evli bir kadınla ilişim var

günlerden cumartesi. hava biraz bulutlu. saymur yağsa rahatlar. saat 12.45. erken gelmeyeceğini biliyorum ama işimide şansa bırakamam.
saat 13.10. kapıdan ürkek adımlarla girdi. önce sağa sola neredeyse herkesi tek tek kontrol ederek girdi. TAnıdık yoktu ben de
defalaraca kontrol etmiştim. ve işte tam karşımda duruyor. güzel kızdı merve. hafif bukleli saçları vardı, asla ağır makyaj yapmazdı.
hafif bir pembe ruj vardı o gün de dudağında. ve tabi gamzesi.sol yanağında sadece gülümsediğinde görmeye mazhar olduğum
o gamzesi. o gamzeyi bir kez daha görebilmek için ömür boyu şaklabanlıklar yapabilirim diye düşündüm. yaklaştı ve,
-"merhaba" dedi "biraz geciktim galiba".
aman allahım kuaföre mi gitmiş, yoksa benim için mi? hayal mi kuruyorum?
+"önemli değil" dedim. "beklerim"
gülümsedi yine ve gamzesi göründü o sol yanağında olan.. gözlerimi kapatsam acaba gamzesinden kalpine giden bir yol bulabilir miyim?
+"ne içersin"
-"portakal suyu alabilirim" koşturmuş sanki yanakları çok hafif al al olmuştu.

biraz taktan işlerini konuştuktan sonra işte test meselesi okul vs. ben açtım sözü.

+"bu kadar önemli olan neymiş bakalım seni dinliyorum" dedim.

alın beyler bunu dinleyene kadar bunlara bakın içiniz açılsın
http://imgim.com/08.jpg
http://imgim.com/07.jpg
http://imgim.com/10.jpg
http://imgim.com/21.jpg
http://imgim.com/02.jpg
http://imgim.com/001.jpg
http://imgim.com/002.jpg
http://imgim.com/004.jpg
http://imgim.com/0002.jpg
http://imgim.com/0004.jpg
http://imgim.com/0005.jpg
http://imgim.com/0006.jpg
http://imgim.com/0007.jpg
http://imgim.com/0008.jpg
http://imgim.com/0009.jpg
http://imgim.com/0010.jpg
http://imgim.com/0011.jpg
http://imgim.com/0012.jpg
http://imgim.com/0013.jpg
http://imgim.com/0014.jpg
http://imgim.com/0015.jpg
http://imgim.com/0018.jpg
http://imgim.com/0019.jpg
http://imgim.com/0021.jpg
http://imgim.com/0024.jpg
http://imgim.com/0025.jpg
http://imgim.com/0035.jpg
http://imgim.com/0041.jpg
http://imgim.com/0042.jpg
http://imgim.com/0043.jpg
http://imgim.com/0046.jpg

@30 huur cocugusun akmina koddum belliydi yalan söyledigin. bastim eksini picc..

huur cocuguu yalanci kevaseee..

anlattım ona. başlarda çok sert tepki gösterdi boşanamayacağını anlattı ama her söylediğine mantıklı bir cevap veriyor, ikna olması için elimden geleni
yapıyordum. cümlelerimin genel çerçevesi; mutsuz olduğun bir adamı aldatmaktansa boşanıp iki taraf içinde vicdani bir rahatlama merhalesi yaratmak en mantıklı
olan seçenekti. aklına yatmıştı bu. "düşüneceğim" dedi. "ama artık gidelim lütfen"
~
yaklaşık bir ay düşündü. çünkü ne görüştük ne buluştuk. kararını verince söyleyeceğini biliyordum. umutluydum.
insanı hayata bağlayan şeyler aynı zamanda hayattan da koparan şeylermiş. benimde öyle oldu. bir ay kopmuştum hayattan.
tam bir sessizlik ve bekleyiş.
bir ay sonra yine bir mesaj. "yarın şu saatte şuraya gel".
uyumak ne mümkün. doğacak çocuğumun hayalini kuruyorum ne uykusu amk. evimin perdesini mi düşünmedim. boşanınca farklı şehirlere gidip kuracağımınz
hayatın planlamasını mı yapmadım. neler neler amk.
ilk günkü heyecanımı duyuyordum onu kafede beklerken. mutlu anlarımızı düşünüp olumlama yapıyordum zihnime. ve geldi meleğim.
yüz ifadesinden bir anlam çıkarmak mümkün değildi. selamlaştık.
+"seni dinliyorum" dedim. heyecanlı olduğumu anlamıştı hafifçe süzdü beni. sabit bir noktaya baktı bir süre, yarım bir nefes aldı ve verdi cevabını..

gibko bir kafe bahçesi.ana yolun kenarında.ben seçmedim. kıza nerde istersen dedim o da bula bula bu salaş
yeri bulmuş. neyse gibtir et dedi içses.
sırasıyla havadan, sudan, üniversiteden, öğretmenlikten, konuşmaya başladık. konu aşk işlerine yani asıl gelmesi
gereken yere gelmeye başlayınca ben ya lafı değiştiriyordum ya da ucu açık politik cevaplar veriyordum.
iyi bir kızdı. bilgisi ve kültürü vardı genel geçer şeyler hakkında ama bilmiyordu ki bunların hiçbiri benim
umurumda bile değil. üstelik gamzesi de yok. hiç benzemiyor ki merveye..
merve..
uykusuz gecelirmde kurduğum hayallerin baş kahramanı. meleğim. şimdi ne yapıyordur acaba.
ay bile dünya ile arasında binlerce kilometre varken geceleri dahi olsa görünüyor amk. bende bir resmi bile yok.
sadece John Locke'un tabula rasası gibi boş olan zihnimdeki levhaya kazıdığım gülüşü. gülüşü tatlı olan kızları mı seviyordum yoksa
merve güzel güldüğü için zihnim genelleme mi yapıyordu. bunu hiç öğrenemeyeceğimi düşündüm sonra ya da öğrenmek istemeyeceğimi..

amk +18 sey olmasa dinlermiyiz amk salağı bide soruyo ya

bir sigara molası daha geliyorum. hikaye şimdi başlıyor.

o kadını altına karı diye yatıran var çocuğunun anası gözüyle gören vardır saçmalama amk başka karı mı yok piyasada.

sen de nasılsa evleneceksin dostum.

bir gün evleneceksin. adım gibi eminim birileri de senin karına aynılarını yapacak. hatta bağırta bağırta gibecekler.

böyle zütlere pirim vermeyin panpalar

panpa gibenin karısını giberler bunu bilir bunu söylerim belki şimdi evli değilsin ama ilerde anlarsın

sol elimle bir hayli zorlanak sütyenini yukarı doğru ittirdip sıyırdım. resmen terin suyun içinde kalmıştık, gibişsek bu kadar olurdu. bir taraftan araba gelir mi heyecanı bir taraftan meleğimin dudakları.. elimi göğüslerinde gezdiriyodum. buna alışınca uçlarına yöneldim, onunda ateşinin çıktığını biliyorum. göğüslerini avcuma aldığımda ikimizde bir hayli terlemiştik, göğüslerinin yandığını hissedebiliyordum. avuçladıkça hafif iniltilerini ne nefes alış verişi duymak boşalmaktan güzel bir duyguydu. gibim dikilişti, belki o da ıslanmıştı ama daha ileri gidip gitmemek konusunda kararsızdım. o an bilmiyorum neden belki toplumsal baskılar bekli vicdanım yüzünden bi süre sonra yavaş yavaş elimi çıkardım dudaklarımı çektim ve sımsıkı sarıdlım merveye. "seni çok seviyorum merve" dedim "her şeyden çok"..

çok uzun amk direk özet geç

oyunuz kaydedildi. ":("

neyi haber verecekti. nerede buluşacağımızı mı? eğer bu bir ayrılıksa neden büyük bir risk alıp dışarıda buluşuyoruz ki? eğer bu bir ayrılık değilse benim bilmediğim ikimiz hakkında önemli olan ne? ya da ikimiz hakkında mı? ama bu içsel konuşmaların çoğu eski türk filmleri gibi mutlu sonla bitmeye başlamıştı. o zaman anladım ki siz isteseniz de istemeseniz de eğer aşıksanız zihin olumlama yapıyor. ben de düşünmemeye çalıştım. çokta düşünmeye gerek yoktu, spontane gelişsindi artık.
beklediğim haber beklemediğim bir anda geldi. öğretmenler odasında teneffüste arkadaşlarla lak lak yaparken merve geldi önümde durdu ve "hakan hocam bahsettiğiniz kitap bu heralde inceleyip verirsiniz." dedi. iyide ben öyle bir şey istemedim ki?
kitabı alıp gayri ihtiyari sayfalarını çevirdim ve notu da o esnada gördüm. hemen tenha bir yere geçtim. sıradan bir bloknota el yazısıyla özenle yazılmış ve merve gibi kokan bir not tutuyordum elimde.(hala saklarım)

"bu kadar uzun bir yazıyı ancak bu şekilde anlatabilirdim." ile başlıyordu cümle. kötü değildi ama iyi bir başlangıçta değildi. devam ettim..
"geçenlerde okula gelen kırtasiyecileri hatırlarsın xxx yayınlarının yeni çıkan tesitini tanıtıyorlardı, ayten hocayla konuştuk onlarla
ve öğrencilerle anlaşıp tüm öğrencilerle anlaşıp herkese alalım diyorduk. bunun için xyz kırtasiyesine gideceğiz cumartesi
saat 12.30 da. işimiz yarım saate biter saat 13.00 gibi abc'ye gelirsen ben ayten hocanın yanından erken ayrılacağım. orada görüşürüz."
sonunda belki seni seviyorum yazmıyordu ama ben varmış kabul ettim. iyiyden iyiye meraklanmıştım. anlaşıldı dedim kendi kendime ,
cumartesiye kadar zihinsel işkenceye devam..
---ara not: beyler bu hikaye gibişten çok aşk hikayesidir. başta söylemeliydim belki ama aşkın ağır olduğu bir hikaye. sevişme el de elbetteki olacak ilerde.---

hayatım boyu kahvaltıya önem vermişimdir. sabah bir şeyler yemezsem aklımdaki mekanizmanın çalışmadığını bilirim çünkü. ve kafamın içindeki çarklara
şu an her şeyden çok ihtiyacım vardı..
son olanları tekrar canlandırdım zihnimde kritiğini yaptım ve bir şekilde konuşmalıyım diye düşündüm. ikimizde yetişkin insanlardık merveye durumu anlatırsam
en azından dinleme medeniliğini gösterecektir. trip atmak başka bir şey çünkü ergenlerin işi. düşün dedim hakan şu gibtiğim beynin bi defa da güzel bir şeye
çalışsın. konuşmalıyım ama nasıl? evin içinde 40 tur attım ama sonunda buldum.
29 ekime az kalmıştı. 19 ekimde ilçelere pek bi tak düşmüyor. yani kaymakam merkezi bi okulda yapıyor, imkanı olmayan yerlerde herkes kendi başına.
bizimki zaten erken biter. ilde durum değişik büyük okullara belli sırayla verirler müsamere işlerini merkezdeki diğer okullar belli düzeyde katılım gösterir.
öğretmenler full kadro ve öğrencilerin bir kısmı. ilden ile ve ilçeden ilçeye farklılık gösterebilir ama genelde böyledir. çalıştığım yerde de hala böyle. neyse.
plan hazırdı sadece beklemek kaldı, en sevmediğim kısım.
29 ekim günü biz düşündüğüm gibi erken bitirdik arabaya bindiğim gibi merkeze vardım programın ortaları bitmesine daha var. hemen merveyi bulmalıyım.

@55 öğretmen olmadığından kulüp çalışmasında öğrencilere hadi siz ders çalışın deyip öğretmenlerin de lak lak ettiğini bilmiyorsun. cahilliğine veriyorum. neyse. inanmayan okumaz. bu kadar basit.
edit: masa var karşim ve masanın altında 3 saniyeliğine olan bir olay. aptallığını gün yüzüne çıkarmak istemiyorum o yüzden bu son cevabım sana.

bir yudum aldı portakal suyundan. o güzel dudakları nın bardakta bıraktığı olmayan izi görebiliyordum.
- "ben eşimle liseden tanışıyorum" dedi. "belki çocukça ama o zaman sözleşmiştik birbirimizle evleneceğiz diye, üniversiteye farklı
şehirlere gidince ayrıldık. üniversite bitince ben ilk yıl atanmadım. lisede ayrılınca bir daha görüşmemiştik. sonra facebookta beni eklediğini gördüm.
sohbet etmeye başladık eski günlerden vs. -o çalışıyormuş bu arada- o sözümüzü hatırlattı şakayla karışık. bende üstünde durmadım.
bir iki defa arkadaş ortamında karşılaştık sohbet ettik, daha sonra yalnız takılmaya başladık ve bir ayda evlenme kararı aldık" dedi.
+"nasıl" dedim. "bir ay biraz kısa değil mi"
-"o zaman değildi için değildi hakan" dedi ve devam etti. "hem işim yoktu hem de ailem bir taraftan bak ne güzel işi var iyi de çocuk diyordu. ablam
liseyi de bildiğinden bak liseden de tanışıklığınız var diyerek beni ikna etmeyi başardılar."

şaşırmıştım. ama anlattıklarından çıkardığım sonuç mutlu bir evliliğinin olmadığıydı.
devam etti
-"başlarda onu daha iyi tanımaya çalıştım çok durumda fedakarlık yaptım ama gerçekten anlayışsız ve geçimsiz bir insan olduğunu anladım" dedi.
"ama her şey için çok geç tabi, evlendikten sonra pişman olsan ne fayda..". "aklına gelmiştir mutlaka çocuğumuz yok, ben istemedim" dedi.
içimden belki de seminer sabahı kocasının asabiyetinin sebebi budur diye düşündüm.
-"ben" dedi "çok yanlış bir şey yapıyorum, sana aşık oluyorum"

o karıyın dıbına koyim seninde ananı gibeyim huur çocuğu dıbına kodumun şerefsizleri

lezbiyen ilişki detected

evet beyler. sabretmek güzel bir erdemdir. bu güne kadar sabrettiniz yarın gece hikayenin son kısmıyla bitiriyorum. zaten günümüze de iyice yaklaştık.
yarın kapanışı yapıyorum. iyi geceler amk.

sen nasıl bir huur çocuğusun lan !