Bu mesajına istinaden kendimin vermiş olduğu mesaj da böyledir;

"Uyuyordum ve mesajini yeni gördüm. Ben sana hiç bir zaman acınacak gözle bakmadım. Kimse ile konuşmadım bu kararı verirken ayrıca. Evet o an öyle dedim çünkü devreye aklım mantığım girmemişti. Olayın soğukluğu geçtiğinde her insanda olabileceği gibi aklım mantığım zorlamaya başladı beni. Olay seni sevmiyor oluşumdan ya da güvenmiyor oluşumdan kaynaklı değil. Ben kendimin bu düşünceyi aşamayacağını düşünüyorum sadece. Ve sana da kendime de zararı olacağını biliyorum. Misal ben senin elini tutmak için bile günlerce düsünürken bana bu olayla gelmen beni düşüncelere itiyor. Yani yaptığını ben yargilamiyorum ya da hesap sormak gibi derdim yok haddime de değil. Ama anlattiğin seyi aklimdan cikarmak ne biliyim unutmak hiç kolay değil. Sana kendimi tam veremediğim sürece daha çok üzülmez misin? Empati yap ve bu kararın doğru olup olmadığını düşün. Tam tersi ben sana anlatmış olsaydım ne yapardin? Evet benim gibi bana saygi duyardin sorgulamaz yargilamazdin ama içinde ki o düsünceyi hic bi zamanda atacak gücü bulamazdin. Hep bi noktada için cız edecekti. Gene diyorum mutluluk benim için iki bacak arasında değil. Ama o iki bacak arası senide beni de iğne ucu kadar mutlu edecekse bile ikimize ait olsun ikimize özel olsun isterim. Bu sadece örnek. Bir çok şey birbirimize özel olsun isterim. Yani ben seninle yapmak için bile sana özel bana özel olsun diye bir çok şeyi erteledim. Tek basima da yapabilirdim ama istedim ki az veya cok mutlu etsin farketmez, yeter ki ikimize özel olsun. Beni bu dusuncelere iten ayrıca nasil olur da bu kadar guvenebilirsin dusuncesi. Yani nisan yok ne bileyim hic bir seyin garantisi yokken kendini nasil bu topun altina sokabildin. Seni engelleyecek hic bir fikir gelmedi mi aklina? Bunlari dusunuyorum ben. Bazi seyleri yapmak için bir kez, bazi seyleri yapmak icinse on kez dusunmek gerek. Eğer 10 kez bile dusunup bu karari verdiysen kendimin bunlari asamayacagi gibi seninde asamayacagini dusunurum. Cunku verilen karar onemli bir karar. Bak sen bu olayi hic yasamamis olsaydin ve benimle evlilik yolunda olsaydin ben sana cinsellik yasayalim, benimle beraber olmani istiyorum gibi teklif sunacak cesareti bulamazdim. Evliliği beklerdim 29 yil beklemisim 1 yil mi bekleyemeyeceğim. Dön tersinden sen bana gelip "sama dubai" benimle olmani istiyorum nede olsa evleneceğiz diyip bunu isteseydin gene yapmak istemezdim. Benim ölmeyeceğim ne malum evlenmeden? Ikimizi de o topa sokamazdim. Yani bunu hata olarak nitelendirmekten çok verilmiş bir karar olarak görüyorum ben. ilerde üzülmektense çünkü bunun garantisi yok ki unuturum demeyle bugune kadar kaç sey unuttuk misal? sen veya ben. Sadece aşk yonunden degil hayat yonunden. Ben unutmak istediğim çok an çok sey oldu ama insan aklınında unutmayacağı şeyler varmış demek ki. Ben dediğim gibi fikrim ikimizde birbirimize zarar veririz diye düşünüyorum."

kendimde böyle bir cevapta bulundum. kafayı yiyeceğim ben. elim olum iyice karıştı, artık cümle seçerken bile doğru mu yanlış mı karar kılamıyorum.