Önce bunu açmanızı tavsiye ederim:
http://www.youtube.com/wa...&v=5anLPw0Efmo#at=203
Yaklaşık 4 saat önce 1 hafta önce ayrıldığım sevgilimin en yakın arkadaşı aradı sesi titrek titrek geliyordu hiç aramazdı birşey olduğunu anladım. 1 hafta önce ayrıldığım sevgilim trafik kazası geçirmiş hastanede vefat etmiş. Üstünde benim aldığım tişört varmış.
Ayrılma nedenimiz ise herşeyime karışması ona bitsin diye mesaj attım. Aradı telefonu kapattım yüzlerce mesaj attı sabaha kadar cevap bile atmadım. Facebooktan attı cevap vermedim şuan çok kötü durumdayım. Ayrıldığımda çok mutluydum Ölüm haberini aldığımda
baştan pek üzülmedim. telefonu kapattıktan mutfağa gittim mutfakta hep onunla birlikte kahvaltı yapardık. Sanki dün olmuşcasına çok iyi hatırlıyordum. Sanki yarın çıkıp gelecekmiş gibi geliyor ama gelmeyeceğini biliyorum bi daha onu göremeyeceğimi ona pişman olduğumu söyleyecektim ama söyleyemedim yapamadım. Kendimi çok Çaresiz hissediyorum sanki herşey üstüme geliyor gibi...
Fotoğraflarımızı silmedim hala onlara bakıyorum ağlıyorum. Sigara yaktım balkona çıktım eski günlerimizi düşündüm, Düşündüm ve kendimi çok kötü hissediyorum sanki artık hiçbir şey yolunda gitmeyecek gibi artık derdimi anlatacağım biri kalmadı.. Onu kendi ellerimle ittim. Canım sıkıldığında arayacağım biri yok artık. Geceleri 5 dakika balkona çıkta seni göreyim diyeceğim biride yok. Her sabah kahvaltı yapacağım bir insan yok artık gitti o.
Nereye baksam onu görüyorum. Yatağa yattım saatlerce sigara içtim durmadan tavana bakarak yaptığımız hiçbirşey aklımdan çıkmıyor. Sanki dün berabermişik gibi geliyor ondan kendim ayrılmak istedim bana yalvardı ama ben cevap bile atmadım en son dün mesaj attı "SENi SEViYORUM HEP SEVECEĞiM iYi GECELER" diye o mesaja bile cevap atmadım bugün ona pişman olduğumu söylecektim. Ama söyleyemem çünkü yok artık o bidaha onu hiç göremeyeceğim ne yaparsam yapayım göremeyeceğim.. Hastanede yoğun bakımda ismimi sayıklamış.
Şuan yanımda olması için herşeyi yapardım. Sadece 1 dakika ona dokunabilmek için ömrümü feda ederdim. Her sabah beraber kahvaltı yapar sonrada sinemaya, cafeye giderdik. Artık o günleri hiç bir zaman yaşayamayacağım. Onunla yaptığım hiç birşey gitmiyor aklımdan hiç birini unutamıyorum. Fotoğraflarımıza baktıkça kötü oluyorum her fotoğrafta gülüyor artık gülemeyecek. Beni mutlu edebilmek için herşeyi yapıyordu. Ben ise ondan ayrıldım. Sırf kıskanıyor, Karışıyor diye hayatımın hatasını yaptım keşke onun yerine ben ölseydim keşke.
Buralardan gideceğim onu unutabileceğim bir yere gideceğim uzaklara bir daha geri dönmeyeceğim. Şuanda fotoğraflarına bakarak sadece otuz bir çekebiliyorum
Hepiniz Sağlıcakla kalın.
