evladı ölmüş bir ailede yaşamak nedir

bilirmisiniz lan..o ailede çocuklar sevilir hemde çok sevilir o ailede her bayram evladın mezarlığına gidilir ağlanılır ağıtlar dökülür o gun o gün yaştadır herkes... hele adının geçtiği bir şarkı çıkarsa karşılarına sadece dinlenilir o şarkı.. kalpler parçalanır hatıralar gelir zihinlere şarkı şarkılıktan çıkar katil olur o insanların gözünde... evlad acısı çeken insanlar hüzünlüdür her gördüğü aile çocuk tablosunda hüzünlenir her izlediği aile temalı filmde dizide hüzünlenir hüzünlenmek doğasındadır artk.. evladı ölen insan buruktur her zaman ne zaman açılsa o konu sanki öküz oturur içlerine konuşamaz olurlar yutkunamazlar.. evladı ölen bir ailede yaşamak koyar adama çünkü üzülen ailesini görünce üzülür yüreği burkulur

bayramlar hüzünlü özel günler hüzünlü geçer o evde..o evde çok sevilir çocuklar çok sevilir gençler çünkü sevilmemis duygular vardir yaşanılacak... kanser denilen huur hastalığı her duyduğunda üzülür bu insanlar..

hele ölen evlad gençse kötü olur... aşkı yaşayamamıstir o..gençliğini yaşayamamıstir... hepsi o huur çocuğu hastalık kanser yüzündendir.. bunları yaşamış görmüş bir çocuk daha varsa evde kanser adını duyunca korkar hele birde arkadaşi da ölmüşse en yakın arkadaşi korkar artık o çocuk..o çocuk korkar artık bir yakınının daha ölmesinden..

başlığı okuyunca seni ailenin evcil hayvanı sandım.
ailem çok üzgündü evet evlatları ölmüştü bana mama vermiyor vede çişe çıkartmıyorlardı.

arkadaşım öldüğünde annesi öyle bir ağlamış feryat etmişti ki hala aklımdan çıkmaz . bayram günleri evlerinin önünden geçemeyiz , aklına gelmesin diye tabi hiç çıkıyomu aklından orasıda meçhul. ve evet cevremde kimse yok benimde doğru düzgün , kısa bir süre önce ölmeyi , intihar etmeyi düşünmedim değil ama sonra aklıma annem geldi. o acıyı ona yaşatacak kadar bencil olamadım olamamda.. ölü gibi yaşamayı göze aldım. artık hiç birşeyden zevk almayan, hayatın tadını çıkarmayı geçtim öyle bir şeyin olmadığını kabul eden biriyim. yapcak bişey yok.. keşke biraz bencil olabilsem ama işte..

@9 kahkaha attım huur çocuğu

seni dedem gofret ve ben dizisindeki gofret sandım panpa kusura bakma

@6 haklı panpa
bende seni ailenin evcil hayvanı sandım

kimse yok mu lan yalnız miyiz buralarda da

of gibecem beyler yazmadan kusmadan duramıyorum birikmiş içimden atmak istiyorum la:(:(

ölüm denilen şeyin varlığını unutuyoruz.. hiç ölmeyecek gibi sanıyoruz bazen.. insan sevdiklerinin ölmesi hiç istemez ama ölürler ışte... insan ışte o zaman anlar ölüm gerçeğini.. insanin çevresindekiler ölürse kendini çok yalnız hisseder ve hayatta yaşayacak birşey kalmadığını hisseder ışte o kötüdür gibtigim pgiboloji kötüdür freud gelse çözemez o insanin pgibolojisini

@9 bende güldüm lan *