eski günleri anıp ta hüzünlenenler

gelin bakalım, anlatın bir kaç cümle

@13 yaraladın derinden

2 saatlik mesafe vardı aramızda önceleri, sınır şehirlerin insanlarıydık.ona giden yol çok güzeldi, sabah güneşiyle geçtiğim şeritleri gece karanlığında gene aynı şarkı listesiyle geçerdim.ben dönüş yolundayken pek mesajlaşmazdık,o saatler yas tutardık biz. dönüş yolunda şehir gözümden kaybolana kadar izlerdim, çünkü o oradaydı.o son kez otogarda bakardı bana,ama ben dağların tepelerindeyken hala görürdüm onu.yol aldıkça şehir kaybolurdu,o koca ışık kütlesi yerini yol üzerindeki aydınlatma direklerine bırakırdı. kafamı geriye yaslayıp üzerimdeki kıyafeti burnuma dayardım,az az koklardım çabuk geçmesin diye. koca hafta başka nasıl bulacaksın kokusunu. yolun karanlığında silüeti gelirdi gözüme,ne zaman yola çıksam aklıma o gelir. güzel günlerdi beyler, şimdi mesafe olarak o günlere göre daha yakınız, kalplerimiz bize uğrayan insanlara rağmen hala birbirimiz için atıyor.ama yok beyler,bir daha olamayacağız. beyler en kötüsü ne biliyormusunuz, deli gibi hala onu istemek,ama biraraya gelmenin artık mümkün olmaması. sevmeye,sevilmeye rağmen.

@4 ordan giriş yapma gibme bizi gece gece

@12 daha düzlüğe çıkamadım

@10 bir formülün var mı kardeşim

@5 ya şimdi ??

@3 yok kardeşim unutmaya çalışıyoruz

@6 bravo başarabiliyorsan

@4 o aklına geldiğinde bir sigara yakıyordun bence

niye öyle bir şey yapayım deli miyim amk

eskiden kızlarla çok yakındım beni evden filan çağırırlardı

içtiğim her sigarada o gelmiyodu aklıma mesela

@2 anlat bakalım

yüzüm gülüyordu lan

@14 bende.. takumla kavga ediyorum panpa