Ertesi gün, gine sıkıcı bir okul günüydü. itile sıkıla son derse kadar gelebilmiştik. Bitsede gitsek havasındayım, camdan dışarıyı izleyip hayaller kuruyorum.
Zil çaldı ve hapishaneden kaçış başladı. internet kafenin sokağından giderken, aysun geldi yanıma. Aysun(a) Ben (B)
A:selam, naber
B:Selam, iyim sen nasılın?
A:iyi nasıl gidiyor?
B:Gördüğün gibi, sıkıcı. Senin nasıl gidiyor?
A:Benimde bildiğin gibi.
Aysun zeki ve çalışkan bir kızdı, bilgisayar bölümündeydi.
B:Allah bozmasın dedim ve gülümsedim.
A:Serkan, sana birşey söyliyeceğim, beni dinlermisin?
B: Evet buyur.
A:bizim sınıftaki ebru, seni seviyor 3 aydır. Her zaman uzaktan seni izliyor, tenefüslerde kantinde filan. Her zaman seni takip ediyor.
Aslında yanıma gelmesinden bekliyordum böyle birşey olacağını, gecen günde eklemişlerdi faceden.
B: Farketmiştim, ama şuan ne diyeceğimi bilemiyorum ki aysun, ben ne bileyim değişik insanım.
A:Emin ol oda senin kadar değişik biri.
Daha fazla duramazdım beyler, kış vakti gündüzler kısa olduğundan zamanla yarışıyordum. Hava erken kararıyor birde peder eve erken geliyordu. Üstelik kafeye gitmemiştim daha amk.
B: Aysun suan acilen gitmem gerekiyor yarın okulda gine konuşuruz olur mu ?
A: Peki olur, iyi düşün kaçırma bu fırsatı derim. Ve güldü gitti.
Koşarak net kafeye gittim, her zaman oturğum masa 24'e oturdum ve:
ismail abi 45 dk acarmısın dedim.
Oda tamamdır serkanım dedi. Kulağıma kulaklıkları takıp, metin2de birinci köyde ayı kesmeye calışıyordum..

Vaktim dolmuştu ve evin yolunu tutmaya başlamıştım. Derslerim taktu, amcamın oğlunun süperdi. Babam sabahtan akşama kadar engelli bacağıyla bizi okutmak için calışıyordu. Ama hiç bir zaman benim derslerim nedeniyle aramız bozulmadı.
Hep şunu derdi, 'bunun zehir gibi kafası var ama calışmıyor pekekent'.
O akşam hep beraber arka sokakları izledik, daha sonra herkes uyudu. Sabah uyandım kahvaltımı yaptım ve okulun yolunu tuttum.
Okul cok sıkıcıydı, ilgimi alakamı cekmeyen, gibimi bile kaldırmayan bir sürü ders görüyordun ve bunlardan bir gibimi anlamıyordun. Anam olmasa dayanamazdım. Hep oku oğlum derdi.
o gün öğle arasında tekrar aysun geldi yanıma:
A:Seko naber nasılsın?
B:sıkıldım aysun, okuldan hayattan.. (O zamanlar yaşıyorduk amk, zütümüz baldan cıkmıyordu, ne dert ne tasa. Küçüktük dert yoktu, tak vardıda büyüdük.)
A:Senin bu sıkılmaların ebruyla son bulacak kanki, inan cok eğlenceli biri.
Güldüm. zerre umrumda değildi ebruydu aysundu. Tek derdim metin2 ve gm olmaktı.
A:Cıkışı ebruyu yanına getireceğim, sakın ters birşey söyleme. Kızada bana davrandığın gibi yabani davranma.
B: Tamam tamam, cıkışı görüşürüz.
Ondan sonraki dersler vurdum kafayı yattım. Bir gibimi anlamıyordum, en azından uykumu alayım dedim. son derste uyandım, 15 dakika sonra zil çalacaktı.
Zil caldı, okulun kapısının önünde ebruyla aysun bekliyordu. Daha ben oraya gitmeden, ebru kıpkırmızı olmuştu.

Hafifce başımı kaldırdım, muzipce bir gülümseme ile,
Merhaba kızlar dedim.
Aysun: Merhba seko nasılsın?
Ben: iyim sen nasılsın?
Aysun: iyi ne olsun, bak yanımda kim var.
Şasırmış gibi yaptım ilkte, sonra:
aa ebru, sen nasılsın?
Ebru değişik bir kızdı, okulda sessiz içine kapanık ice dönük karakteri olan biriydi. Sanat alanında, felsefe alanında, din alanında, hocalarımızın parmakları ile işaret ettiği kişiydi.
Güzel kızdı aslında, ama dediğim gibi benim ilgimi o zamanlar kızlar pek cekmiyordu, varsa yoksa metin2..
Ebru cevap verdi geçte olsa.
Eehhh iyim sen nasılsın, güzelce bir gülümseme ile..
Bende iyim dedim. Aysun, Haydi biraz yürüyelim dedi, onları durağa doğru bende int kafeye doğru gidiyordum.
Cebimde 50 kuruş vardı, yarım saat oturabilirdim anca. Onada bugün gitmeyeyim dedim kafeye.
Ebru ile aysunu durağa bırakıp ben de eve geçtim. Babamın supriziyle karşılaşmıştım.

Herkese merhaba beyler, iyi günler.
Size hayat hikayemi anlatacağım. Umarım kıssadan hisse alırsınız ve bir insanın duygularıyla oynamazsınız.
Sene 2010 filan. lise üce gidiyorum. Meslek lisesinde, motor bölümü okuyan bir abinizim. Meslek lisesini az çok bilenler ve bilmeyenlerde bilir ki motor bölümünde kız sayısı oldukça azıdr.
bizimde sınıf 35 kişilik 30 erkek 5 kız. Kimseyle takılmayan, yani biri gelip benimle sohbeti acmadığı sürece kimseyi iplemeyen, ortam kurmaya çalışmayan. Kendi halinde kafasını yaşayan bir kardeşinizim.
Sınıfta 5 tane kız var ama hiç biri benim ilgimi çekmiyor. O zamanlar evde net filan yok. Durum olarakta kötüyüz zaten, pederden ne tırtıklarsam okul çıkışı net kafeye gider metin2 oynardım. 19 level filandım işte..
günler böyle gelip gidiyordu.. Ne okul, ne hayat hiç bir şey umrumda değildi. Tek umrumda olan şey, metin2de gm olup aylık maaş almak. (O zamanlar öyle bir dedikodu vardı gmler maaş alıyor diye) bende her level aldığımda, gm olmama şu kadar level kaldı, diyip kendimi motive ederdim.
Sınavlar çat pat gidiyor işte..
Bir gün okuldan sonra gine net kafeye gittim, faceye girdim. O zamanlar tripkolik filan meşhurdu, kulaklığı takıp olmayan sevgilimi düşünüp masada triplere girerdim.
Bir gün gine öyle yaparken bir faceye gireyim dedim. Bir istek vardı, yan sınıftan ebru ve onun arkadaşı aysun eklemişti..
Kabul ettim öyle. Bir saat açtırmıştım zaten, zamanım bittmişti evin yolunu almıştım.

BEYLER AKSAM NAMAZINI KILIP GELECEĞiM. ÜÇ BEŞ KiŞi BURDA OLURSA iYi OLUR..

Rezervasyon

Ne kildin be