evlenmiş bir adamdan ayrılık hikayesi

@149 bilgisayar programcılığı

@151 @153 bi an bana sövüyonuz sandım lan noluyo oldum amk.

uçağın kalkmasına az bi vakit vardı. vedalaşma vaktiydi. herkesle sıra sıra vedalaştım. ellerini öptüm. sarıldım. en sonda gizem vardı. gözleri dolmuştu. gık desem ağlayacaktı. durdum böyle karşısında. o duramadı sarıldı bana ağladığı görülmesin diye. sessiz sessiz göğsümde ağladı belki 5 dakika boyunca durmadan. t-shirtüm ıp ıslak olmuştu. gözlerinin içine baktım , ağlanacak vakit mi? dedim. ağlamayı durdurdu. asker oldun diye ağlamıyorum ki , özleyeceğim diye ağlıyorum. askere gideceğin için gururluyum. mutluyum aynı zamanda dedi sesli sesli. bir sarıldık son kez. sım sıkı. boğazını kokladım. gözlerinin içine son kez bakıp seni seviyorum dedim. o da gözlerimin içine baktı. bende seni çok seviyorum dedi. sonra da yavaştan uçağa geçtim.

askerlik dönemini atlıyorum hikayede stabil olarak ne olduğunu az çok biliyorsunuz askerlikte?

@165 yok panpa cinli minli hikayem hiç geçmedi bu zamana kadar. uğradım uğramam mı. anlatmaya devam ediyorum panpalarım.

2004 Kasım ayında tezkerem ile gelmiştim. ilk önce babama sarıldım hava alanına inince. aslanım benim falan diye gibti sırtımı vurmaktan ama olsun özlemiştim. sivillik bambaşka geliyo o üniformaları çıkartınca. sonra anneme sarıldım. kıyamam , ağladı. sonra kayın pederim ve kayınvalidem ile sarıldık ellerini öptüm. abim ve yengeme atladım sonra. en son kıyıda köşede beni bekleyen güz güzeli vardı. abimi öpmeyi bıraktıktan sonra koşmaya başladı bana doğru. tuttum belinden havaya kaldırıp döndük. o kadar özlemişim ki. kokusunu, ellerini,tenini. karşılama bittiğinde hep beraber güzel manzaralı bir yerde piknik yaptık. babam müthiş tavuklar yaptı mangalda. ilk günüm çok güzel geçti anlayacağınız.

artık sivildim. önümüzde hiç bir engel kalmamıştı. gizeme gidip konuştum. beklememiz için bir sebep yok , nikah gününü alalım. düğün salonlarını ayarlayalım dedim. ailelerimizle oturup konuştuk. iki tarafta bunu bekliyordu zaten pek fazla sorun cıkmadı. ilk işimiz nikah günü almak oldu. nikah günü aldıktan sonra zaten ev var. kendi evimi abimle babam kredi çekip almışlardı ben 1. sınıftayken. düğün salonu , mobilya almalar , perde , halı almalar. bütün ihtiyaçlar. televizyon ,bilgisayar hepsini elden geçirdik. her şeyi tamamladık 2 aya. 12.03.2005'te düğün günümüz olacaktı. heyecandan ölebilirdik. kaç yıldır bunu bekliyorduk. her şey bambaşka olacaktı.

bu işin en güzel yanı ona gelinlik almaktı sanırım alışverişte. allahım bir insan melekliğe bu kadar mı yakınlaşabilir? o haliyle gördükçe onu hatırladıkça kafayı yiyorum. müthiş tatlıydı. gelinlik modeli seçildi , seçtiği model ölçülerine göre dikildi. damatlığım alındı. artık sadece düğün gününü beklemek kaldı. evlerde telaş vardı.

o gün geldi çattı. öğle saatlerinde kapımızın önünde mevlüt okundu. ondan sonra 15 arabalı konvoy olarak gelin almaya gittik. adettir babam çıktı yukarı gizemi almaya. ben arabada bekliyorum. indirdi babam gelini. gizem yanıma oturdu. kadınım olmasına sadece saatler kalmıştı. o an ki mutluluğumuzu asla bir daha yaşayamadık , yaşayamayacağımızı biliyordukta. konvoy düğün salonuna gitti ben gizemi kuaföre zütürdüm. son kez bi saç baş olayları yapılcak diye

@172 (bkz: http://inci.sozlukspot.com/e/68363807/)

gizem kuaförden çıktı 5-6 velet para istediler. normalde gıcık olur dövmek isterim bunları ama o gün bana o kadar şirin gözüktüler ki anlatamam amk. cebimde ki tüm bozuklukları fırlattım havaya kapıştılar itler. onlarıda sevindirdikten sonra atladık gelin arabasına. arabayı mert sürüyordu canım kardeşim , sadıcım. düğün salonuna zütürdü bizi. salonda bir şenlik havası herkes bizi bekliyormuş meğer. direk gelin odasına soktular bizi. beni niye soktular anlamadım. başta bir mevlüt okunuyormuş meğer o bitene kadar gelinle damat çıkmıyormuş. nikah memuru falan masada bekleniyor. dualar okunuyor biz gelin odasındayken. ikimiz yaramaz çocuklar gibi dayadık tahta kapıya kulakları zar zor duyuyoruz duaları arada amin diyoruz duyduğumuz kadarıyla amk. kaçırdığımız olduysa günahı bizim boynumuza değil vallahi.

dua bitmişti. bizi içeri çağırdılar kol kola girdik işte nikah masasına doğru yürüyoruz. dıı dııınt dı dı dı dı dınt dııı dııı dııı diye gelin damat müziği var o çalıyodu işte. oturduk masaya nikah memuru karşımızda. nikah şahitleri üniversitenin rektörü ile başta doğum günü sürprizi hazırladığımız hoca vardı hatırlarsanız? o. işte nikah memuru o klişeyi yaptı. okudu işte anlattı falan. dedi bana siz ... kızı gizemle evlenmeyi kabul ediyor musunuz? dedim yok keyiften giydim damatlığı amk. ediyorum tabi. gizeme sorarken ben dişlerimle dudaklarımı sıktım küfür etmemek için çünkü biliyom ayağıma bascak topuğuyla züt. eveet dedi oda. lan bi bastı topuğuyla nası topuksa gibti feleğimi amk. nikah masasına yapıştım kalkamadım 15 dakka

herneyse kendime geldim oynadık dans ettik halay çektik eğlendik bayağı düğünde. akşam oldu eve geçtik. biz olgun bi çifttik direk yatağa atmadım amk zaten yorgunuz. dedim rahat bir şeyler giyelim , bir şeyler yiyelim karnımız aç. sonra da film izleyelim oturma odasında. nostalji olarak akıl defterini izlemeye karar vermiştik zaten. pijamalarımızı giydik. gizemin teyzesinin patlıcanlı böğreklerini yedik afiyetle , karnımızı doyurduk sonra oturma odasının perdelerini kapattık kapısını kitledik. ışığını söndürdük. karyolayı açtık iki kişilik oldu. yatağın içine girdik filmi izlemeye başladık.

akıl defterini izleme fikri gizemden çıkmıştı. izlerken bana neden akıl defterini tekrar izlettiriyorum sana biliyo musun dedi? bende hayır dedim. birazdan üstüne çıktığımda filmde ne olacağını merak etme diye dedi gözlerime bakarak. içimden amk gizem napıyon sen breee dedim. anlayacağınız üzere o sahneden sonra yengenizle eşne fişne olduk. sabah uyanamadık öğlen 1 gibi uyandık. çırıl çıplaktık ikimizde sım sıkı sarılmıştı bana. battaniye tamamiyle üstümüzdeydi. uyandı. seni seviyorum kocacım dedi daha uyanıp uyanmadıgıma bakmadan. bende seni seviyorum karıcım dedim o anda haliyle. giyindik. güzel bi kahvaltı yaptık. sonra atladık yatağa karı koca film izledik

işte ben o hafta akıl hastahanesinin bilgisayar girdi çıktılarıyla ilgilenen yazılım firmasında çalışmaya başladım. ilk zamanlar sorun olmuyordu. mesai yapılabilen bir işti ama asla ve asla mesai yapmıyordum. işten çıkınca karımı koluma takıp gezdiriyordum. akşam yemeklerini bazen dışarda yiyorduk. en önemliside artık bir evlilik cüzdanımız vardı. ne bileyim her şey bambaşka oldu , her şey çok daha güzel olmuştu.

mayısın 14'ydü çok iyi hatırlıyorum. cumartesi gününe denk geliyordu. cuma akşamı iş yerinin düzenlediği yemek vardı. karımla beraber katılmıştım bu yemeğe. güzel bir yemekti. iyi vakit geçirdik. sıkılmadık. yemekten çıktıktan sonra dolaşa dolaşa eve vardık. eve vardıktan sonra günün yorgunluğu üstümüzde olduğu için hemen uyuyıverdik. sabah saat 9 gibi gizem aniden yataktan fırladı. kusmaya başladı. dünkü yemekten herhalde yağlı diye ağır geldi sana aşkım dedim. haklısın aşkım çok yemiştim zaten dedi. ağzını yüzünü yıkadım bunun. bi duşa soktum. kusmaktan iğrenirdi gizem. kusunca kötü oluyor. güzelce bi yıkadım bunu. ertesi günde baş dönmesi yaşadı hafiften. endişeleniyordum. patronumdan izin alıp gizemi hastaheneye zütürdüm. sonuçları bekliyorduk. doktor çıktı. ben çok korkuyordum. kötü bir şey olmasından. doktor güldü , gizem 3 haftalık hamile dedi. işte o andan sonra ki yarım saati hatırlamıyorum.

hamileliğinin ilk ayı çok şiddetli geçmedi. ufak baş dönmeleri arada bir mide bulantısı oluyordu. içinde benden bir parça taşıyordu artık. hayat o kadar değişmişti ki tamamen üçümüz üzerinde kurulmuştu. işim umrumda değildi evim umrumda değildi. sadece onların iyi olmasını istiyordum. hamileliğin ikinci ayı ise gizemde biraz göbek çıktı. çok az ama. bu kompleks yaptı amk. tutturdu kilo alıyorum beni beğenmiceksin diye. dünyanın en değerli hazinesini içinde taşıyan kadını nasıl beğenmem? seninle bunu yaşayacağımızı bilerek evlenmedik mi ? dedim. o da seni seviyorum diyip sarıldı bana sım sıkı. ben ona sıkı sarılamıyordum , çünkü korkuyordum

aşermeye başlamıştı. her istediğini önceden depolamıştım derin dondurucuda , buz dolabında falan. o yüzden pek fazla aşermede sıkıntı çekmemiştim. doğuma çok az kalmıştı. gün yaklaşıyordu. yaklaştıkça heycanımız artıyordu..

bir gece gizem beni dürttü. yavuz? dedi. efendim aşkım dedim. bana baktı. tekmeliyor bu dedi. hadi ya? dedim bende dokundum karnına. tam o sırada bi sancı girdi. hem ne sancı. hemen abim bizi arabayla doğum hastahanesine zütürdü. gizemin bağırışlarını hala duyabiliyorum. doğum vakti gelmişti. ameliyata aldılar. gizem normal doğum yapacaktı. bağırıyordu - çık artııık! çık çocuk çık! - en çok buna güldüm orda.

bi süre sonra gizemin sesini kesen yeni bi cığırtı koptu hastahanede. oğlum doğmuştu ve ağlıyordu. hemen kucağıma verdiler. yüzü benim yastığım gibi yumuşaacık ve buruş buruştu. kolları küçücük elleri minicikti. hemşirenin elinde ağlayan bebek bana verildi. 2-3 dakika ağladıktan sonra sustu kuzey. sonra annesinin yanına zütürüldü.