/i/Ben

Kendini ifade et !
  1. 5.
    0
    yaa panpa napıtın sen :(
    ···
  2. 4.
    +1
    duygulandım bin memnunmusun ?
    (verdim şukunu)
    ···
  3. 3.
    0
    harbi lan ilkokulu beraber bitirdigim bir arkadasım vardı kardeş gibiydik anasını .şimdi nerde napıyo kimbilir
    ···
  4. 2.
    0
    biraz uzun oldu ama okuyun gerçekten duygulanacaksınız...

    edit: MÜZiKLERDEN BiR TANESiNi AÇIP TA OKUYUN...
    ···
  5. 1.
    +4
    http://imgim.com/image/9931incie7109056.jpg


    https://www.youtube.com/w...RDS9dLHexjRTg&index=4

    https://www.youtube.com/watch?v=S9dLHexjRTg

    https://www.youtube.com/watch?v=ZP7pofmvroc

    o eski yıllara geri dönüp anılarınızı canlandırmak ve gözünüzün önüne getirmek istedim...
    Belkide hayatımın en güzel yılları idi 2004-2006 yılları.
    keşke hep o yıllarda kalsak keşke... e250-6600- va daha nice güzel telefonlar vardı. tabi ozamanlar gta 5 yada 4 gibi yüksek grafikli oyunlar yoktu belki ama telefonumuz bize yeterdi.. annelerimizden aldığımız beşşüzbinlira ile arkadaşlarımızla internet cafelere gidip abi yarım saat açarmısın masa 7 yi deyip kantır-gta-halflife-knight online-metin2 gibi oyunları bu müzikleri açıp gaza gelip oynardık... o yarım saatler belkide hayatımızın en güzel yarım saatleriydi..saf temiz cocuklardık ozamanlar şimdiki gibi değil... kız erkek oynardık hep beraber kardeşçe... sonra annemiz bağırırdı balkondan hadi gel oğlum ezan okundu... tamam anne geliyorum deyip oyuna dalınca akşama yerdik dayağımızı ama ertesi gün gene yapardık aynı şeyleri... komşuların ağaçlarına dalardık.. mahallemizde ve yahut yakınımzda olan bir su kanalında beraberce yüzerdik... komşularımızın zillerine basar kaçardık heyecanımız buydu bizim... bayram harçlıklarımızla torpil alıp adeta bir asker gibi sokakları inletirdik... her mahallede top oynamamıza karşı çıkan bir huysuz dede/amca mız vardı... babamız akşam işten eve gelince dört gözle karşılardık kapıda bize ne getirdi acaba diye o emekçi babamız illa ki birşeyler alırdı bize kinder süpriz toybox gibi aburcuburlar sarılırdık babamıza canımm babacımm diyerek... ilk sevgilimize bir türlü açılamazdık utangaç ve edepli çocuklardık biz... hepsinden önce BiZ OZAMANLAR TEMiZ iNSANLARDIK YAHU... şimdi büyüdük tabi bazılarımız gerek iş yüzünden gerekse yaşam şartları yüzünden farklı farklı şehirlere düştük ilk sevgilimiz ve ilk arkadaşlarımız ne yaparlar neredeler ve bizi hatırlıyorlarmı gibi sorular soruyorum kendi kendime ...
    ···