evlenmiş bir adamdan ayrılık hikayesi

" ya bilmiyorum hatırlar mısın ama bir okul günü kantinde dalgın dalgın oturuyordun sen yalnız başına. bayağı dalgındın. eşref abiye selam verip çıktın eve gittin sen " dedim. baktı bana böyle anlamsız anlamsız. " ben bunu genelde yaparım hangisinden bahsediyorsun? " dedi. " cafede okey oynadığımız günü hatırlıyosun? onun bi gün öncesi. " dedim. " evet , hatırlıyorum. ne oldu ki ? " dedi. " çok dalgındın. sanki bir şeye kafan takılmış gibi. o an çok düşündüm , tahmin etmeye çalıştım kendi kendime ne düşünüyor bu kız diye. " dedim. güldü bana " beni mi kesiyordun kantinde? " dedi. züt gibi kaldım amk. güldü bayağı ben sustum sonra. sonra o da sustu. " hocayla tartışmıştım o gün ben. " dedi sonra. ben cevabımı aldığım için rahatlamış ve huzurluydum. " peki bakalım " dedim. ama dediğim gibi kızın karşısında kendimi rahat hissedemiyordum. her zamankinden farklıydı.

@83 3 sene önce ayrıldığımız ve kendisinden bir oğlumun bulunduğu eşim kardeşim.

o sırada siparişler geldi. 2 sıcak simit çay zeytin peynir domates karıştırılımış bir tabakla geldi. beraber yedik. sohbet sohbeti açtı. sabah vaktini atlattıktan sonra kafam yerine iyice gelmeye başladı. kafam yerine geldikçe kızdan hoşlandığımı farkettim. napacağımı şaşırdım. çünkü kız beni etkilemek için özel bir çaba göstermiyordu. bende ondan böyle bir şey hiç bir zaman beklemiyordum. her şey bir anda çok değişti hayatımda. geceleri kitap okumak yerine gizemi düşünmeye başladım. onunla mesajlasırken bile onu düşündüm.

okuyorum panpa

bir iki hafta böyle idare etmeye çalıştım. ama gizemle karşılaşmalarımız ve sohbetlerimiz git gide artıyor samimiliğimizde aynı derece sınırlarını azdan aza genişliyordu. her görüşümde ondan daha fazla etkileniyordum. bir gece oturup sadece düşünmeye karar verdim. napmam gerekti? açılmalı mıydım? onu kaybetmekten korkuyordum çünkü gerçekten bana iyi arkadaşlık eden biriydi. sigarayı bırakmam gerektiğini söyleyen tek arkadasım oydu. ders çalışmaya teşvik ettiren falan. her gece bak mutlaka dersine calıs ders bırakma bu sene hiç deyip dururdu. bende sinir olurdum. ne uyuzsun ya iki dakka keyfimiz var şurda konuşuyoruz , taktın derse diyip tavır atardım bende. kötülüğünü istiyoruz sanki diyip üste çıkardı oda haliyle. bunları düşününce ne bileyim. bir cesaret geldi ve açılma kararına vardım

reserved kesin okuyacam

yaş kaç panpa ? bu arada merakla okuyoruz hızlı ol

insanlarda yüz yüze konuşmakta iyiyimdir. sadece hoşnut olmayacağından korkuyordum. bundan memnun olmayacağından arkadaşlığımızı bitireceğinden. okulda mesaj attım. " eşraf abinin oraya gelir misin? " diye. " geliyorum bir şey mi oldu? iyi misin? " dedi. bende " iyiyim , sorun yok. sadece konuşmamız gerek. " dedim. " geliyorum. " dedi. 5 dakka geçmedi damladı hemen. oturdu karşıma. gözlerinin içine bakıp " öncelikle özür dilerim. " diyerek cümleye başladım..

iyi taktikleri veriyosun not ediyorum beynimin bir köşesine

rezerved gece uzun amk kafa da bir milyon

bu hikaye tutmaz

" ne için? yavuz iyi olduğuna emin misin? " dedi. " bu zamana kadar bana hep arkadaş gözüyle baktın. ama ben buna sadık olamadım. seni kendimden alamadım. geçtiğimiz haftalarda sana kendimi rahat ifade edemediğimi farkettim. senden hoşlanıyorum. " dedim. güldü şöyle bi sessizce. sustu cevap vermedi. " özür dilerim. " dedim tekrar. " niye özür dilediğini hala anlamadım" dedi. tekrar ettim. " sana sadık olamadım arkadaşlığına.. " dedim. " duyguların yüzünden kendini suçlama , eğer duygularına yön verebilecek olsaydık hoşlandığın kişi asla ben olmazdım. " dedi. çok doğru bir cümle kurmuştu. ne diyeceğimi bilmiyordum. her şey anlamsızdı.

@90 36 şu an kardeşim.

yazsana abicim hadi da okulumuz var (:

@96 peki abi, çocuga yazık olmuş da iki kişi de mutsuzken zoraki olmuyor.. üzüldüm hem de severek evlenilmiş.

en sonunda tek diyebileceğim " yani? " oldu. gözlerime baktı. 20-30 saniye kadar durmadan hiç gözlerini kaçırmadan gözlerime baktı. " yavuz , ben uyumayı çok severim biliyo musun? " dedi. masadan kalktı ve okuldan dışarı çıktı. anlamamıştım. ne demek istediğini , ne cevap verdiğini ne ima ettiğini. zaten beyin amcıklaması yaşıyordum iyice dıbına koydu gitti. gizemden hoşlandığımı gizem dışında kimseye söylememiştim. tepkileri ne olurdu bilmiyorum. son zamanlarda gizemle fazla vakit geçirdiğimin farkında olan arkadaşlarımsa bizi yakın iki arkadaş olarak görüyordu. kahvaltıdan önce bende öyle görüyordum. fakat artık gizemin bende ki yeri bambaşkaydı.

çok iyi be devam devam

gece olduğunda mesaj attım " ne demek istedin? " diye. kendin bulduğunda her şeyi anlayacaksın dedi. 5-6 gün boyunca düşündüm. ne demek istemiş olabilir diye. en sonunda bir arkadaşıma anlatmaya karar verdim. rahatlamam gerekti. bunun için en uygun isim mert olacaktı. ne de olsa hem gizemi hem beni tanıyordu. bir akşam bize çağırdım. gizemle olanları anlattım. şaşkınlıktan belli bi süre mantıklı yorum yapamadı. fakat sonra gözümü açtı. gizem uykuyu çok severmiş. gecelerini tülinle kalmadığı sürece kimseyle paylaşmaz uzun uykularla tanınırmış arkadaş çevresinde. fakat gizemle nerdeyse her gece 4.30 a kadar en az konuşup sohbet ediyorduk. az çok çözmeye başlamıştım.

eski eşin çok zeki birisine benziyo ayrılmanızın nedenini çok merak ettim ilerde anlatırsın umarım

edit: yanlış yazmısım düzelttim.

mertle uzun uzun bu konu hakkında tartıştık konuştuk ve ortak karara vardık. gecelerini benle paylaştığına göre , uyumak yerine benle sohbet ettiğine göre o da bana karşı boş değildi. fakat ya başka bir şeyse? şimdi de bu kurcalıyordu kafamı. bunu söyleyince rezil olmakta var. sen kimsin be sana karşı ne hissetcem derse iyice sıçarım düşünsenize. korkuyordum. ama yapmam gerekti. gizeme - gecelerini benle paylaşıyorsun uyumak varken, bunun sebebi bana karşı benimkine yakın belki benim ki gibi duygular beslemen mi? - dedim. mesajda masada anlarsın sanmıştım ama jeton biraz köşeliymiş.. dedi. o andan sonra ki yarım saati hatırlamıyorum.