+20
-2
amina koim. gibcem yani beyler.
ozet: ciksomanyagim. tedavi olarak evde anadan uryan dolaniyorum.
bilen bilir agir cikso manyagimdir. yani kelimenin tam anlamiyla oyleyim. fizyolojik bir rahatsizliktan bahsediyorum. baya ilaclarim, duzenli olarak aldigim recetelerim falan var.
soyle ornek vereyim: gecen karnim acikti bi lahmacuncuya girdim. iftar zamaniydi malum dukkan full. millet agzindan salyalar akitarak topun atilmasini bekliyor. yer olmadigindan bana lahmacun firininin orda bi masa ayarladilar. oturdum verdim siparisimi. iftari beklemenize gerek yok niyetli degilim dedim ve yemegimi beklemeye basladim. bi an gozum firinci ustanin lahmacunlari hazirlayisina takildi. hani o kiymayi hamura yayarken cikan cap cap ses var ya. ondan tahrik olup gittim tuvalete attirip dondum masaya. ve bu benim normal bir gunum o kadar diyeyim. daha neler neler..
neyse simdi bunun evde ciplak dolasmakla ne alakasi var oraya geleyim ben:
durum yaklagib 4 senedir boyle. gitmedigim pgibolog, pgibiyatr kalmadi. en son gectigimiz ay yeni bi doktora gittim. adama boyle boyle herseyden cok cabuk tahrik oluyorum. elimden gelse sokaktaki sincaplari gibicem filan en ince ayrintisina kadar anlattim. once bikac ilac verdi libido dusurucu. ama bana islemiyor artik o ilaclar.
ilacta sokacak yer bulsam onu da giberim. hicbi sey ifade etmiyo metabolizmaya gibtigim kimyasallari.
neyse aradan bikac gun gecti. doktor da anladi bu isin ilacla filan onune gecilemeyecegini. bigun gecenin bi koru ben bi yandan internetten yeni doktor bakarken bu herif aradi. ben bi sey denemek istiyorum ama bunu yapabilir misin bilmiyorum dedi. dedim doktor yani bugune kadar aklima gelen herseyi denedim. kurtulmak icin gerekirse annemi satarim yapamayacagim hicbi sey yok soyle dedim.
tamam o zaman bi sure evde oldugun zamanlarda ciplak gez. ailene de durumu guzel guzel anlat. istersen ben de yardimci olurum o konuda. e iyi soyunayim ama bunun ne gibi bi yarari olucak diye sordum. bana guven. evde ciplak dolastigin sure boyunca testesteron seviyen normal degerlerde olacak. artik o kadar baymisim ki su gibtigim hastaligindan hic uzatmadan tamam dedim. gittim annemlerle konustum anlattim durumu. tamam dedi onlar da cocugumuzsun sonucta gibinden tassaandan cekinecek halimiz yok zamaninda cok gorduk.
ilk baslarda hersey cok guzeldi. gercekten de evde oldugum zamanlar hareket eden herseyi gibmek istemiyordum ama disari cikinca yine kafayi siyiriyordum. o yuzden disari pek cikmamaya basladim. iste sadece terapiye gidecegim zaman cikip evden doktora doktordan tekrar eve donuyodum. ama gel zaman git zaman evde bu kadar fazla vakit gecirince baska gibintilar dogmaya basladi. annemlerin arkadaslari filan gelecek oluyor rahat edemiyorum. umrumda degil gelip gelmeleri de annem tantana yapiyo bari eve insan geldiginde giy uzerine bi seyler falan demeye basladi. ben de giymiyorum. sonucta sagligim daha onemli.
tabi hal boyle olunca annemin arkadaslari bize gelmeyi kesti. kendi arkadaslarim da hic arayip sormuyor artik. ama inanin hicbiri gibimde degil. evde oldugum zamanlar mutluyum. kimseyi ya da hicbir seyi gibmek istemiyorum. simdi havalar sicak kisin nolucak bakalim.
sorulariniz varsa sorun beyler.
