-
1.
0sözlükteki eski oyuncular arasında olduğumu düşünüyorum.
ilk oyunumu 5 yaşında 99 senesinde oynamıştım. bilenleriniz vardır belki, time commando vardı. size yemin edebilirim, o oyundan o gün aldığım zevki oyunculuk hayatım boyunca başka bir oyundan asla almadım. yaklaşanlar oldu elbet: max payne ilk oyunu, commandos 2, red alert 2, command & conquer generals, empire earth, call of duty'nin ilk oyunları, hele united offensive, yine bana time commando'dan aldığım tadı bir nebze de olsa yaşatmıştı bundan 8 sene önce.
az mı oynadık wolfenstein 3d'leri, doom'u, duke nukem'leri..
medal of honor ilk oyunları...
winnig eleven 4, hele half life yok mu half life..
ama asıl ondan öncesi önemli, ataride yaşadığım zevki hayatım boyunca hiçbir oyun konsolunda yaşamadım, yaşamam diye de tahmin ediyorum. ama inşallah yaşarım. öyle bir zevk yoktu. sabah 6'da uyanır, adaptörü takardım. geceden soğuması için kapatırdım. haftada bir adaptör yenilerdik ulan ne günlerdi.. babam bana kızardı bozduğum için adaptörü.
ne güzel kasetlerim vardı, kimsede yoktu bendeki kasetler.
babam bana bi ara mükemmel oyunlar içeren ve kimsede olmayan bir kaset almıştı, onu bir arkadaşa istemeyerek de olsa vermiştim o günleri tam hatırlamıyorum 7-8 yaşlarındaydım. bozmuştu şerefsiz, hala büyük üzüntü duyarım ondan. 18 yaşındayım şu an.
ne günlerdi, amcam zaten beni bu işlere bulaştıran, bana bilgisayarında ilk time commando'yu oynatan adamdı. kendisi şu an çok büyük bir oyuncu, oyun oynayarak para kazanıyor şimdi. şu inceleme, dergi işinde, bilirsiniz işte.
her yazı heyecanla beklerim, amcamın yanına gider, evindeki bütün oyun konsollarını sınırsız oynarım. amcam da benimle beraber oynar. amcam tıpkı benim bir arkadaşım gibidir. beni büyük bir oyuncu yaptığın için teşekkür ederim amca.
ama hepsinden önce babama teşekkür etmeliyim, bundan tam 30 yıl önce, eve atariyi ilk satın alan babammış. o zamanlar 10 yaşındaymış.. her ne kadar şu an bilgisayar oyunlarından nefret etse de ailemizdeki en köklü oyuncu babam, kendisi şu an bir subay. ve ben onu çok seviyorum. sayıyorum. teşekkürler.
-
2.
0okumadim amk ama reserved okurum mutlaka
-
3.
0günümüzdeki hiçbir oyun bana o yılların tadını veremiyor. ancak yine de oynuyorum, senaryo açısından call of duty'den asla vazgeçmediğim gibi çok da büyük bir crysis düşmanıyımdır. belki nedeni sürekli call of duty ve crysis karşılaştırmalarından crysis'in galip çıkmasıdır. ancak ben yine de her oyuna ön yargısız yaklaşıp oynamaya devam ediyorum. bir oyuncunun yemininde önüne koyulan oyunu beğenmeme gibi bir durum asla yoktur.
ben de bu yüzden bazen sevmediğim oyunları da mecbur oynuyorum, çünkü ben bir oyuncuyum ve bunu yapmak zorundayım. o oyunu bitirmek zorundayım.
şu sıralar geçtiğimiz yıl içinde okula yönelik çalışmalarımdan ötürü oynayamadığım oyunları bitirme çabasındayım. öte yandan bazı nostaljiler de yapıyorum elbet. arada vice city takılıyorum ve bu oyunu neredeyse sırf o vazgeçilmez radyo kanalları için oynuyorum artık.
çıktığı ilk sene bu oyun ciddi anlamda çığır açmıştı. gta 3 elbette müthişti, ancak vice city her açıdan çığır açmıştı. gta 3'ten çok büyük farkları vardı. yine de gta 3'e asla haksızlık yapamam, gta 3 çıktığı ilk dönemde kendi alanındaki oyunlar içinde yeni bir dünya başlatan, çağ başlatan efsane oyundu. -
4.
0en son bana o yılların tadını veren oyun san andreas'tı. 2006 senesinin haziran ayında, 7. gün çıkmıştı bu oyun hiç unutmam. size yemin ediyorum, annemden o 10 tl'yi alabilmek için yapmadığım şey kalmamıştı. o sıralar ordu'daydık. az önce de bahsettim, babam bir subay. annem ise bir hemşire. o yüzden tayinimiz çıkıyordu ve o yıl, 2006'da ben 12 yaşındayken ordu'daydık.
öğleden sonra 15 sularıydı, hiç unutmam anneme yalvararak almıştım o 10 tl'yi. küçüğüm diye büyük para vermezlerdi. 2-3 tl bozuk verirlerdi hep. o sıralarda da yugioh kartları popülerdi, paso onlardan alırdım hala duruyor saklıyorum hepsini. yaklaşık 500 kart.
saat 15 sularında, bir yaz yağmuru başladı dışarda ki şiddetliydi. herkes kaçıştı, sokaklar bomboş kaldı. ama ben, sırf o oyunu alabilmek için koşarak internet kafeyee gittim. çok da uzak değildi. ıslanmış bir şekilde merdivenlerden yukarı çıktım. geniş, ferah ve ordu'da bulabileceğiniz en iyi internet kafeydi. 2 katlı bir mekandı. -
5.
0çıktım yukarı, uzattım 10 kağıdı. abi gta san andreas istiyorum.
hiç unutmam o günü, abi hafif artizdi. "ilk çıktığı gün alayım diyorsun yani ha" dedi. sigarasından bir yudum daha çekti..
ben masumane bir şekilde susmuş cevabı bekliyordum. hani o zamanki kafa işte abi belki "yok elimizde" der diye bekliyordum. "az otur daha ben de indirmedim, biraz bekleyeceksin." dedi. ben de olur abi deyip oturdum. şerefsiz bin fazla para aldığı yetmezmiş gibi boş bir masaya da oturtmamıştı beni.
evimde internetim vardı, ama ben ne bilirdim indirmeyi. hem kotalıydı o zamanlar. -
6.
0yaklaşık 3 saat bekledim, abi beni çağırdı. "kurmayı biliyorsun değil mi?" dedi. ben babamın rütbesindeki devresinin oğlundan bahsederek "bir abim var oyunları kurmayı bilen" dedim. "öyle birisi varsa sıkıntı olmaz" dedi bana. uzattı, öyle heyecanlıydım ki içime yeni organlar ekleniyordu sanki.
-
7.
0torrentini ver deniycem aq
-
8.
0eve koştum, saat 18:30 civarı evdeydim hiç unutmam hava kararmış, ordu'nun müthiş havası, yağmur ve toprakla beraber daha da güzelleşmişti. belki de bana öyle geliyordu. hemen taktım cd-rom'a. 4 cd idi sanırım. ya da 2 o kısmı pek hatırlayamadım.
abi ben bir sevindim, oyunu kurmaya başladım. şimdi öyle bin bin bakmayın o zamanlar ingilizce temelimi çok iyi atmıştım. kelime anlamında çok şey bilirdim. bugün ingilizcem gelişmiş seviyedeyse zaten bana bu altyapıyı, bu zemini oluşturan bilgisayar oyunlarına çok şey borçluyum bu anlamda. ingilizce altyapımı bilgisayar oyunlarından aldım diyebilirim size.
neyse, akşam kurdum, oyunu çalıştırdım. ulan o günkü heyecanım, mutluluğum.. onu tekrar yaşamak için birçok şeyimi veririm şu an. paso o oyunu oynardım her gün. öyle güzel günlerdi ki. sitede oturuyorduk o zaman çok arkadaşım vardı. -
9.
0@7 hangisini?
-
10.
0daha çok anılarım var böyle.
mesela, biz ankaralıyız. gerçi babam sinoplu ama ailemizdeki tüm bireyler ankara'da doğmuşuz ve babam kendi memleketi sinop'a hayatında 4 kere gitmiş. birinde beraber gittik. neyse. tüm akrabalarımız ankara'da yaşıyor. anneminkiler, babamınkiler herkes orda.
her yaz onları ziyarete 1-2 hafta ankara'ya gideriz. ardından da tatile gideriz ya halamlarla, ya da teyzemlerle. bu yıl tam tersi olacak gibi gözüküyor gerçi, annem izin alamadı geç alacak biraz izni. 10 ağustos'ta teyzemler buraya gelecek, didim altınkum'da yine tatil yapacağız. neyse ben hikayeye döneyim.
çok uzun seneler evvel, yine ankara'dayız. amcam, sürekli halamlara giderdi o dönemler. çünkü onların bilgisayarı dönemin en iyi pc'lerindendi. o max payne oynar, comandos oynardı. biz oturur onu izlerdik. ama öyle bir zevk alırdık ki onu izlemekten, arada taraftarlık yapardık. geceleri oynardı bir de amcam, biz de yanına gelirdik. bu arada biz derken kuzenlerimden bahsediyorum, 2 tane yaşıt kuzenim var gerçi biri 4 yaş büyük.
oyunun atmosferini o an biz yaşardık. öyle etkilenirdik ki.. o zevkleri hiçbirşeye değişmem arkadaşlar. öyle zevkliydi ki, hatırlarken bile içimi yakmasına, özlem çektirmesine rağmen zevk veriyor. -
11.
0ah ah.. o eski günlere nasıl özlem duyuyorum bilemessiniz. hatırladığımda nasıl içim yanıyor..
-
12.
0panpa benim ilk oynadığım oyun contra'ydı, pc'de denediğim ilk oyun ise doom'du, 97'de denemiştim. işin garip yani babam bilgisayara hiç oyun almazdı, hep bişey istiyosan kendin al derdi. yazın köyümüze vişneye kiraza giderek 70-80 lira toplamıştım, unutmuyorum saat 8 hava kararmaya başlıyo ben internet kafede oturmuş oyunun cd'ye yazılmasını bekliyorum. dışarda yağmur yağıyo ben önlükle otururken bi abi geldi doom var mı elinde dedi. adam bana çektiği cd'yi ona verdi sen bekliycen gülüm dedi. parayı verdiğim için beklemek zorunda kaldım eve saat 9'da girdim babamdan bi ton azar yedim. ertesi gün boğazım şişti yağmurda yarım saat koşarsan olacağı o tabi. annem'in hastaneye gitmesi gerekti (hemşireydi) hastaneden izin isteyip evde kaldı bana ballı limon kaynattı, tarhana çorbası yaptı mutlu olmam için ne gerekirse yaptı. bilgisayarda o günümü doom'u bitirmeye adamıştım, ama bitiremedim. gece 9'da babam eve geldiğinde bilgisayarın fişini çekip yatmıştım uyuyo numarası yapıyodum, babam elini monitörün arkasına zütürdü sıcağı hissedince güldü "iyi deneme ufaklık" diyip başımı okşadı. şu oyunda ne varki de böyle oynuyosun oyunu dedi. gösteriyim baba dedim. babama bilgisayarda oyun oynamayı o zaman öğrettim, gerçi öğretmek denmez şurdan yürü şurdan ateş et dedim tamam gerisini anlarım dedi. ertesi gün doom'u bitirdi, fifa 96'yı, nfs 2'yi ve tomb raider'ı alıp geldi. tomb raider'i o oynar ben izlerdim, fifa 96'yı sırayla oynardık, nfs'de karşılıklı yarışırdık.
bunları nasıl mı hatırlıyorum dersen, ilk oynadığım oyunlar bunlar. cdleri kayıp (99 yılı bahar temizliği çok acı bir anımdı, bi sonraki entry'mde onu anlatıyım)
ve babamla oynadığım ilk oyunlar bunlar -
13.
02004 yılı baharında, evimizde 2 cd rafı dolusu oyun vardı, çekmecede eski oyunlar doluydu, çizik cd'ler vs.
üst rafta bilgisayar oyunlarım, alt rafta ise playstation ve playstation 2 oyunlarım vardı, yatağımın altında bi ps2 ve ps vardı, babamın gameboy advance'i vardı (deli zelda oynardı) tam oyun canavarıydık, o gün babam işe ben okula (lise son, öss için kursa gidiyoduk ders işlenmezdi) gittik, akşam eve geldiğimizde raf boştu, alt raf ise dantel ve elişi doluydu. tüm oyunlarımızı atmıştı annem, babamın gameboy'unu ise saklamıştı. tam 2 ay boyunca küs kaldım annemle, babam ise dargındı tok bi sesle konuştu 2 ay boyunca. o günden sonra babam eve oyun almadı, bense üniversitede arşiv yapmayıp indirdim. bidaha koleksiyonum olmadı -
14.
0@13 bu duruma oldukça üzüldüm.
oldukça ortak noktamız var. ben de amcamla senin babanla olduğun gibiydik.
annelerimiz hemşire. ama babam şu an oyunlardan nefret ediyor, bunda benim payım büyük. oks'de bu yüzden başarısız olmuştum çünkü. gene şükür ygs- lys'de 60 bininci oldum bu sene ilk defa girdiğim sınavdan. yine de mutlu değiliz, elbette beklentiler farklıydı. en kötü bi 50 bin bekliyordum ben de kendimden sene başında. sağlık olsun. sınav anında özellikle lys mat- geo sınavında çok şanssız bir durum yaşadım, ve en sevdiğim bu 2 dersi, fulleyebileceğim bu iki dersi taku takuna feda ettim. fene yardırdım, o biraz iyi geldi de ordan yırttım açıkçası..
herneyse..
ben anılarımı yazmaya devam edeceğim zamanı geldikçe. -
15.
05 yaşında ilk bilgisayarı almıştık o zamanlar, daha yeni yeni oyunlar vardı. ben red alert 2 yuri's revenge oynuyodum amk öylesine güzel oyun oynamadım hayatım boyunca. gta 3 de 5-6 kere bitirdim lan gene çok zevkli oyun böyle daha oyunlar oynamışlığım var