okumadım ama harf sayısının fazlalığı ve paragrafların şekli itibarı ile anlaşılıyor ki boşanmış

Harbi harbi aptallıktır. Neden mi ? anlatıyorum panpalarım...

Evlenmek öncelikle çocuk oyuncağı bir iş değildir. Sonuçta bir ömür boyunca bir kadınla yatak odan haricinde ömrünü, rızkını, herşeyini paylaşırsın, kadın istedikçe sen yaparsın sesini çıkartamazsın güya sen onu çok seversin "onun için ölürüm bile lan" dersin, it gibi çalışır geceni gündüzüne katarsın, sonrasında çocuğun olur onunla uğraşırsın, büyüyecek, gelişecek, ergenliğe girecek, "baba para ver!" diyecek, üzeleceksin... cebinde ki o son 10 lirayı ona vericeksin..

Ama o hiç senin sana üzüldüğün gibi üzülmeyecek senin cebinde "vardır onun paras bir şekilde halleder" gibi cümleler kuracak arkandan düşünmeyecek bile, çekip gidecek, belirli bir yaşa gelecek hesap soramayacaksın " Karışmayın yeter lan hayatıma! " diyecek yada kızın olursa isyanları oynayacak...

Kadının bitmek bilmeyen istekleri, çocuklarının bitmeyen istekleri olacak, günümüzde ki gençlerden bahsedecek olursak, arkadaşları güzel birşey alacaklar, onlar da isteyecek sende gibe gibe alacaksın. Karın birşey isteyecek hemde sorugusuz sualsiz br şekilde "Gelirken eve yoğurt al !" diyecek "Neyle alayım be kadın parammı var !" diyemeyeceksin.

Gerekirse vardiyalı bile çalışıcaksın, hele birde okumadıysan sıçtın işte güzel abicim. Giriceksin biryere asgari ücretle dayayacaklar sana bir ton işi, kalk altından kalkabilirsen, bunalıcaksın, herhangi bir ekonomik güvencende olmayacak, ölmeyi isteyeceksin..

Hani bazıları aşk ne güzel şey evlenmek istiyorum, bakire karı istiyorum, onu yapsın bunu yapsın, şunu yapsın istiyorum gibi cümleler kuruyoruz ya bazen işte öyle kız "Nah" bulursun bu devirde, o yüzden diyeceğim şudur ki geçti borun pazarı sür eşşeği niğdeye" biremin...