evet üç harfli hikayemizin zamanı gelmiştir

Beyler nereye gittiğimi bilmiyordum, koşuyordum. Arkamdangeliyorlar mı onu bile bilmiyordum. Yorgunluktan yere yıkılacak kadar koştum. Kendimi yere attım. insanların olduğu bir sokağa çıkmışım. Deniz kenarından falan ayrılmışım. Baktım insanlar normal. Derin bir nefes aldım. Hemen telefona sarıldım, hüseyini aradım. Ama telefon düşmedi hatta cins cins sesler geldi telefondan. Kalkıp bir duvar dibine çöktüm. Ne yapacağımı düşünmeye başladım. Tek başımaydım, kimseye ulaşamıyordum ve biraz önce hayatımın en gibik dakikalarını yaşamıştım. Telefona sarıldım yine. Cemali aradım. Yine düşmedi. Ben de çare yok kafeye dönmeye karar verdim. Beyler dbiliyorums alak diceksiniz ama aklıma başka bir yol gelmedi inanın. Belki arkadaşlarım hala oradadırlar diye düşünüyordum. Kafeye gittim. Baktım herkes otoruyor, hiçbir şey olmamış gibi. Bizimkiler yok. Beni görünce ayaklandı oturanlar. Korkmuşlar. Kendi kendimize ayağa fırlamışız, garsonu yaralayıp ayrı ayrı yerlere koşmuşuz hepimiz. Garsonu sağlık ocağına zütürmüşler. Neyse arkadaşlarımnerede dedim ama bilmiyorlar. Oradan yazlığa gitmeye karar verdim.

Toparlandık. Cemal içimizde en rahat olanımızdı. huur çocuğu olacaklardan haberliymiş. Biliyormuş yani. Ama bu kadarını tahmin etmiyormuş. Yani herif inanıyormuş geleceklerine. Bilgisayarın parçalarını topladı. Resmen yanmış amk. Bu arada deniz eski sakin haline geri dönmüştü. Ayağa kalktık. Ben kızların yanına gittim, teselli ettim. Rahatlatmaya çalıştım. Sonra biraz yürüdük, sahilde bir kafeye oturduk. Elalem okey falan oynuyordu. Birer su söyledik. Yazlığa gitmek istemiyorduk. insan içinde olmak daha iyi gelecekti bize. Kızlardan esra, “ şimdi ne olacak?” dedi. “ ne yapıcaz?” cemal bilmiyorum dedi. Tırmıştık amk. Neyse garson suları getirdi, garsonun suratına baktım ve bakmaz olaydım. Off hala aklımdan çıkmmıyor. O yüzü tarif etmenin imkanı yok beyler. “ alın suyunuz.” Dedi o ses varya o ses, sanırsın 80 lik koca karı. Tepsiyi masaya çarptı. Gözler simsiyah, off ulan tüylerim şimdi bile diken diken oldu. Beyler bildiğiniz yaratık adam. Bembeyaz yüz, kireç gibi beyaz. Gözler kapkara. Derisi buruşuk. Bir ayağa fırlayışımız var çığlık çığlığa aklınız durur. Ben can havliyle sağa sola bakındım osnuçta kafe kalabalıktı. Ama beyler masada oturan herkes aynı garson gibiydi. Hepsi birbirinden farklıydı ama hepsi de iğrençti. Bardaklarında çamur gibi bir sıvı vardı. Suyla karışık taktu muhtemelen. Hepsi ayaklandı. Benim bir kaçışım var, kimseyi giblemedim kaçtım amk. Arkama bile bakmadan kaçtım. Arkadaşlarımı kaybettim, herkes ayrı bir yere dağıldı. Veben tek başıma kaldım.

Neyse beyler uğultu kesildi, aynı anda bizim de bağırışlarımız kesildi. Bir iki dakika hiç birimiz kıpırdamadık. Öylece nefes alıp verdik. Kızlar titr tir titriyor, ağlıyor. Ben de titriyorum yalan yok beyler. Öyle bir durumda erkeklik şu bu gözünüzde olmuyor. Lan dıbına kodumun çocukları bir yaşayınbakalım benim yaşadıklarımı korkuyor musunuz korkmuyor musunuz?

@40 lan siz köyde falan yaşıyorsunuz herhalde. saat bir ve tatil bölgesindesiniz. her tak açıktır o saatte amk cahilleri.

reserved

RESERVED BEKLiOK TEŞKO O_0

ifrit mi cagırdınız lan zütler sembollü filan

tırstım reserved

benimde aklıma geldi de yaz olduğu için açık oluyor o saatlerde

@37 amın oğlu tek tek yazıyoruz herhalde. züte bak ya.

Ama duramıyorduk. Evet beyler duramıyrduk. Kelimeleri tekrar etmeyi bırakamıyorduk. Ben kendimi kontrol edemedikçe, kendimi durduramadıkça içimdeki korku da bulantı da arttı. Ha gibtir lan demeye başladım. Şimdi neredeyse bağırıyorduk ve kızlardan bir kaçının gözünden yaş geliyordu. Ama durduramıyorduk kendimizi. Çenem ağrıdı, nefes nefese kaldım hepimiz öyleydik ama hala devam ediyorduk. Ardından denizden bir ışık yükseldi. Kırmızımsı bir ışık. O sakin deniz dalgalanmaya başaldı. Tusunami değil amk ama sakin, havuz gibi olan deniz bir anda dalgalandı. Ve dalgalar büyümeye başladı. Ardından bilgisayar gürültüyle patladı. En sonunda ben dayanamadım ve arkadaşımın elini bırakıp kendimi yana attım. Yere kapaklandım ama hala bağırarak o iki kelimeyi tekrarlıyordum. Titriyordum, hepimiz titriyorduk ve elimizden de bir şey gelmiyordu. Ve o anda o uğultuyu bir daha duyduk. Rüzgar gibiydi sanki, bütün dünyanın bunu duyabileceğinden emindim ama kimse duymamış beyler. Sadece altımız duymuşuz. Uğultu birkaç dakika sürdü, bu arada biz o iki kelimeyi bağırarak tekrar ediyoruz. Manzarayı düşünün, hayal etmeye çalışın. Yine kötü oldum lan. Hiç aklımdan çıkmıyor.

ee panpa asıl olay?

@34 köyde mi yaşıyorsun amk?

Neyse beyler, bir iki kişi korkup gitti. On kişi falan kaldık. Dört kız, altı erkek. Tabii kalanlar da korkmuştu ama işte tesadüf, yok sarhoşlardır şudur budur diye avuttuk elalemi. Erkekliğe de tak sürdürmeyeceğim tabii. Gittim kutuyu yerden aldım. Sitede yazdığına göre, kutuyu gömecektik. Sonra, gömdüğümüz yerde, bağdaş kuracaktık ve sürekli iki kelimeyi tekrar edecektik. Tabii ki kelimeleri söylemeyeciğim. Böyle bir vebalin altına giremem. Siteyi arayan bulur zaten. Neyse, çıktık bahçeye. Baktık daha elalem oturuyor. Dedik bunu bahçeye gömüp çevresinde bağdaş kurup el ele tutuşursak elalem bizle taşak geçerdi. Siteden çıktık ve sahile yürüdük. Cemal bilgisayarı da aldı. Neyse gittik baktık sahil çok dolu değil. Buraya yerleştik. Kutuyu ben gömdüm. Ardından bağdaş kurduk ve başladık o iki kelimeyi tekrar etmeye. Ben inanmıyorum tabii. Bu arada deniz sakin. Neyse birkaç dakika kelimeleri tekrarladık. işte beyler, o an hissettim. Midemdeki o tuhaf bulantıyı o an hissettim. Ve arkadaşlarımın yüzlerine baktığımda, aynı şeyi onların da hissettiğini anladım.

@32 gece demiştin amk o saatte ne marketi açık olacak, konu kilit beyler

Neyse bilgisayarı ortaya koyduk. Kağıdın üzerine sitede yazanları yazdık. Bir iki arapça sembol yazmak gerekiyordu, kağıdı laptopun ekranına dayadım, arapça harfleri birebir çizdim kağıda. Üzerinden geçerek. Sonra kağıdı yazla ıslattık, ardından metal bir kutuya koyduk. Kutunun kapağını kapamadan önce kağıdı yaktık. Tabii kolay yanmadı. Yağ denen merek hemen tutuşmuyor ama bir kere tutuştu mu da iyi yanıyor. Kağıt alev alınca kutunun kapağını kapadık. Kapağı kapar kapamaz bir uğultu yükseldi. Bir sıçrayışımız var, gülmekten altınıza sıçarsınız. Benhemen kutuyu attım elimden. Cemal kızdı, “ napıyorsun dıbına koyim “ diye söylendi. Birkaç kişi yapmayalım lan sesi duymadınız mı falan demeye başladı ama ben sesin bu işle alakası olduğunu düşünmüyordum. Böyle şeylere hiç inanmazdım, inançsızdım amk. Sırf bir iki kız tavlarız, korkarlar, yanaşırlar falan diye yapıyordum bunları. 250 gram am için düştüğüm hal buydu. Ah kafamı gibeyim…

Beyler cemal bir site bulmuş internette. Tabii ki paylaşacak değilim, böyle bir kötülüğü kimseye yapmam. Belki aranızda bizim gibi mal olup da incide takılanlar vardır. Siteye girerler falan. Neyse herif siteyi açtı. Baktım amk salak salak semboller var. işte üç harflilieri davet etme yazıyordu. Altında da açıklamalar var. Onun da altında bir bilen olmadan denemeyin yazıyor. Forum sitesi gibi bir şey. Tabii biz gerizekalı huur çocukları olduğumu için, bunu giblemdedik. Mum gerekiyormuş, yağ gerekiyormuş, daha bir çok gibimsonik şey gerekiyormuş. Kağıt, kalem her gibi toparladık. Markete gittik, mumdur şudur budur aldık hepsini. Hayırlı bir iş olsa zütümüzü kaldırmayız gece vakti amk. Yazlığa dönüp de malzemeleri ortaya yığdığımızda saat biri geçmişti.

çok yavaşsın amk

yaktım sigaramı dınlemedeyım hızlı panpa

sen anlat panpa biz dinliyoruz