evlenip boşanan panpalar

evli değilim, eşiğinden dönmek zorunda kaldım,ama objektif olacam

@64 de panpa güzel şeyler yazmış: aynen alıyorum

"siz hiçbir zorluğun üstesinden beraberce gelmemişsiniz
o paylaşma, birbirine sarılma duygusu yok ikinizde de"

artık öyle bi hale gelmişiz ki kimse kimseyi önemsemiyor, karşısındakine saygı duymuyor, malın biri süt için inek beslenir mi falan yazmış bu düşünce türk erkeğinin kaybetme aşamasının en başı. karşındaki kim olursa olsun saygı duymayan, insana değer vermeyen, kadını küçük gören, ezmeye çalışan yapı kadının kimyasını bozdu.
kadın içgüdüsel olarak çocuk yapmaya, aile kurmaya programlıdır, ama bugün tek kanun geçerli: kapitalizm ve onun getirdiği bencillik.

@110 aslında hiçbirimiz farkında değiliz ama bencillik bir virüs gibi toplumun her kademesini sarmış artık. seviye düşüreyim (am züt... ) 64 te yazan panpaya cevap olarak şunu söyliyim ki insan bencilliği hep vardı ama rahata düşkünlük, kanaatkar olamama, karşıdakini küçümseme, konfor düşkünlüğü, kapitalizm, batının aptal değerlerine özenme, daha fazlasının isteme gibi hepimize dayatılan fikirlere hepimiz kanıyoruz, inanıyoruz,

kadını da kandırıyolar, kadının konforu evinde çocuklarıyla yaşadığı, kocasının güven verdiği, saygı duyduğu bir yaşamdır, amk sen şimdi bir bardak süt için hah haha ha deyip kadını küçümsediğinde, elinde imkanı bulunan kadın çekip gidiyor sonra da burda ağlıyosunuz amk, kadınları savunmuyorum da yani bu durum karşılıklı etkileşim sonunda oluyor bence. evlenip boşanma moda olmuş amk bir de, gibtimin toplumunu bu düşünce yapısı ne zaman bu hale geldi anlamış değilim,

ayrıca gençler çok masum lan, her pisliği, şerefsizliği aileler yapıyor, yani saygı duymamızı isteyen, elini öpmemizi, el üstünde tutmamızı isteyen anneler, babalar, macalar, her ne gibimse.
kadını çalışmaya iten biraz erkeğin tutumu, biraz kapitalizmin tuzağı, biraz içgüdüsel bencillik, biraz insanın o aciz düşünce yapısı, hepsinin karışımı

işte feminizm, konformizm, makyavelizm, cart curt, hepsinin amk ben sayın panpalarım. bana böyle uzun uzun yazdırnız ya sizin de amk.
e tabi sıkıntım var ki yazdım, üniversite mezunu kız da aynı, trilyonları olan bir ailede yetişen kız da aynı, ilkokul mezunu kız da aynı hale geldi, erkekler de aynı oranda bozuldu, yani aslında bunun önüne bişey de geçemez, dünyanın gidişi, insanlara dayatılan subliminal, eşikaltı bilinaltı, yani karışık da bi konu...

özet: kadın da erkek de anı derecede doyumsuz, daha fazlasını istememizi isteyen kapitalizme eşit derecede yenik düşüyor, kimseyi savunmuyorum, eşit duruyorum, keynes reis son yazdığın da yakayı ele verdin ama sen ben o suçluyuz hem de çok suçluyuz, zamana yeniliyoruz, evet hiç umudum yok giberun zamanı da ruhunu da,

özet 2 : önce insan olmak lazım. erkek, kadın, müslüman, mümin, hristiyan yahudi, budist, pagan her ne gibimse değil.

Adım tahsin yolbeyli, 23 yaşındayım. bu yaz tatlilinde komşumuz ayfer ablayla yaşadığım macerayı sizinle paylaşmak istiyorum...
ayfer abla iki yıl önce kocasıyla birlikte apartmanımıza taşınmıştı... ve ben, o günden beri onun için çıldırıyordum...
ayfer abla 32 yaşında 1.65 boylarında beyaz tenli enfes bir kadındı...

kocası ümran abi 39 yaşında 1.85 boyunda atletik yapılı, yanık tenli, nefis bir adamdı... ama konumuz o değil, konumuz ayfer abla...

ayfer abla sürekli giydiği askılı bluz ve mini etekle aklımı başımdan alıyordu. bir gün dayanamayıp kendisine açıldım...

-ayfer abla sürekli niye aynı şeyleri giyiyon? insan kokar yav...
-yıkıyoruz herhalde...

aradan günler geçti... o gün başıma geleceklerden habersiz, semtimizin bakkalı ismet abiyle sohbet ediyordum...
ismet abi 43 yaşında 1.50 boylarında buğday tenli, buğday gibi bi adamdı... oldukça atletik bi gülümsemesi vardı...
konumuz ayfer abla olduğu için onu da es geçiyoruz...

ben bakkaldayken içeri ayfer abla girdi... üzerinde vücut hatlarını belli eden bir tişört vardı... nereye gittiğini
sorunca köpeği muffy'yi gezmeye çıkarttığını söyledi...

muffy 1,5 yaşında, 40-45 santim boylarında enfes bir köpekti... ipek gibi tüyleri... amaan, ayfer ablaya geçiyorum...

ayfer abla beş on dakika muffy'ye göz kulak olabilir miyim diye sordu. hemen kabul ettim tabi... eğilip köpeğinin
tasmasını takarken gözlerime inanamadım... sütyen giymemişti!!!

aklımı kaybedecek gibi oldum... elim ayağım birbirine dolanmıştı... sonra ayfer abla muffy'yi bırakıp gitti...
o gidince hayvan huysuzlandı... havlamaya başladı... sakinleştireyim diye kucağıma alınca gözlerime inanamadım... sütyen giymemişti!!!

hemen ismet abiyi kontrol ettim. o da sütyen giymemişti!!! peki kimdi bu sütyeni giyen?!... tanrım yoksa...

aman allahım ben giymiştim! hem de annemin sütyenini giymiştim! hatırlıyorum annem bu sütyeni tuhafiyeci erhan'dan almıştı...

tuhafiyeci erhan 1.75 boylarında, kumral... lan ben bu sütyeni nasıl giydim lan?!.

hemen sütyeni çıkarıp muffy'ye taktım. muffy çıkarıp, ismet abiye attı... ismet abi de dolgun kalçalarını sergileyerek
sütyeni tezgahın altına sakladı...

o esnada ayfer abla içeri girdi!.. üzerinde vücut hatlarını gösteren bi gömlek vardı... hani tişört vardı, gömleği ne
zaman giydin diye sorduk... tuhafiyeci erhan'a uğradım ondan aldım dedi...

tuhafiyeci erhan 1.75 boylarında, kumral. bi dakka noluyo lan orda? vay şerefsizler!!
-git lan! git!..

işte böyle.. artık muffy, ben ve ismet abi her gün buluşup sevişiyoruz... hayat bizim için çok daha renkli oldu. öyle değil mi ismet abi?
-harbiden dolgun mu lan kalçalarım"