ülkücü kürt diye seslenirdim.

o ülkü ocaklarına giderdi.

akşamları ise tanrıya küfredirdi.

içerdi hep sonra pişman olup ben ülkücüyüm nasıl içerim derdi.

tam bi am paparasaydı. kerhanelere gidecek kadar am düşkünüydü.(hem cinslerimin ciks isteğine saygı gösteririm hatta desteklerim ama bununki midesizlik derecesinde idi.)

tarihi hep yanlış bilirdi. olayları yanlış bilirdi.

esmer hatta sulukule çocukları derecesinde esmer idi.

1.60 boyu vardı ve bi deri bir kemikti. konuşması laubaliydi.
tartışmalara girdiğinde farklı fikri savunarak girerdi ve sonunda karşı taraf haklı olunca bende bunu demek istiyorum zaten beni yanlış anlıyorsunuz diye ağlardı omurgasız ülkücü kürt.

ve ona ülkücü kürt olarak seslenirdim.

sahi o bizim eve nasıl ev arkadaşı olarak girdi ?

gerçi evde hiç bi zaman evin asıl sahipleri oturmuyordu minumum 15 kişilik bir kalabalık olurdu. Kimin ev arkadaşım olduğunu bilmiyordum.

sonra çıktım o evden ve özlediğim yalnızlığma kavuştum. yeni evime son iki ayda toplasan 5 farklı kişi anca girmiştir.

ülkücü kürt geçenlerde sponge barda karşıma çıktı yine am paparalığı yapıyordu kızlara ve kızlar onu yine kankaları olarak görmeye devam ediyorlardı...

sadece para ile ilişkiye girebiliyordu.

özlemek ne kadar saçma bir eylem lan ülkücü kürt dışında bile berbat iken ülkücü kürt ve özlemek.