evet piçler kendi hikayemi anlatıyorum

y: alper bey’e bakmıştım ben.

sekreter: yusuf bey değimli?

y: evet.

s: sizi toplantı odasına alayım ben.

y: tabii.

s: bir şey içer misiniz?

y: çok teşekkür ederim, almayayım.

şimdi saatlerce bekletir bu adam. i̇şe alacak ya, işveren ya bekletir tabi. oda da odaymış yalnız. çiçekler güzel, televizyon iyi, masa kaliteli… o ne lan? canlımı o? yok be heykelmiş. havlasa canlı köpek zannederim yalnız o kadar gerçekçi. burada işe başlarsam güzel olur, baksana kimse kimseyle muhatap olmuyor. sohbet olmaz nesin, necisin diye soran olmaz. tam istediğim gibi, kimsenin kimseyle işi yok. ayakta da beklenmez ama adam, oturmalıyım. zaten uyku gözümden akıyor. en başa oturmak olmaz ama o adam oturur herhalde oraya, şu sandalye iyi. lan kırdık galiba, yoksa böylemiydi. şimdi odada kamerada vardır, harbiden kırdık ne yapacağız? buna en uzak sandalye ye oturalım. öbür tarafa doğru geçelim

alper: günaydın!

y: ah günaydın!

a: otursanıza.

y: yok ben oturuyordum zaten ayağım uyuşmuş.

a: geç kaldım biraz, malum trafik.

y: evet ben gelirken de trafik çok beterdi, taksiden inip yürümek zorunda kaldım.

a: başlayalım mı?

y: buyurun.

a: yusuf yılmazçelik.

y: hı hı.

a: 28 yaşındasın ve daha önce hiç ciddi iş tecrüben olmadı, öylemi?

y: evet.

a: neden?

y: ben çok açık sözlü ve söyleyeceğini saklamayan bir adamım, burada da öyle olup anlatmak isterim.

a: lütfen.

y: çalışmanın zorunlu olduğunu liseden sonra siyasal bilimler fakültesi ni kazanıp, parasızlıktan okumaya gidemeyince anladım, liseden beri beraber olduğum bir kız arkadaşım var ve ne zaman onunla evlenip yuva kuracağımı hayal etsem elimi cebime soktuğumda bacağımı hissediyorum, bu beni biraz sinirlendiriyor. okul olayı kapanalı çok oldu ama kız arkadaşımla evlenebilmek için dahi olsa artık çalışmam gerekmekte. en basit örneği, sevgililer günü yaklaşıyor ve ben o güne ait onunla dışarı çıkmamak için bir yalan uydurmayı düşünüyorum. param olmadığı için yalan söylemekten, bir şeyler yapamamaktan çok sıkıldım.

a: sadece evlenmek için mi çalışıp para kazanmak istiyorsun?

y: tabii ki hayır. kendi yaşamım içinde gerekli. i̇stediğim şeyleri yapabilmem içinde gerekli.

a: anladım. ehliyetin var mı?

y: evet “b” sınıfı ehliyetim var.

a: seyahat engelin?

y: şu durumda hiçbir şeye engelim yok, çalışmak zorundayım.

a: ailenin durumu nasıl, onlar neler yapıyorlar?

y: babam kendi halince çalışıyor, annem ev hanımı. birde ufak kardeşim var ortaokula giden. anca onun okulu ile ilgilenebiliyorlar. onun kıyafetleri, malzemeleri ve okulu ile. ben kazandığım üniversiteye paramız yok diye gidemedim, ama kardeşim olurda kazanır ve okumak isterse onun bu kaderi yaşamasını istemiyorum.

a: hayat çok zor, hepimiz aynı durumların içerisindeyiz, hepimiz. yabancı dilin var mı?

y: i̇ngilizcem var, hem de ileri düzeyde. bir aile dostumuzun araba kiralama firması vardı. yabancı müşterilere şoförlü araba kiralardı, ehliyeti aldıktan sonra orada biraz çalışıp i̇ngilizcemi ilerletmiştim.

a: boş zamanlarında neler yaparsın?

y: benim neredeyse tüm zamanım boş, bir işim olmadığı için. ben okurum, hem de çok okurum. ayırt etmem, ne bulursam okurum. kitap, dergi, yazı, makale, gazete… ne olursa okurum. hiç bir şey bulamazsam elime angiblopedi alır onu okurum.

a: çoğu şey hakkında bilgilisin o zaman, yani kültürlü bir adamsın.

y: kendimce evet, bilmediğimiz konularda vardır illaki.

a: tamam.

y: nasıl tamam? i̇şe alındımı ben?

a: ona ben değil, patron karar verecek. ben izlenimlerimi söyleyeceğim sadece.

y: patrondan önce bana söyleseniz?

a: olmaz iş ahlakıdır bu. bir gelişme olursa arayacağız seni.

y: peki.

lan amk kendim yazıcak halim yok ya yaraklar nasıl bu kadar hızlı yazıyorsun demiyorlar da gitmişler orjinalini bulmuşlar amk ben 2 sene önce okudum onu amk

devam edeyim mi binler ?