ev arkadaşım kadar karaktersizi yok

evet akşam oldu olaylar burda

öncelikle ev arkadaşım daha önceki eğitim yaşamımdanda (lise vs.) aynı kurumda okuduğum fakat benim 2 üst dönemimden olan birisi. burada da (üniversite) aynı dönemiz ve aynı sınıftayız. gelenekleri olan bir yatılı liseden mezun olmam sebebiyle o her zaman "abi" diye hitap ettiğim birisidir. zaten bendende 3 yaş büyük. herneyse kankalar ben üniversiteye yatay geçişle geldim, önceki eğitim kurumumda aldığım derslerden dolayı 19 dersten muaf oldum ve 2.sınıftan başladım. aslında tam olarak 2.sınıfta sayılmaz muaf olduğum derslerden dolayı. ilk yıl kalacak bir yer bulamadım, senelerce de yatılı okumaktan dolayı yurt falan işlerine girmedim, babam asker olduğundan dolayı orduevinde kaldım (beleş falan değil amk evde kalmak daha uyguna geliyor mali olarak).

ikinci senemde ise (yani 3.sınıfta) artık eve çıkmak ve kafama göre yaşamak istediğimden bununda ev arkadaşı arayışı olduğundan yanına geldim falan. çünkü bununda ev arkadaşları evden çıkıp bunu tek bırakmışlardı. ilk başlarda gayet güzel anlaşıyorduk çünkü o da benim gibi yatılı okul okumuş biriydi ve tertip düzene temizliğe falan önem veriyordu yemek falanda elinden gelir hatta karı gibi yemek yapar. en yakın arkadaşım değildi ama dertleşebilirdik. neden en yakın arkadaşım değildi çünkü en yakın arkadaşımla eve çıkmayı ben istemezdim, ev hayatı farklı bir ortam sonuçta ve en yakın arkadaşlarımla birlikte yaşadığım ev hayatı yüzünden aramın açılmasını istemezdim, titiz adamım sonuçta. bununla o yüzden bir nevi mantık evliliği gibi oldu yani.

herneyse ben bu ipnenin amsalak olduğunun farkındaydım ama hiçbir hatunu aynı çatıyı paylaştığı ev arkadaşından daha değerli göreceğini düşünmemiştim. yapmazdı öyle şey, hatta eve çıkmadan öncede aramızda anlaşırken ev konusunda "abi yeri gelir öyle durumlar oluşur senden tek isteğim var, karı kız yüzünden beni gibme, beni gibeceğine karıyı gib" demiştim. (bu cümleyi okuyan ve ılıkça şeyler düşünen kamiller için söyleyim aklınıza gelen anlamdaki "gibmek" ten bahsetmiyorum)

gel zaman git zaman çokta güzel vakitler geçirdik şimdi gerçekten iyi anlaşabiliyorduk, zaten bir evde 2 kişi yaşamanın doğasıdır her zaman diğerine muhtaçsındır, 3 - 4 kişi kalanlarda bu durum pek öyle olmaz, gruplaşmalar falan oluşuyor kimi zamanlar. ben kimsenin yaptığı temizliği ve ütüyü beğenmediğimden hep o işleri yaptım bu da yemek işlerini ağırlıkla, gerçi bende yemek yapardım ama onun kadar değil.

ilerleyen zamanlarda bu türlü parendeler atarak yine bizim sınıftan bir kızı ayarladı - ki kız kendinden 7 yaş küçük bu arada - ben yine ilk konuşmamızı hatırlattım (kızı gib beni gibme mevzusu), o da bana "olur mu öyle şey herkes yerini bilecek sen ev arkadaşımsın tabiki önceliğim sensin" demişti.

sonradan bu dıbına kodumun kızıyla bunlar iyice abarttılar ilişkilerinin boyutunu, tabi bu benim lavuk o dönemde akrabalık ilişkileri sayesinde daha öğrenciyken ist.da bir havalimanında mühendis kadrosunda çalışıyordu ve karıya iyi para yediriyordu. hatun zaten tam yiyici bir tip. aşkım canım balım böreğim diye bizim sığırın zütünde dolanıp duruyor.

2.dönem oldu bunun kardeşiyle kuzeni ist.a yanımıza misafirliğe geldiler. sağlam çocuklar bu arada çokta severim onları. birkaç gün sonra kuzeni bizim sığırın hatuna "ulan utanmıyomusun baban yaşında adamla birlikte olmaya" falan diye şaka olarak takıldı. kız bu duruma çok içerlemiş bizim sığırı odaya çekti ağladı zırladı falan, bizim malda bu timsah gözyaşlarına kanıp, kendi kardeşi ve öz kuzenine posta koydu. adamlar haklı olarak biz biletimizi alalımda gidelim muhabbetine girdiler. (bak amk oğluna insan bir am uğruna kendi kardeşi ve kuzenine gider yapar mı !) neyse adamlara ne kadar ısrar ettiysemde gitmek istediler biletlerini falan aldık evden çıkıcaklar bizim ipne çocuğu uğurlamaya bile gelmedi kapıdan baybay dedi yolladı. bense -işte insanlık dayanamazdım öyle bir duruma sonuçta benim evime gelmiş yemeğimi yemiş suyumu içmiş insanlar- üzerime hiç vazife olmasada bir ev arkadaşı olarak zütürdüm adamları uğurladım valizleridir carttır curttur işte otobüslerinie bindirdim geldim. kuzeni otobüse binmeden önce bana şunları söyledi "bak muhendus bu ipnenin karı kız için yapmayacağı birşey yoktur anasını babasını bile tanımaz, beni daha öncedende satmıştı bu huyunu ben zaten biliyordum yine sattı ama kuzen sonuçta naparsın, sen sen ol hiçbir zaman senle hatun arasında tercih yapmasını gerektirecek bir duruma düşme çünkü seni seçmeyecektir."

ilerleyen aylarda bunlar işi iyice abarttılar işte evlilikten yok düğünden carttan curttan konuşmaya başladılar. her geçen cümlede kız buna tek taş yüzüktür yok işte takıdır evdir falan taleplerle geliyordu. bizimkisi mal olduğundan tatlı hayallerle inanıyordu. artık taku çıkmaya başladı işin. benim rızam olmamasına rağmen evin anahtarından bir kopyada ona verdi. "abi napıyorsun neden verdin bak benimde sevgilim var ben ona anahtar veriyormuyum, gelecekse gelsin ama anahtar işi sakat her anımız müsait olamayabilir" dediysemde dinlemedi, ama olan budalalığına hepten yenik düştü.

hatun artık hemen hemen her sabah eve gelir oldu, nasıl olsa çay çorba beleş amk hergün bizde. eve geliyor odaya geçiyor bizimkine veriyor falan iyi güzel hoşta sesi çok çıkıyordu. uykudan inleme anırma arası seslerle uyanmak hoş olmuyor bu arada. birgün dayanamadım utanarakta olsa "abi bak seninkinin sesi ilişkiye girdiğinizde çok çıkıyor benim duymam mesele değilde komşulara falanda gidiyor" dedim ses azaltı bi ara ama sonra yine yükseldi. artık birşeyde söylemek istemiyordum, konuşup kötü olduğuma değmezdi.

son sınıfın stresi bunu sarınca bu işten çıktı okulu bitirmek için, o arada evle ilgili yapması gereken birkaç ödemeyi yapmayıp bu karının okul harcını yatırdığını falan öğrendim bende ve sinirden köpürdüm falan ama amsalak herif yine çok önemsemedi, "o benim herşeyim ben onun için herşeyi yaparım" falan diyordu kendini kullandırırken.

neyse olaylar çok uzadı kısacası huzurum yok gibtiğim evinde, karı bu sabah eve geldiğinde benim odamda uyanık olduğumu bilmeden benim için "o yine mi evde" demesi tepemi attırdı. dolup taşmıştım ve içimi sizlere dökmek istedim.

çok uzun okursunuz okumazsınız bilemiycem ama sabrediyorum dişimi sıkıyorum kaldı şurda 6 ay, sonra gibtirolup gidicem bir dahada ikisininde yüzüne bakmam artık amk