+1
terkeden genelde üzülmez. o zaten seni gözden çıkartmıştır. gözden çıkartamayan terkedemeyendir. o terkedilendir.
şimdi biz terk edilenler. geçmedik mi beraber geçtiğimiz sokaklardan. kimimiz bir sigara da kimimiz cigarada kimimiz bir yudum şarapta buldu bunun devasını.
6 sene önce. bir kızı çok sevmiştim. 4 yıllık bir ilişkimiz oldu. ve sonunda bende terk edilen oldum.
günlerce içtim. yemek yemedim. alkol sigara uyuşturucu.. kafamda tek soru vardı. "neden?"
nedenini hiç bulamadım. belki bir gün...
aradan 2 yıl geçti. bu iki yıl içinde ne yaptım diye baktım geçmişe. bir neden aramakla. hatıraları anımsayarak. iç çekerek geçmiş.
geçenlerde rastladım ona. 1.5 yıl geçti aradan. ve gördüm ki o çok değişmiş. kendime sordum. acaba hala benimle olsa böyle mi olacaktı? ya da ben onun bu durumuna alışacak mıydım?
aslında o 1.5 yıl boyunca yaptığım benimleymiş gibi yaşamaktı. onun değiştiği aklının ucundan bile geçmiyor insanın.
ama herkes değişiyor.
bir bedel ödenmeden hiçbir şeyin sahibi olamaz insan.
aşk ise önce sahip olduğun sonra bedelini ödediğin bir olaydı.
o yüzden aşk acısına bir müddet katlanacağız. her acı insanı olgunlaştırıyor. ve bunu en iyi şekilde değerlendirin. sizi düşünmeye itecektir. ama birşeyler taka sardığında. soluğu onun yanında alın. değiştiğini gördükçe elinizde "keşke" lerinizden başka birşeyiniz kalmayacak. ve o eski güzel günlerin geri gelmeyeceğini bilmek de cabası.
hani korkularınızla yüzleşin derler ya. aslında sadece korku değil. herşey ile yüzleşmeli insan. bu yüzleşmeden kaçmayın. aranızda hala aşk acısı çeken varsa gitsin yüzleşsin ve bu dertten kurtulsun.
hadi gömdüm beyler. benden bu kadar.
