1. 326.
    0
    reserved
    ···
  2. 327.
    0
    panpa devam et dinliooozz
    ···
  3. 328.
    0
    bekliyorum panpa
    ···
  4. 329.
    0
    up up up up
    up up up up
    up up up up
    ···
  5. 330.
    0
    bekliyorum panpa up up up
    ···
  6. 331.
    0
    geldim beyler, uplayın biraz başlığı kaldığım yerden devam ediyorum...
    ···
  7. 332.
    0
    hastaneye doğru yola koyulmuştum. hastanenin bahçesinde kalırım diyordum, hastane şehrin tepesinde bir yerdeydi.
    yarım saate yakın yol yürüdüken sonra hastaneye vardım, hastanenin önünde birkaç araba vardı, artık pek bi insan kalmamıştı, kalan personelde arablarına binip gidiyordu,
    yarım saat sonra burada sadece nöbetçi personel olurdu. bahçeyi şöyle bir dolaşıp yatacak yer aramaya koyuldum...
    ···
  8. 333.
    0
    hoş geldin panpa
    ···
  9. 334.
    0
    up up up
    ···
  10. 335.
    0
    burda mısınız ?
    ···
  11. 336.
    0
    burdayız panpa devam et
    ···
  12. 337.
    0
    reserved
    ···
  13. 338.
    0
    devam panpa burdayız
    ···
  14. 339.
    0
    hastanenin arka tarafında ufak bir bahçe vardı. bir iki temizlik malzemesi, saksılar ve bir de piknik masası vardı. masaya oturdum, uykum henüz yoktu, yapabileceğim başka bir şeyde, en iyisi oturup düşünmekti, ailem ve kendim hakkında, bir daha da öyle oturup düşünebileceğim bir fırsat da çıkmadı karşıma...
    ···
  15. 340.
    0
    up up up
    ···
  16. 341.
    0
    biçok şeyi düşünmek için fırsatım oldu, babamı, annemi, kendimi ve geleceği. ileride biri gibi olmak istemiyordum, evi otel gibi kullanan, işten gelip, yemek yiyip, televizyon izledikten sonra yatan, karısına hizmetçi gözüyle bakan, çocuklarına bir kez olsun sizi seviyorum demeyen... ha yaşamış ha yaşamamış biri olmak istemiyordum, babam gibi olmak istemiyordum...
    ···
  17. 342.
    0
    up up up
    ···
  18. 343.
    0
    hadı lan hızlı yaz bekletme
    ···
  19. 344.
    0
    aynen dıbına koyim azcık hızlı ol lan
    ···
  20. 345.
    0
    hastane yüksek bir yerdeydi, oturduğum yerden denizi çok güzel görebiliyordum, hafiften bir rüzgar vuruyordu yüzüme, sahilin ışıklarını izliyordum, hayatımın en güzel anlarındandı, işte tam da bunları düşünürken, o an hayatıma bir anlam katmaya karar verdim, kesinlikle dedim, bu dünyada ot gibi yaşayıp ölen biri olmayacağım, bu dünya ben öldükten sonra da beni hatırlayacak, sadece ailem değil bütün insanlık beni hatırlamalı, bunun da tek bir yolu var: ölümsüzlük...
    ···