dışarı ecemin peşinden çıktım. binada değildi. merdivenlerden hızlıca indim. ecem dolmuş durağına gidiyordu. yanına doğru koştum.
geldiğimi farkedip durmuştu. yanına vardım
B: ecem tamam hayvanım bazen ne yaptığımı bile bilmiyorum. cidden ne düşünüyorum ne istiyorum en ufak bir fikrim yok ama lütfen sadece bi dinle
E: dinleyecek bişey yok. sen hayatına çok güzel yön verebiliyorsun. az daha birbirimizden olacaktık o kız yüzünden onunla birlikte oluyorsun. yetmiyor tartışıyoruz bara gidip bi kızla daha birlikte oluyorsun. daha ne var duymadığım varmı başka anlatsana bana ya varmı başka bişey
utanmıştım kafamı yere doğrultup kaldıramamıştım
E: daha duymadığım başka bi yalanın daha varmı konuşsana.
B: ecem nolur yapma.
E: NE YAPMiYiM YA TARTIŞ GiT KIZ gib AYRIL GiT KIZ gib EE BENLE YAŞADIKLARIN NE ÖYLESiNEMiYDiM BEN YANi
kelime dahi edememiştim. hiçbişey diyememiştim
ecem birden durup tebessüm etti.
E: yüzüğüde takmış parmağına. ne değişecek allah aşkına. senden nefret etmemi engelliyebilecek mi? b bırak artık haklısın biz olamayız.
B: ecem bunu söyleme. tamam cidden ne yaptığımı bilmiyorum. yeniden de başlamayalım sadece nefret etme benden sadece nefret etme.
E: sen istedin bunu benden. al bu sefer senden gerçekten nefret ediyorum. şimdi bırakta evime defolup gideyim. hadi görüşürüz
dedi cıktı gitti dolmuş durağına
kafamı yerden dahi kaldıramıyodum. ecem bilidğiniz belamı gibmişti.
berke aradı açtım
B: alo (gözlerim dolmuş)
Br: kamelyaya gel.
B: çok mu acil?
Br: gel.
dedi kapattı telefonu eve tekrar yürüdüm. kamelyaya geçtim. bizimkiler selam falan verdi. olayları anlattım klagib ama baktım bu sefer hiçbirinden şunu yapalım bunu yapalım sesi çıkmıyor aksine hayırlısı neyse o olsun. boşver. gibisinden şeyler dönüyodu. anladım ki bunlarda artık seslerini cıkartamıyorlardı. oturdum biraz kalkıp eve geçtim. annemlerde akşama doğru geldiler. odadan cıkmak istemiyordum. eceme neden böyle bi aptallık yaptığımı düşündüm. aslında son aradıgı zaman alttan alsaydım belki işler daha farklı olurdu. veya bugün dürüst olmasaydım bazı şeylerde.
ama elimde değildi. bu sefer yarrağa yan basmayı başarmıştım. ecemle tekrar kavuşmanın yollarını arıyordum ama yoktu. sonucu olmayan bi denklemdi. içinden çıkamıyordum.
saat 10 bucuk gibi cereni aradım
Ce: alo
B: ceren kanka müsaitmisin
Ce: evet kanka noldu
B: kanka ecemle ilgili ya. konuş falan demicem sadece ne düşünüyor sabah yaptığıyla iligili bilgin varmı
Ce: yok kanka ecemle hiç konuşmadık biz bugün. ne oldu ki.
B: çok uzun kanka ya. sonra anlatsam
Ce: tamam kanka problem yok.
görüşürüz falan filan olayları döndü.
bütün kızları aramıştım. utanmasam elifi falanda arayacaktım. ecemin ne düşündüğünü bilmek istiyordum.
uyumaya karar verdim.
sabah kalktım. ecemlere gitmeye karar verdim. neden böyle bişey yaptığımı bilmiyorum. ama bi anda içimden ecemlere gidip konuşmak geçti.
bilmiyorum bazen içindeki sesi dinler derler ya.
hazırlandım kahvaltımı ettim saat 12 bucuk gibi evden cıktım
1 de ecemlerin evinin yakınlarında oldum.
hızlı adımlarla ecemlerin evinin önüne gidiyodum vardım ve
ecemle bi çocuk burun buruna. cocuk elini ecemin yüzünde gezdiriyor.
inanın kalbim nasıl ağrımıştı o gün.
kala kaldım öyle. eğer daha fazla ileri giderlerse diye beklemeye başladım müdahele için.
çok sinirliydim. ecem çok hızlı davranıyordu. canımı çok sıkmıştı.