eveet buda benim hayat öyküm

Ben ailenin tek erkek evladıyım. Ailem tek erkek evlat olduğum için ve ezilmeyeyim diye beni korkak yetiştirmemeye çalıştılar ama ben tam bir korkaktım yapabileceğim bir şey yoktu. Evden çok çıkmayan fazla arkadaşı olmayan o cool çocuklara imrenerek bakanlardandım, utangaçtım evet bayağı utangaçtım kendine güveni olmayan birisiydim maddi durumumuz o kadarda kötü değildi istediğim şeyi çoğu zaman istediğim zamanda yiyemesem de alamasam da 2-3 güne halledebiliyorduk.Ben yaşam doluydum hissediyordum…
Ben bursa doğumlu birisiyim Bursa’da ilk okula gittim. Okulun,sınıfın cool çocuklarından olmaya çalıştım elimden geldiğince ama olmadı olamadım çünkü bende bir şeyler hep ekgibti hep kaybediyordum 5.sınıfa kadar derslerim güzeldi ama 6.sınıfta birden bir şey oldu ve kendimi bir kabile reisi sandım ,ne çok yanılmışım kabadayıca davranmanın bana kazandıracağını sanmıştım ne kadar ahmakmışım ama ben o bildiğiniz gerçek kabadayılardan değildim öyle gözükmeye çalışanlardandım. içimde olanları bir tek ben biliyordum ben daha kavga bile etmemiştim 6.sınıfım bitti ve babama karnemi açıklamak zorunda kaldım pek hoş olmadı 2.dönemde aynı geçti 7.sınıfta öyle tam bir fiyaskoydu kız arkadaşlarım olmuştu ama saçma şeylerdi ben daha önce hiç böyle olmadım inanın çok kız arkadaşım oldu ama ben hiç böyle şeyler yapmadım bir kadın için 8.sınıfım da bitti sbs ortalamalarımda Anadolu yada istediğim meslek liselerine giremedim mecbur en yakın düz liseye gittim babam önce okutmayacağım gitmeyeceksin okula dese de ikna oldu aslında biliyordum okumamı çok istediğini 9.sınıfımı düz lisede okudum 9g şubesinde hey gidi 9g sınıfta az erkek vardı ve birbirimizle iyi anlaşırdık hayatımın kadınıyla orada tanıştım ilk 2-3 ay fazla dikkat etmesem de ondan sonra gülüşü bakışları dikkatimi çekti ve ona yoğunlaştım sizinle sadece adını vereceğim adı ebru soy adı benim kalbimde gizli aslında silinme korkum yok ama sadece kızın yaşayacaklarıyla ilgili korkularım var onun için paylaşmıyorum gerisini. Neyse ben 9.sınıfta kendime geldim hayata karşı bir tarzım tavrım gelişti o ilk okul saçmalıklarını çabucak atlattım ve ilerisi için çalışıp çabaladım ama yine hatalarım vardı olmuyordu bu arada biliyorum ki sözlükte benim gibi bir çok liseli arkadaşlarım var arkadaşlar buradan söylüyorum sakın onların yanında onlara yahut bir başkasına küfür etmeyin hayatınızın hatası olur bu neyse devam edelim sevdiğim kız çift dikiş diye tabir ettiklerimizdendi ama hastalıktan dolayı devamsızlıktan kalmış derslerle falan alakası yoktu. Bencilce ama allah’a hep şükrediyorum eğer hasta olamasaydı hiç tanışamayacaktık. Demek ki gerçekten her işte bir hayır varmış.Biz birbirimize yazılmışız. Messenger’den facebooktan falan ekleştik konuştuk kızla sohbet ediyorduk güzel gidiyordu her şey ve ben bir gün şakayla karışık çıkma teklifi ettim biraz emrivaki kabul etti. Ertesi gün pişman mıyım evet tarzı bir yazı paylaştı benimle ilgisinin olup olmadığını sordum yazının evet dedi biz kızlarla biraz dalga geçerdik benimle çıkar mısın tarzından gereksiz liseli şeyleri belkide buraya kadar okudunuz ve bana okkalı bir küfür ettiniz afiyet olsun bana (: neyse devam edelim kıza Facebook’tan eğer bir sorun yaşarsak benden ayrılabilirsin diye güvence verdim devam ettik okulda sırada git yanımdan falan dedi okulun içine girdik yanına oturtmadı vesaire en sonunda isyan ettim ben arkadaşken daha rahattım falan diye 1 gün sürmüştü şaka gibi değil mi? işin en acı tarafı ise beni bir pişmanlık olarak görmesiydi kız melek gibi bir kız saçları açık kahve gözleri yeşil-kahve arası bir tondaydı kendimi ona uygun görmemeye başlamıştım ta ki okulun en gözde kızlarının beni aralarına almasıyla benimle takılıp hoş bir çocuk olduğumu söylüyorlardı kendime güvenim gelmişti kıza tekrar açıldım ama bu açılışım yine msnden oldu yine şu anda kafamı gibeyim diyorum kendime hayatımın hatası bu hayatımın sevgili yoldaşlar size tavsiye sakın ama sakın bir kıza sanal ortamdan açılmayın yüzüne söyleyin gözlerinin içine bakarak ellerini tutarak belki utananınız olur aranızdan ama utanmayın aşkta her şey mübahtır daha sonra aradan 3 ay geçti ve yine msnden çıkma teklifi ettim düşünmeden reddetti. benim için kalbinde en ufak bir duygu kaldıysa biraz düşün dedim tamam dedi ama ertesi gün aldığım yanıt değişmedi 1 hafta sonra öğrendim ki kıvırcık saçlı 5000 arkadaşlı bu cool çocuklardan birisi ile çıkıyor sonra okuldan birisi benim sevdiğim kıza yazdı onu koruyamadım bile aşkım için sevdiğim kadın için savaşamadım kahretsin yapamadım 9.sınıf bitti ve yaz tatilinde istanbul’a taşındık ve kızla aramda ki tüm bağ koptu lanet olsun ki koptu ben öyle aşıktım ki ona şu anda bile gözlerim doluyor gecelerce ağladım hıçkıra hıçkıra ağladım her şeye isyan ettim intiharı düşündüm ama bir gerçek var ki ölümden tanrıdan korkuyorum yapamadım aradan zaman geçti ve telefonuma mesaj geldi bir baktım o evet oydu sesini duyuşum beni hayata bağladı inanamıyordum benim Bursa’da internetim vardı ama buraya taşınınca bağlatmadılar derslerime konsantre olayım diye.bu sebeple ne sevgilisini öğrenebildim ne başka bir şey istanbul’da ki okul ilk başlarda çok zordu gerçekten zordu kimseyi tanımıyordum ne arkadaşım vardı ne dostum kimseye güvenemiyordum aradan zaman geçti nakil olduğumu öğrendiler ve altın çağımı yaşadım popülerliğim okulda birden arttı herkes beni seviyordu hoş bir duyguydu kızlarla ilk defa bu kadar yakınlaşmış her şeyi unutmuştum taa ki tekrar mesajlaşmaya başlayana kadar zor durumda olduğumu ona ihtiyacımın olduğunu ona anlatmaya çalıştım ama o bunu hiç anlamadı yada anladığını göstermek istemedi oda okulda popüler kızların arasına girip birkaç erkek arkadaşlarla ilgili sorun yaşadı dışlandı ve fazla arkadaşı kalmadı mesajlaşırken arkadaş gibi davranmak onu deliler gibi severken inanın çok zordu kızı 9 aydır görmemiştim sadece mesajlaşıyorduk buluşacaktık onun istanbul’da bize çok yakın bir yerde akrabası vardı gelecekti benim için gelecekti sanal değildi gerçekti her şey mesajlarımla onun ilgisini çekmeye çalıştım ama olmadı kim bir bilgisayardan etkilenirdi ki ne kadar romantik olursa olsun ve bir gün ona onu çok sevdiğimi ve onu bu kadar çok severken arkadaşım diyip yalandan mesajlar atamayacağımı söyledim hoşça kal mesajı attım ama umduğum gibi olmadı dur bile demedi beni sevdiğini ama sadece arkadaşı olarak gördüğünü söyledi kendime söz vermiştim 1 yıl önce ağlamayacağım diye ama o mesajla gözlerim bana en büyük ihaneti etti bana 1 hafta mesaj bekledim ama o beklediğim mesaj bana hiç gelmedi ruh gibi dolaşıp yaşadım birkaç arkadaşıma anlattım yüküm hafifler diye bir sürü şey söylediler hepsini yaptım ama olmadı acım hiç hafiflemedi hala hafiflemiyor hafiflemesinin tek yolu sevdiğim kadının bana gelmesi ona bir kez sıkıca sarılırsam, gözlerinin içine bakarsam tüy gibi hafifleyeceğim sanırım ona dair tüm acımın 40 ı geçmişti ki ben istanbul’a geliyorum sadece söylemek istedim diye bir mesaj geldi şaşırdım umutlandım ama o şansımı da elime yüzüme bulaştırdım. aradan aylar geçti ve 3 hafta önce tekrar mesaj attım benimle hala buluşur musun diye evet dedi tekrar mesajlaşıyoruz ama 1 haftayı geçik süredir ona hala ulaşamıyorum…Şuna büyük bir inancım var ki o benim için yaratıldı ben onun için. Evet belki şu anda sadece onun fotoğraflarına bakıp şarkılar dinleyip ağlayabilirim elimden gelen bu çünkü başka şeylere kalkışamam elimden bu kadar geliyor evini bilmiyorum yeni okulunu bilmiyorum yaptıklarını bilmiyorum aşkım ama sana şunu söyleyebilirim eskisi gibi değilim artık daha güçlüyüm düşünce tarzım ve davranışlarım değişti artık çalışıyorum ikimiz için ileride rahat bir yaşam sürelim diye olması için allah’a çok dua ettiğim oğlumuzun iyi bir yaşam sürmesi için artık dayanıyorum, savaşıyorum aşkım ileride fotoğraf albümlerine bakıp bu günlere güleceğimiz günlerin gelebilmesi için savaşıyorum aşk için diğer aşıklar için senle benim biz olmamız için savaşıyorum aşkım ve sana herkesin içinde söz veriyorum ne yapıp edip seni kazanacağım kanımın son damlasına kadar seni seveceğim…
Arkadaşlar bu hayata bir kere geliyoruz eğer ki birisini gerçekten seviyorsanız onunla konuşun korkmayın en kötü ne olabilir ki keşke çekeceğinize konuşun savaşın ve kazanın…Umarım hiç biriniz acı çekmezsiniz çünkü bence her insan sevmeyi sevilmeyi hak ediyor ayrıca arkadaşlar ben bu yazdıklarımda her kelimesine kadar sizinle samimiydim belki yaşım küçük ama yaşadığım acılar büyük sevdiğim kadın kilometrelerce uzakta ve ona sadece telefondan ulaşabiliyorum inanıyorum ki o benim hayatımın kadını eminim sizinde hayatınızın kadını vardır o sizden kilometrelerce uzaklaşmadan gidin ve alın onu (:

NOT:ARKADAŞLAR 6.7.8. SINIFTA NOTLARIM KÖTÜ DEMiŞTiM TABi TÜRKÇEDE KÖTÜ NOKTALAMALARIM ÇOK EKgib BELKiDE BAYAĞI KIZDINIZ AMA ÜZGÜNÜM ELiMDEN BU KADARI GELiYOR ALLAH’A EMANET OLSUN KENDiNiZE iYi BAKIN BiR DAHA GiREBiLiR MiYiM SÖZLÜĞE BiLMiYORUM SiZLERi TANIMIYORUM AMA SiZiNDE BiR HiKAYENiZ VE BU HiKAYENiN BOŞROLLERi OLDUĞUNA EMiNiM…