Reserver

ve mantıklı kararlar veren akıllı çocuk kederlenip vurur arabeski son sese kadar, "bulduk kendimizi yine hazanda"

başındaki bu belayla, erteleme hastalığı olan kişi nasıl olacak da tek bir işi daha olsa tamamlayacak? işte bu noktada, devreye giren ve sefa pekekenti maymunu korkudan ödünü takuna karıştıran bir yartık var beyler, "panik canavarı"

panik canavarı çoğu zaman uyku halindedir beyler, ama ne zaman ki bir deadline (teslim tarihi) yaklaşır yahut ne zaman ki ufukta bir insan içinde utanma durumu, karier faciası ya da başka türlü taktan bir sonuç görünür; işte o zaman panik canavarı birden uyanıp harekete geçer.

reserved güzel baişlık gece okurum

safa pekekenti maymun, ki normalde çelik irade gibidir pekekent, panik canavarından zütüm zütüm tırsar. yoksa bomboş geçen iki hafta boyunca tek satır bile yazmamış aynı kişinin teslimden önceki gün tüm gece ayakta kalıp, ölümüne yorgunlukla mücadele edip tek gecede sekiz sayfalık yazıyı bitirebilmesini başka nasıl açıklayabilirsiniz?
ya da olağanüstü tembel bir elemanın göbek yapmaya başlayıp kızları elde edemeyince idman progrdıbına başlayıp hunharca disiplinli hale gelmesini başka nasıl izah edebilirsiniz?

biz oldukça büyük bir topluluğuz beyler.

e görünen köy kılavuz istemez, böyle yaşamaya imkan yok. erteleme hastaları her ne kadar işlerini son gün son gece de olsa halledip toplumda kendine bir şekilde yer bulsa da, bir şeylerin değişmesi gerektiği aşikâr. neden değişmeniz gerektiğiyle ilgili temel sebepler de şunlar:

1) hoş değil beyler. işlerini erteleyen insanların birçok işi halledip ardından da hak ettikleri o dinlenme anında yaşayacakları zevkin yerine kıymetli vakitlerinin büyük kısmı kara lunaparkta harcanıyor. ayrıca, paniklemek kimse için eğlenceli bir durum değildir.
2) erteleme hastalığı olan kişi asla potansiyelini doğru kullanamaz, bir diğer deyişle kendini ucuza satar. potansiyelinin tamdıbını kullanıp yakaladığı başarıyla mutlu olabilecekken bunun yerine kapasitesinin altında bir iş çıkarıp üstüne bir de vicdan azabı yaşar.

3) yapılması gereken işleriniz belki hallolur, ama yapmak istedikleriniz olmaz. erteleme hastalığı olan birey her ne kadar panik canavarıyla sıkça yüz yüze geldiği, işinin başından aştığı bir iş hayatına da sahip olsa; özel hayatında yapmak istediği, kendisi için önemli olan diğer şeyleri, vücut geliştirmek, yeni yemek tarifleri denemek, gitar çalmayı öğrenmek gibi şeyleri, asla gerçekleştiremeyecektir. çünkü panik canavarı bu tarz şahsi meselelerde karı-koca arasına girmeyi sevmez beyler, maymunla akıllı çocuğu yalnız bırakır. ama aklınızda bulunsun, bu tür ufak tefek zevkler, hobiler insanın hayatına renk katar, farklı tecrübeler edinmesini salar ve insana mutluluk verir beyler.
erteleme hastalığı olanlarsa, hiçliğin ortasında bir başlarına duruyor olacaklar.

peki erteleme hastalığını nasıl yeneceksiniz? ikinci partta sizlerle beyler..

Deniyoruz filosof abi

Sonra rezlerim

evet beyler, geldik şimdi bu erteleme hastalığını nasıl yeneceğimize

beyler sayımız yok denecek kadar az, hevesim kaçıyor bak :(

şaka yapıyorum kendi başıma kalsam bile bitirmeden bırakmam, okuyup da yazmaya utanan sosyal fobili bin dostlarıma burdan selamlar xd

yaz panpa dinliyoruz, hatta dopamin başlığındaki nofap çevirilerine de devam et vizelerin bitmedi mi la?

öncelikle, erteleme hastalığı ve nasıl yenileceğiyle ilgili yazarken bir yandan erteleme hastalığıyla boğuşmanın ironisinden yoruldum. son iki haftadır, genç polislere silah güvenliği dersi verirken kendini ayağından vuran uzman dea(amerikan narkotik) memuru gibiydim ve artık ironi içermeyen erteleme muhabbetinde geri dönmmek istiyorum.

başlamadan önce birkaç not:

• bu konuların hiçbiri hakkında uzman değilim. sadece hayatı boyunca erteleme sorununu yaşamış ve bu konu hakkında kafa yormuş biriyim. hâlâ da bazı alışkanlıklarımla mücadele ediyorum; ama son birkaç yılda ilerleme kaydettim ve burada yazdıklarım da kendi uygulamalarımda gördüğüm işe yaramış şeyler.

• bu yazıyı olması gerekenden daha geç yayımladım. sebebi sadece yazma aşamasının 2000 yıl sürmüş olması değil, aynı zamanda pazartesi gecesinin, google earth'ü açıp Hindistan'ı baştan aşağı dolaşarak ülke hakkında daha iyi hissetmemi sağlayacak bir şeyler bulmanın aciliyet olduğu bir geceydi. ben problemli biriyim.

evet, geçen hafta erteleme sorunu olan birinin günlük hayatında yaşadığı ikilemi ve sorunu ve bunun altında yatan pgibolojiyi inceledik. fakat bu yazıda, bu konuda bir şeyler YAPACAĞIZ ve bunun için konuyu biraz daha derinlemesine irdelememiz ve bu pgibolojinin merkezinde olan şeyi görmemiz gerekiyor.

sefa pekekenti maymunu ve onun mantıklı karar verme mekanizması üzerindeki etkilerini biliyoruz, fakat orada gerçekten neler oluyor?

erteleme problemi olan insan, sefa pekekenti maymunun kazanmasına izin verdiği ve kendini bağımlılıkla sınırlandırdığı kötü bir alışkanlığın mahkumudur. kontrolü maymuna vermeye devam ederken, durumunu değiştirmek için manasız çabalar sarfeder, sürekli aynı işe yaramayan yöntemleri kullanır ve bu yüzden daha da dibe batarken maymunun daima kazanacağını bilir. değişmek ister; ama kalıplar değişmez.
öyleyse, neden başka yöntemler kullansa değişebilecek olan bir insan boş çabalarını sürdürmeye devam etsin ki?

cevap şudur: kişi, "hayatının kendi kendini mağlup ederek köleleştirme, kendine boş vaatlerde bulunma" kısmında inanılmaz derecede özgüvensizdir. haydi bu kişinin hayat hikayesine: kendine umutsuzca vaatlerde bulunma, diyelim. bu hikaye aşağı yukarı şöyledir:

hayatımdaki "yapılması zorunu olan" işleri yapmak için son dakikaya kadar bekleyeceğim, sonrasındaysa paniğe kapılıp ortaya elimden gelenin en iyisi olmayan bir iş çıkaracağım ya da bunu bile yapmayıp yatıp duracağım. hayatımda "yapmak istediğim" şeylere geldiğimizdeyse, doğruyu söylemek gerekirse, ya başlayı bitirmeden bırkacağım, ya da çoğu zaman yanlarına bile yaklaşmayacağım.

erteleme hastalığı olan kişinin problemi daha derindedir ve çözümü için "sağlam bir öz-disipline sahip olmak" ya da "kötü alışkanlıklardan kurtulmak"tan fazlası gerekir. problemin kökeniyse az önce bahsettiğimiz hayat hikayesinin içinde saklı ve o hayat hikayesinin değişmesi gerekiyor.