Üzerinden temiz 1 sene geçti. ilk ayrıldığım gece direk son bodrum otobüsünü aradım yol kenarında beklettim taksiyle gidip bindim. Bodrumda arkadaşımın babasının yazlığında 1 hafta kaldım. Sağlam içtim kallavi adamlardan öğütler dinledim. Sonra Üniversiteyi bıraktım (derslerim berbattı) marmarise başka bir arkadaşımla gittim. Biraz da orada demlendim. Sonra da istanbula geldim. Ev tuttum işe girdim. 2 ay çalışmıştım ki Antalya'ya bi büyüğümün yanına gittim. Antalyada 3 ay gezdim yedim içtim tatil yaptım. iki tane hatun yaptım vs. Derken tekrar istanbula geldim aynı eve. Tekrar işe girdim. Şu anda devam ediyorum. Geliyor aklıma yalan yok. Ama böyle eski bir derbide takımının nasıl hezimete uğradığını hatırlarsın ya öyle geliyor. içim sızlamıyor. Anlamsız geliyor. Değerini kaybetmiş gibi, modası geçmiş gibi. Hiç kurcalamıyorumda biryerlerden hayatını. O çok aramıştı beni ıvır zıvır mevzular için. Ben aramadım. Dost kalalım dedi. Kalmadım. Sonuçta kazık yediğim biriyle nasıl dost olabilirimki. Ama düşmanda değilim. O günler benim için güzel birer anı da değil. Hayal meyal aklıma gelen, hayatımın kayıp olarak gördüğüm/hissettiğim 2 senesi. Yani neymiş? Unutuluyormuş.