marketten aldığım 2 konserve 1 sigara ile
önüme değil yere bakarak yürüyorum
kafamı kaldırmam gerektiğini düşündüm
nerden bilebilirim bu kücük düşüncenin akışımı bozacağını, dengemi değiştireceğini?
seni görüyorum.
saçlarını neden kıvırcık yaptın?
çantanın ucundan görüyorum sigaranı değiştirmişsin
kafanı çevirme! benı gordugunu fark ettım.
günlük rutinime hayli uzak kalan kısa süreli adrenalin dolu saniyelerden sonra eve giriyorum.
konserveleri dolaba bıraktıktan sonra bir küllük ve sandalye çekip salona dış kapının önüne oturdum.
kapıyı izliyorum.
herhalde faturaları düşünecek halim yok!
düşündüğüm sen ve şuanki hayatım. moralim bozuluyor. düşündükçe daha kötü hissediyorum.
sanki mürekkebim dökülüyor kağıda, gözlerim düşüyor sandalyeye.
ben kalkıyorum; su içiyorum ,yemek yiyorum gözlerim hala sandalyeden kapıya bakıyor. beni gördün. belki zil çalar ve sen içeri girmek istersin. o zaman buluşur gözlerim yuvalarıyla, kavuşur mürekkebim kalemimle.
bir gün çalar o kapı...