Kimse cevap vermiyor panpa

yaz lan okuyoz

beyler kimse yoksa boşa yazmiyim

Bu sırada ise takımımda boş durmamış. Ve adını duyan herkesin korkulu rüyası konumuna gelmişti. Artık tüm oyun bizi tanıyordu. Takım konumunda bir keskin nişancı. iki aug kullanan. Bir kriss kullanan ve ben p90 kullanan vardı. Klagib mürettebatımız buydu. Herkes en iyisi için elinden geleni yapıyordu. Ve büyük günlere az kalmıştı. Oyun tarafından düzenlenen online turnuvalar başlayacaktı lise 4zamanında. Ve 1sen gibi kısa sure kalmıştı. Artık çok ilerlemiştik. Turnuvalara katılmıyor turnuva düzenliyorduk.

Bir takıma girdim. Beni sahiplendiler. Yaklaşık 3 ay falan o takımda oyunculuk yaptım. ilk defa o takımda espor takımlarınin arasında en iyi takımla karşılaşma sansi buldum ve 5-2 mağlubiyet ile bitti. Fakat kazandığımiz 2skoru tek basıma elde etmiştim. Artık geliştiğimi anladım ve dostluklarla dolu takımıma vedalarimi sunarak eski takımıma geldim.

Takımda toplam 13-14 kişi vardı. Kemik kadro ise 7kisiden oluşuyordu ve diğer oyuncular da biz kadar yetenekliydi. Alt takım açıp onlara da o şekilde eğitim vermeye başladık. Artık iki takımımız vardı. Bu sırada as kadro başarıdan başarıya koşar oldu. Yenilgilerimizden çok galibiyetlerimiz oldu. Bir gün takımda bir huzursuzluk çıktı ve ben ayrıldım. Onlar kendi devam edeceklerdi. Yer sıkıntısından dolayı ben bosta kalmıştım ve bu benim için iyi bi fırsattı. Düzgün bir takıma girip orda kendimi iyice geliştirmeliydim.

Artık takım maçlarına tam anlamda adapte olduk. Tüm amatörlerle maceralarımıza devam ediyorduk. Takımda ayrılanlar çıkanlar yeni gelenler oldu. Tam anlamıyla bir aile gibi olduk. Artık takım adımız tanınır hale gelmişti. Takım maçlarına ara verip turnuvalara girmeye başladık. Her gece taktik çalışıp tüm haritalarda oyuna nasıl hakim olacağımızı öğrenmek için uğraşır hale geldik.

Benim de hoşuma gitmişti oyun. Kabul ettim ve hayatımın en güzel dönemi başlamış bulundu. Yavaş yavaş oyunu anlar oldum ve alışmaya başladım. Ama bilgisayarım eskiydi ve mousem falan kötüydü. Sennheiser hd201 kulaklığım vardı yeterli değildi. ise girdim boşlukta çalıştım ve SS sensei, SS qck+ pad ve thermaltake shock kulaklık aldım. Bilgisayarım toplandı. Yeni kasa aldım. Herşey güzeldi. ilk defa bir şeye bu kadar çaba gösteriyordum. Yaz tatili bitti okullar açıldı. Lise 2 oldum. Geceleri oyun oynar okulda uyur hale geldim. Derslerimde en ufak bi sakatlık yoktu zayıfsız şekilde ilerliyordum..

neyse ben devam ediyorum okuyan okur. kuzenim beni point blank adlı oyuna davet etti. CS hayatım bitmişti. Üstelik lise 2 olacaktım yaz ayiydi tatildeydik. Önümde 3 ay boşluk vardı. Bilgisayarım kötüydü düzgün bir oyun oynanmiyordu. Neyse başladım pb ye. FPS deneyimim oldugu için direk takım maçlarına aldılar beni. Takımda tek tanıdığım insan kuzenimdi ve benden başka 3 insan. 5 kişiyiz. Onlar da daha acemi zaten oyun yeni yeni yayılmaya başlamıştı. ilk maçımda CS de olduğundan daha iyi performans göstermiştim. Sanırım aradığım oyun buydu. Grafik motoru hoşuma gitmişti oyunun. Takimdakiler kalmam için ısrar ettiler..

beyler burda iseniz kısa kısa partlar ile devam edeyim okuyucu üzmemek gerek

1 part giriyim devamı rez gelirse. 6. Sınıfa gidiyorum o sıralar küçüğüm, ailem benimle ilgilenmiyor. Hediye bir bilgisayar geldi. Nasıl mutluyum ama artık bende oyun oynayabileceğim diye. Küçüğüm o sıralar. Açtık CS oynuyorum botlarla. 1 sene içinde public deneyimini tatmaya başladım. Resmen bilgisayar kurdu oldum. Yemek yemiyordum bilgisayar için. Gel zaman git zaman lise 1oldum. CS de düzgün bir takım buldum ve ESL takılmaya başladım. Düzgün bir sunucuda 1.elle ettik. Bu benim elde tutulur tek başarımdi bu güne kadar yaşadığım. Ama bilmiyordum ki, daha neler olacak. Herşey kuzenimin beni point blanka davet etmesi ile başladı..

Siparişlemi yazıyon bin

Beyler şimdi size 2-3 sene süren point blank FPS oyununda yaşadığım o tutku dolu deneyimini anlatacağım 2 güne kalmaz biter dinlemek isteyen varsa başlıyorum. Yaşanmış bi hikâyedir tamamen gerçek. isteyen varsa yazsın başlıyım