Oğlum ağlarım lan yaz!

Çok güzel bir hikaye

Reeeeeez allah rizasi icin rez hadi leyn

Olum cok fena sardi lan. Bu arada fon muzigi olarak arkada dombira caliyo daha heyecanli oluyo

Ezan vakti olmadığı halde ezan okunmaya başladı. Birden tüm mırıldanmalar kesildi. Mırıldanmalar yerini çığlıklara bıraktı. Meydandaki kalabalık acı içersinde bir izhadihama yol açacak kadar aceleyle kaçmaya başladılar. Bu bizim imamın sesiydi. Demek ki imam hala hayattaydı. Liderleri hariç hepsi ezan sesinden kaçtı. Liderleri hala benim önümdeydi. Meydan boşalınca ben de son çare camiye doğru koşmaya başladım. Çaresizce camiye koşuyorum ama camiye giremeyeceğimi aklıma bile getirmiyorum.

Bir ben bir de imam olanların farkındaydık. Geri kalan herkesin ruhları ele geçirilmişti. Benim ise vücudumdaki lekeler vücudumun her yerini kaplamak üzereydi. Caminin kapısına geldim. Ezan hala devam ediyordu. Caminin kapısı önceki geceden beri kırıktı anlaşılan. içeri girmem ile tüm vücudumun sızlaması bir oldu. Kendimi zar zor dışarı attım, her yerim felç geçirmiş gibi yere yığıldım kaldım. Yattığım yerden liderlerini meydandan bana doğru yürüdüğünü görüyordum..

Rez olm

rezervee

Liderleri gelip caminin dışarsındaki elektrik techizatına vurdu. Elektriği kesti ezan kesildi. Ezan kesilince kaçan binlercesi geri döndü. Camiye doğru akın etmeye başladılar. imam içerde mahsur gibiydi ama kimse içeri giremiyordu. Küme küme caminin etrafına toplandılar. Camimin kubbesine tırmanmaya başladılar. Hiç biri bana bir şey yapmıyordu, liderleri ne derse onu yapıyorlardı. iradeleri yoktu. Caminin etrafı bir termit yuvasını andırıyordu. Tamamen camiyi sardılar. Elleriyle, yumruklarıyla kubbbeye vurmaya başladılar. Kubbeye kafa atanları bile vardı. En sonunda kubbeden çatırdama sesleri gelmeye başladı..

rezzz ulan efsanee

Rezisko

Büyük bir gürültüyle caminin kubbesi çöktü, kubbe çökünce binanın tüm dengesi bozuldu tamamen yerle bir oldu. Camiyle beraber yere çöken yüzlercesi geri çıkamadı. imamdan da bir ses seda yoktu. Enkaz alanının etrafı binlercesi tarafından sarılmıştı. Liderleri bana doğru gelmeye başladı ben hafiften açılmış yerden kalkmıştım.

Vücudumdaki lekeler artık parmaklarımı da kapsamıştı ki liderleri bu sefer iki elimden birden tuttu. içimde bir boşluk hissettim ayaklarım yerden kesilmiş gibiydi. Artık dünyada değilmişim gibi hissettim. Öldüm mü? dedim kendi kendime. Ölmek böyle bir şey mi? Dünyadan tamamen soyutlandım. içimde hiç korku kalmadı. Korku endişe özlem hiç bir şey.. Nefret, içimde sadece nefret vardı.

Bu tarzda roman cikar okurum amk

Rezerved

Reserve

Bittimi devammi etcek bittiyse bu nasil son biri aciklasin mk noldu ben bi tak anlamadim

Rezerved

O caminin kubbesini yıksalardı hiç haberlere çıkmazmıydi s*riyede mi okudun üniversiteyi

Rez 148

Ruhum göğsümden çıkar gibi oldu. Göğsümün genişleyip tüm şehri sardığını hissettim. Olduğum yerde şehre kuşbakışı bakıyormuş gibi her şeyi görüyordum. Meydanda etrafıma sarılmış muazzam kalabalığı görüyordum, hissediyordum. Şehrin kilometrelerce ötesini hissediyordum. Otogardan kampüse hatta boş arazileri etraftaki köyleri, her yeri.. Gökten bakıyor gibi her şeyi görüyordum ama yerdeydim. Liderleri dediğim hala elimden tutuyordu.

Ellerimi bıraktı ve bir gölgeyi andıran daha önce hiç görmediğim yüzü artık belirginleşmeye başladı. Yüzü görür görmez şaşırdım. Hiç korkmadım, korku yoktu içimde. Ama çok şaşırdım. Bu yüzü çok iyi tanıyorum ben. Bu benim yüzümün ta kendisi..

Inanmakla inanmamak arasindayim ne amina koyiyim laiakuslaisks