Bir kaç aya kadar bir sürü samimi arkadaşım vardı. Çevrem baya genişti. Taki ben insanların gerçek yüzünü görene kadar. insanların beni kullandıklarını düşünmeye başladım ve haklı olup olmadığımı öğrenmek için değişmeye karar verdim. Bu çok zor olacakmış gibi duruyordu fakat anladımki eğer insan değişimin sonucunda kârlı çıkacaksa, kendi özüne dönecekse bu değişimi çok kolay gerçekleştirebilir. Öncelikle insanların beni bıraktığı gibi bulmaması için uzun bir süre görüşemeyeceğimiz yaz tatilini bekledim. Yaz tatili gelince insanlar benim hangi yönümü kullanıyor bunu belirledim ve o yönüm üzerimde durmaya başladım. insanlar benim iyi niyetimden yararlanıyorlardı. Gerçekten tek çare sadece kendinizi düşünmenizden geçiyor diyebilirim. Kimseyi takmayacaktım yani beni kullanmak isteyen herkesi bir bir eleyecektim. Tabiki bunu böyle direk hayata geçiremedim yavaş yavaş bencil biri olmaya başladığımı hissediyordum. Bencillik dediğim şey sadece bana karşı bencil olanlara sergilediğim tavır olacaktı. Yaz tatilinde memlekette olacağım için kimseyle görüşemeyeceğimi okulda zaten söylemiştim. Bir kaç kişi dışında kimseden ne mesaj alıyordum ne de arayan soran oluyordu. Belli olmamışmıydı ki zaten kimin gerçek dost olduğu? Duruşumu değiştirmek istedim. Sert bi duruş takınacaktım artık. Giyinişime daha özen gösterecektim. Belki bu benim yeni insanlarla tanışmama yol açacaktı. Belki düzgün ilişkilere atılacaktım. Derken okullar açıldı. ilk gün gittiğimde çoğu kişinin benim sadece dış görünüşümden etkilendiğini gördüm. Yani artık bencil birisi olduğumu henüz bilmiyorlardı. Belki artık onlar benim yanımda ezilecekti bu yüzden daha ilk günden gerçek dost adayları azalmıştı. 2. gün bir süredir hoşlandığım ve gerçekten iyi biri olduğunu sandığım kız benle konuşmaya çalışıyordu. Düzgün bir ilişki yaşayacağımı düşündüğüm için bu kızla konuşmaya başladım. Henüz 1 hafta geçmeden 2 kızı reddettim. Hem sahte dostlardan temizleniyordum hemde kızların bana duyduğu ilgi acayip hoşuma gitmeye başlıyordu. Bana etrafta bununda zütü kalktı amk diyenleri görüyordum. Bu benim daha çok hoşuma gidiyordu çünkü kıskanılmak güzel bir duygudur.

Okuyacak bikaç kişi çıksın yarın devam edecem

Gereksiz insanlar hayatımdan çıkmaya devam ediyordu. Okuldaki başarım da yükselmişti bi inek değildim ders çalışmazdım ama artık sınıfta dinlediğim ders, benim gerek başarıyı elde etmemi sağlıyordu. Çünkü sınıftaki gereksiz insanlarla boş sohbetlere girmiyordum. Kendi arkadaş grubumu yaptım onlarla takılıyodum genelde birde kız arkadaşım vardı. Okuldan bi muallak onu benden alana kadar... Bizim okuldaki erkeklerin bir dönemde elinden geçirdiği kız sayısı neredeyse 2 basamaklıydı. Erkek huurları diyodum ben onlara birde başarıymış gibi çıktıkları kız sayısıyla övünürlerdi. Saçma bir ilişki yaşamıştım. Bu veletlere benzememek için daha hiçbir kızla bu işlere girmiyeceğim diye düşünüyordum. Etrafımdaki beni kullanmak isteyen insanlardan eser yoktu şimdi. Değişmek gerçekten de işe yarıyordu