hem iyi not alıyor diye.

hatta ilk dönemin son sınavından 17 alsam yetiyordu, ön sayfada da tam 17 puanlık soru vardı. sırf burayı yapıp vereyim mi risk olsun diye bile düşündüm. tabii sonra o riski almadım.

bu arada risk ve testosteron ve kendine güven üzerine uzun uzun anlatacaklarım da var ama sanıyorum daha zamanı değil.

yani anlayacağınız hayat bana güzeldi. sevgilim vardı, dersler iyi gidiyordu. daha ne olsundu.

bir akşam gene konuşuyoruz konu biraz daha sıcak yerlere kaymaya başladı. ben o an gaza gelip penisimi gösterme teklifinde bulundum nasıl bir kafaydı tam hatırlamıyorum.

kız anamdan girdi avradımdan çıktı. en son ben sorry dediğimi hatırlıyorum. dedi ne kadar iğrenç ne kadar pislik ne kadar hayvani. itin zütüne soktu soktu çıkardı beni.

ben de utandım lan melek gibi kıza yaptığıma bak ak. kendime kızdım sonradan ve bu konuyu bir daha hiç açmadım.

bu arada bi tane sunum hazırlayacaktım. beraber hazırladık. çok güzel olmuştu. baya uğraşmıştı benim sunumum için. sonunda da bana teşekkür ediyodu neden anlamadım. ama çok nazik iyi niyetli bir insan kendisi.

yani brezilyalı diyince eminim aklınızda başka tür birisi oluştu ama bu oranın şakirti.

arkadaşları bunla azize diye dalga geçiyormuş sınıfta (saint) işte hiç gibişmedin de sen hayatı boşa geçiriyonda vs. bu arada kendisi karnaval filan sevmiyor. içki ağzına sürmemiş. öyle biri.

neyse ikinci dönem ya başladı ya başlayacak tam emin değilim. bu üstüne ten rengi bir şey giymiş ben de çıplak sandım. kıyafetin yok mu dedim. utandı filan o konu öyle kapandı.

sonra bir gün bu bana sen bana karşı ne hissediyorsun diye sormaya başladı,
ben seviyorum da şey de böyle de neyse, dedi başka bir şey yok mu dedi? daha çok seviyorum vs. hani şüphelenmedim değil lan yoksa ciks mi diye ama sütten ağzı yanan misali hiç açamadım o konuyu.

vücudunda ne hissediyorsun dedi. ben dedim tam anlamadım konuyu sen ne hissediyorsun sen cevap ver, ben de ona göre vereyim dedi.

böyle ısı gibi sıcaklık gibi dedi. aa ben de hissediyorum göğsüm hep sıcak ısınıyor seni düşününce dedim. başka neren ısınıyor dedi karnım dedim. karnının altı ısınmıyor mu dedi gene o utangaç moduna girdi sonra. dedi benim karnımın alt bölgesi ısınıyor.

sonra ilk sanal ciksimizi yaptık. o hayatında ilk defa mastürbasyon yaptı. sonra bunu daha sık yapmaya başladık. bir kere bana günde 6 kere yaptığını söyledi. ben zaten sapık adamım ben de 4-5 ten aşşağı yapmıyordum bir kere 6 kere yapmayı başardım rekorum da odur.

bu arada konudan bağımsız size çok önemli bir şey anlatacağım. ama sanıyorum hala tam yeri değil. en iyisi o işten muzdarip olurken anlatmak. ben yaşadım siz yaşamayın pampalar.

o sırada sınırsız boşalmanın taktiğini bulmuştum tam ferredaki karının züt deliğne ya da dıbına odaklanınca kolayca fışkırtabiliyordum. her şey kafada bitiyor.

sonra o üniversiteye başladı, kendi şehrinde hukuk okuyordu. bölüme ikinci girmiş ben de bir tak sanmıştım. ikinci girdi diye mp3 gönderdiler buna o da etrafı bantlı kırık bişi. oradan anladım tırt bi okul olduğunu bizim yeni renk gibi bişi heralde .

dersler akşam yalnız. ikinci öğretim. orada insanlar hem okuyor hem çalışıyor okul çok pahalı olduğu için tek yöntem bu ailen zengin değilse.

sabah okulu pek yok. var da sadece büyük şehirlerde. bu gece gelme muhabbeti bana yaradı beyler. neden derseniz. halası artık yatarken onu çağırmıyodu. halaları yatıyordu geceler bizimdi. resmen show yapıyorduk.

taa ki bir gece ben kuş üzümlerine bakarken halasının odayı basmasına kadar.

tam rezillik çıktı. bu arada arada halalarla konuşuyordum. aramız iyiydi. bu olaydan sonra çok utandım. zaten halası kameraya el koydu. 2 gün yüzünü göremedim. sonra acıdı kamerayı geri verdi gene yakalandık bu sefer 1 ay el koydu. sonra bir daha o muhabbet olmadı. ya yakalanmadık ya hiç yapmadık. zaten 2 ay sonra okulu bıraktı. istemiyorum ben avukat olmak dedi. çıktı gitti. şimdi ilk brezilyaya gitme anılarım başlayacak.

bu arada spoiler

ilk sene mükemmel geçecek sonra işler taka sarmaya başlayacak. 4 sene sonra ukraynaya gitmemle kriz çıkacak. tekrar birleşeceğiz sonra ayrılacağız. hani hikayenin sonunu söyleyim de meraktan okuyanlar rahat uyusun. bence önemli olanlar yaşadıklarım zaten. bu arada bu kısımlar da da çok yorum yapılacak bir şey yok ama olaylar hakkında fikirlerinizi söylerseniz sevinirim. iyi geceler pampalar. bu gece vasat üzeri yazdığımı düşünüyorum. daha ileriki bir zamanda daha çok yazarım inşallah.

Ne zaman yazarsin gene kardesim

Helal panpa bu bölümler çok iyi olmuş.

Hay amk kardesim sovecem artik bu ne yav dizi gibi bi bolum izle 1 hafta bekle bi bolum izle 1 dk izle. Neyse amk acin var hadi yok birsey bekliyoruz gardasim

aramızda belirli samimiyet sağlanmıştı iyi kötü günlerimiz geçiyordu. ve benim aklıma süper bir fikir geldi brezilyaya gitmek, bunun için olayı ilk aileme açmalıydım.

bi gün skype de konuşurken anneme bak anne bu benim arkadaşım dedim, geldi baktı he iyi dedi gitti sonra dedim anne öyle değil ciddi arkadaşım dedi güldü geçti gitti içeri.

bu yaşa kadar giblenmemiştim gene giblenmedim ak. ama çok ince bir detay panpalar. fikir yerleştirme, bir insana en olmayacak şeyi söyleyin o fikir oraya yerleşiyor ve zamanla oturuyor. inception filmi de buna benzer bişi anlatıyordu zaten.

artık fikir yerleşmişti, giblenmese de. eminim annem orada yoksa? demiştir kendi kendine bana çaktırmasa da.

neyse konu ciddileştikce annemle babamla konuyu uzun uzun daha sonra hep konuştuk hep dinleyici konumunda kaldılar.

taa ki abimle konuşana kadar. abime dedim böyle böyle. bu arada bizim ailede abimin sözü geçer. dünyada en zor ikna olan insan kendisidir. o yüzden o bişeyi kabul ederse o iş olur.

bana abim dedi ki, nasıl gidecen oraya biletlere baktın mı kaç para?

pampalar sallamayım ama 1800 2000 lira arasıydı yıl 2011.

dedim abi baktım. ee nasıl biriktirecen o kadar para?

çalışır kazanırım dedi. asgari ücret 700 lira sen çalışarak o parayı kazanmak için 3 4 ay çalışman lazım. önünde zaten 4 5 ay var. sen çalış o parayı biriktir. senin paranı ben göndereceğim dedi sen biriktiğini göster o paranın biletini ben alacağım dedi.

ben havalara uçtum tabii

bu arada hayatımda övüneceğim bir konu varsa o da şudur. hiç bir brezilya seyahatine baba parasıyla gitmedim hepsi alın teriydi. (önümüdeki 4 sefer de benzer şekiller de olacak)

panpalar ikisini tanrı korur, sarhoşları ve aşıkları.

üç silahşörler kitabının en daşşaklı cümlesi bu bence. hakikatten de öyle siz de farketmişsisnizdir belki

ben aşıktım ve önümdeki tüm yollar açılıyordu her zaman. kalbiyle seven adamın arkası yere gelmez.

neyse nasıl para kazanacaktım?

özel ders fikri aklıma yattı araştırdım biraz internetten, sahibindene ilan koydum fiyatlara bakarak vs. 15 lira demiştim saatine. 1 hafta sonra bi kadın aradı. işte 6. sınıf öğrencisi vs.

evime de yakındı çok değildi ama yarım saate gidiliyordu işte. özel ders vermeye başladım. gecenin bi vakti eve dönüyordum. otobüste cebimde 30 lirayla bir dönüşüm var panpalar. obama gelse karşıma önümde diz çöker. dünyanın kralı bendim o zamanlar. hiç bu kadar tatmin olmadım hayatımda. o günün yorgunluğu dersin yorgunluğu cebimdeki 30 lira birleşince kendimi tamamlanmış hissediyordum.

2 saat ders veriyordum. 30 lirami alıp geliyor parayı dolaba koyuyordum. kendi harçlığımın da çoğunu oraya koyuyordum. okula gidip para harcamamak için yemek bile yemeden eve geliyordum tek yol parası (onu bile vermiyodum dolmuş kalabalıksa) neyse 3 ayda para birikti.

ve iş artık ciddiye bindi