dün yine babamın çocuk giyim dükkanındaydım. Kasada bilgisayar başında vakit öldürüyorum. Dükkana baba ve yaklaşık 3 yaşinda ki kızı girdi. baktım eleman başka müşteriyle ilgileniyor ben bakayım dedim. selamlaştık sabahlaştık tshirt bakıcakmış kızına. gösteriyorum çocuga bak bu nasil bu çok tatli diye. çocukta çok tatlı bu arada seviyorum başını okşuyorum adın ne okuyor musun diye sorular soruyorum. 4-5 parça gösterdikten sonra babası beğendi ve giydirdi çocuğuna çocuk aynada bakiyor giydiğine. ama görseniz çok mutlu alışveriş yapiyor diye. neyse beğendiler. babası da annene de soralim bakalım beğenecek mi dedi çıkardı telefonu aradi eşini. bir kaç dükkan yandaymış gelir şimdi dedi, bekliyoruz dükkanda. ben raflari düzeltiyorum o ara. bir bayan sesi geldi o an "aa çok tatlı olmuşsun " diye.
bende diyorum kendi kendime bu ses nereden tanıdık geliyor diye neyse döndüm tekrar çocuğa bakiyorum annesinin yanında birşeyler yapıyor. hoşgeldiniz demek için kafami kaldirdim bayana bakıyorum ve göz göze geldik o an 5-6 saniye . kalakaldım öyle hiç birşey diyemedim. ağzım düğümlendi tek kelime çıkmadı ağzımdan.
Tam 5yılımı geçirdigim evlilik hayalleri kurduğum kadın karşımdaydı yanında kocası ve çok tatlı kızı ile. dudaklarini büzüştürdü beni görünce. üzgünüm der gibi. her zaman ki gibi güzeldi hiç değismemiş. saçları upuzundu.
o an canımdan can koptu resmen tekrar. yıllar geçmişti aradan görmeyeli birbirimizi.
Daha fazla bakamazdım bu tabloya. döndüm kasaya doğru gittim elemani çagırdım ilgilen diye. apar topar attim kendimi dışarı. gözlerim dolmuştu görmesini istemedim. o güzel günler geldi aklıma.
bir kızımız bir oğlumuz olsun isterdik hep. kızı olmuş. Maşallah çok tatlı Allah bağışlasın.

sevdiğiniz bir insanın sesini unuttunuz mu hiç?