Beyler lise sondaydım stajım vardı ve kış stajıydı. yani 9 ay çalışıcaktım paramı alıcaktım kimseye eyvallahım olmıcaktı. ailemin maddi durumu iyiydi ve babam felçliydi ama sadece konuşamıyodu ama bu çalışamamasına yeterdi. sadece annem ve ablam çalışıyodu. ben henüz staja başlamamıştım ve çalışmıyodum. ve ayrıca staj yapıcam yer evime çok uzaktı. anneme anlattım durumu. dedim ben arkadaşlarla eve çıkıcam staj paramızla halledicez. annem olmaz dedi. inatlaştık eşyalarımı topladım beni durdurmaya çalıştı. Durduramadı. Çıkarsan geri dönemezsin dedi . Çıktım dönmedim.

okuycam rezervasyon

Biliyorum hayırsız evlat gibi görünüyodum ama hayat benim içinde kolay değildi babamla helalleştim çıkmadan önce. Anneme son bir kez daba baktım ve çıktım. Hiçbi planım yoktu kalıcak yerim yoktu ve yalnızdım. Ne tak yicemi bilmiyodum. Tek bildiğim şey geri vites yapmayıp gidebileceğim yere kadar gitmekti. Önce bi arkadaşımın evinde kaldım bi hafta boyunca ve beyler hiçbi zaman kendi eviniz gibi olmaz bunu bilin. Utana sıkıla bi haftayı geçirdim ve bu süre zarfında iş aradım. Meşhur hamburgercilerden birinde işe girdim. ikinci kısım tahmin ettiğimden kolay olmuştı belki de ikna kabiliyetim sayesindeydi bilmiyorum. Bi ev buldum kendime stüdyo daire 40m2 ev sahibi depozite ve benzeri hiçbişey istemiyodu. Konuştum durumumu anlattım sağolsun yardımcı oldu.