Ailem öğrendikten sonra dışarda takıldığım saatler kısıtlanmaya başlandı doğal olarak. Eskisi kadar rahat ve hür takılamıyordum. Müfite de ön yargılı bakıyordu artık annem. Halbuki onun yüzünden bu durumlara düştüğümü bile bilmiyordu. Neyse ki uyuşturucu meselesine bi sünger çekme kararı aldım. Müfit bunu senelerce kullanmasam bile illa ki bi gün tekrar kullanacağımı söylemişti. Gerçekten de dediği gibi oldu sonradan. Neyse biz müfitle yine eskisi gibi olduk. Bişeyler yaşamaya devam ettik o dönemde evi sık sık boş oluyordu. Başka bi ilçede, call centerda işe başlamıştı. Snapchat denen uygulamaya sürekli iş yerinde video çekip atıyordu. O dönemde yine onunla evdeyken ben yanında yatarken, snapten elif adında bi kızın ona mesaj attığını gördük. Muhtemelen iş yeriyle ilgili bişey sorar diye düşündük. Fakat ertesi gün müfite konusunu açtığımda, kızın tekrardan mesaja dönmediğini söyledi. Yakın zamanda hardwell konseri vardı yine ona da gitmeyi planlıyorlardı. O sıralar müfit benim mesajlarıma cevap vermemeye, aramalarımı bile açmamaya başladı. Tamamen iletişimimiz kesilmiş gibiydi. Konser gecesi çok geçmeden sıkıldım senden diyerek beni tekrar hayatından çıkarmak istediğini söyledi ve dediğini yaptı. Sonra hiç beklemediğim bişey oldu. 3 gün sonra falan, snapten kendisine mesaj atan kızla konuşmaya başladığını öğrendim. Meğer o kız için beni hayatından çıkarmıştı.

Bunu tasdiklemesi için kıza tatlı bi dille bunun doğru olup olmadığını sordum. Fakat kız öyle bişey olamayacağını, sadece müfitle arkadaşça sohbet ettiğini söyledi. Hatta bilgilendirdiğim için teşekkür etti. Ardından müfiti hayatından çıkardı. Müfit bundan beni sorumlu tuttuğu için aklımın alamayacağı kadar ağır küfürler ederek beni tamamen sildi ve bütün arkadaşlarımı da aynı zamanda bana düşman etti. Bi nevi seçim yapmalarını isteyerek ve doğal olarak hepsi çocukluktan tanıştıkları için beni seçen olmadı. işte o dönemde, ben artık tesettürlü değildim. Yani açıldım. Bunu sebebi ise, başımda taşıdığım şeye yakışır biri olmadığımı düşünmemdi. Bi nevi hakkını verecek potansiyele sahip değildim. 2,5 ay boyunca hiçbi şekilde iletişime geçmedik. Ben müfitten bayağı ümidimi kesmiştim ama hala ağlıyor, kendi arkadaşlarıma hala anlatıyordum onu. Şimdi yine olayların döndüğü meseleye geleyim.

Müfitin, Hayri adında bi kuzeni var. Daha önce takıldığımızda onu en yakın kız arkadaşım irem ile tanıştırmıştım. Hayri o zamandan beri ireme yanıktı. Platonik takılıyordu o da. Bi süre sonra Hayrinin üzülmesine dayanamadım, iremin aklına girip aralarını yaptım bi şekilde. Sevgili olmalarını sağladım. Hayri de bu yüzden borçlu hissedip, beni müfitle barıştıracağına söz verdi. 2,5 ayın sonunda da gerçekten başardı bunu. Bi yerden ev kiralayıp 4lü takılacakmışız. Ama müfit kendisinin geleceğini bilmemi istememiş eve gidene dek. Kendisi de benim o eve gideceğimi bilmiyormuş gibi davranacakmış. Bi nevi benimle aynı ortama girmeyi kabul ettiğini anlayıp da umutlanırım diye korkmuş. Neyse ki irem bana söylemişti bu gerçeği. Evin oraya gittiğimizde müfit de ben de rol yapıyorduk birbirimizin geleceğini bilmiyormuş gibi. O gün herkese 2,5 adet ex düşüyordu, sabaha kadar takılacaktık. Eve girdiğimizde yine yakınlaştık haliyle. Ama barışmaya ikna etmek biraz zaman almıştı çünkü bütün arkadaşlarına beni silmeleri için resti çektikten sonra kendisinin barışması normal olmayacaktı. Gizli tutmaya karar verdik bu gerçeği. Gizli gizli görüşecektik. O gece bana keçi yününden yapılmış bi bileklik hediye etti. Benim geleceğimi bildiğini de o sırada itiraf etti.

Müfit o günlerde bana karşı eskisine göre daha farklıydı. Daha sıcak davranıyordu. Daha sık görüşmek istiyordu. Zaten bi gün yan yana yakalandık bi arkadaşa. Herkes öğrendi fazla uzun sürmedi bu durumun gizliliği. Hal böyleyken eski arkadaşlarımla da barıştırdı beni. Sonra sitenin yukarısında bi cadde üzerinde yine bi call centerda işe girdi. Görüşmemiz çok zor oluyordu ama o zaman benden hoşlanmaya başladığını falan söylüyordu. Benim gözüm arkada kalmıyordu hiç. Her şey böyle güzel olacak diye umut ediyorum ama yine barışalı çok olmamıştı ki, yine bi engel çıktı önüme.

Hayri ve iremin bi tak yiyip suçlarını üstüme atması sonucuyla yine hüsrana uğradım. Müfit beni kesinlikle dinlemiyordu ve yine bunun beni hayatından çıkarması bahanesi olduğumu biliyordum. Yılbaşından iki gün öncesiydi kavga ettiğimizde. Ertesi gün de tamamen bittiğini söyledi. Tabi ben mevzu çok büyük olmadığı için yeniden barışırız diye düşünüyordum. Ertesi gün yılbaşında yazdım ona defalarca aradım fakat çağrılarım ve mesajlarım hiç cevap bulamadı. Onu yılbaşında bi yere giderken görmüştüm zaten. Fakat daha beni bıraktıktan bi gün sonrasında başka bi kızla yatmaya gittiğini hiç tahmin edemezdim. Bunu müfitin çocukluk arkadaşı sena'dan öğrendim. Artık müfitin hayatında olmasam da senalarla görüşüyordum. Senalar dediğim de sena, arkadaşı ayşe ve kuzeni meltem. Başka bi kızla yattığını öğrendikten sonra evren, dünya tamamen değişmişti benim için. Gözyaşlarına boğulmuştum yine kafenin ortasında. ilk kez böyle bişey geliyordu başıma, ne yapacağımı bilmiyordum. Benimle hiç tamamiyle cinsel bi ilişki yaşamamıştı. Ama bana da dokunmuş, bana da yanımda uzanırken güzel sözler söylemişti. Bana söylediklerini, ve bana özel olmasını temenni ettiğim dokunuşunu bi başkasına gösterdiğini hayal ettikçe çıldırıyordum. Duvarları yumrukluyor yine bi yerlerimi kaşıma istiyordum. Hayatında başkası olduğuna dair imalarda bulunmuştu zaten bana. Yine kaybeden Nazende olmuştu. ilk kez ona o kadar öfkeliydim. Öyle öfkeliydim ki, rüyamda kendi ellerimle gözlerini oyduğumu görüyordum sürekli. Birkaç gün sonra yine kafede otururken, karşıma kızıl saçlı, bacakları promosyon sosisi gibi kalın, burnu yemin ediyorum ki gargamelden farksız bi kızla gelip oturdu. Samimiyetlerinden anladığım kadarıyla hayatındaki kız buydu. Kafeden çıkma kararı almışken bu manzarayı gördükten sonra öfkeden ağlamaya ve onlar kalkmadan kalkmamaya karar verdim. Yanımdaki insanlar beni sakinleştirmeye çalışıyor, herkes bana sigara uzatıyordu. Ben de dakikada bi sigara yakıyordum haliyle.

Kafenin tuvaletine girip yine duvarları yumruklamaya ve kendimi sakinleştirmeye çalıştım ama başaramıyordum. Tekrar masaya geri dönüp dikkatle izlemeye başladım ikisini. Çok geçmeden nefes almakta zorlandığımı hissedip bir iki dakika içinde kendimi yerde buldum. Yusuf diye bi abi var allah affetsin ama camışın teki. Beni kaldırıp kapının önüne çıkardı, kafenin personeli pınar abla, yüzüme sopuk su falan vurmaya başladı. Tam o sırada da benim karşı dairemdeki kız arkadaşım gelip, suratıma hayatımda yediğim en sert tokatı yapıştırdı. Kendime geldikten sonra tekrar girdim kafeye. Daha fazla onları izleyemeyeceğimi düşünüp gitmekle karar kıldım. Masadan kalktığımda müfitin ortanca ablası gülşahı gördüm. Ayak üstü nasılsın iyi misin diye lafladık, ablası çok severdi beni. Sonra eve gittim. Evden bir iki saat sonra tekrar çıkıp başka bi kafeye giderken, taksi durağında yine gördüm ikisini. Sanırım o gün hayat gerçekten beni istemiyordu içinde. Taksiye bindiler, ben de taksinin önünde durup içerde oturan müfite uzun uzun baktım. Çekip gittim sonra. O gün başlamıştı yanındaki kızla savaşım. Kız müfitten bildiğim kadarıyla 2 yaş büyüktü. Benden de 4 yaş büyük oluyordu bu durumda. instagram hesabını buldum kızın, ismi deryaymış. Gözümüz üzerlerinde olduğunu fark etmesi için takip ettim onu. Ertesi gün müfitin beni aramasına sebep olmuştu bu yaptığım. Ne hakla takip ettiğimi sorarak bağırıyor, takibi geri çekmemi söylüyor ve beni tehdit ediyordu. Onun zayıf noktasını biliyordum. Müfit kendisine söylenilen cümleleri pek ciddiye almazdı fakat yanındaki herhangi bir insana laf ettirmeyi hiç sevmezdi. Damarına basmış olmak için, kıza kötü şeyler yapacağım konusunda ben de onu tehdit ettim. Bu müfiti iyice çıldırdığından, evimin önüne gelmek istemesine sebep oldu. Telefonu kapadıktan iki dakika sonra kapının önüne çıkıp beklemeye başladım. Sonra bir kez daha çaldı telefonum. Arayan deryaydı.

Kendisi de bi kadın olduğu için beni anladığını, sadece stalklanmanın kendisini rahatsız ettiğini söyledi. Aramanı müfit mi söyledi diyerek tersledim. Kızın beni aramış olması müfite olan öfkelerimi daha da arttırmıştı. Yersiz bi telefon konuşmasından sonra konu kapandı. Gece müfiti arayıp kızın bi daha beni kesinlikle aramasını istemediğimi, numaramı kıza veren o parmaklarını ya da dilini zütüne sokmamak için kendimi zor tuttuğumu belirttim. Bikaç gün geçti aradan. Yine harekete geçmek istiyordum. En azından huzursuz olmaları için bişeyler yapmam gerektiğini seziyordum. Kızın ev arkadaşlarının twitter hesaplarını inceleyerek oturdukları siteyi buldum. Meğer derya ile müfit aynı iş yerinde çalışıyorlarmış, orda tanışmışlar. Kız öğrenci evinde, iş yerinin tam karşısında oturuyormuş. Oturduğu site bana çok yakındı. En azından oralarda gözüküp huzursuz olmalarını sağlamaya çalışacaktım. Yanıma bi kız arkadaşımı alıp gittim. Apartmanını bulmak kalmıştı sadece. Elimde hiç elle tuttulur bi bilgi yoktu oturduğu apartmana dair ama, ev arkadaşı çisemin twitterında balkonda çekilmiş bi fotopraf bulunuyordu. Fotoğrafta caddeyi çektiği açının hangi apartmandan olacabileceğini hesaplayıp, saatlerdir önünde durduğumuz apartman olduğunda karar kıldık. Sıra kapıları tek tek dinleyip daireyi bulmaya gelmişti ama bunu o saatte değil, müfitin iş yerinde sigara molasında dışardayken beni görebileceği bi saatte yapmaya karar verdim. Öyle de yaptım. Beni görüp huzursuz olmasını sağlamak için gözlerinin önünde kızın apartmanına girdim. Dairesini bulamasam da bana yetmişti. Huzursuz edebildiğimi bundan yaklaşık bi hafta sonra öğrendim

Okumadım amlı var çüğü

Olaydan yaklaşık bi hafta sonra, müfitin çocukluk arkadaşı sena beni kafeye kahve içmeye davet etti. Kabul edip yanına gittim ben de. Açacağı konu netti kafamda, vereceğim cevapları hesaplamıştım. Ama sorduğu soru biraz düşündürmüştü beni. Çünkü o günün 2,5 hafta öncesinde falan, deryanın evinin kapısının kilidi kırılmıştı. Bu yüzden kızlar bi sapığın bunu yapmasından korkmuşlar fakat benim de apartmana girerken görülmem durumu bana çevirmişti hafiften. Müfiti hala sevdiğim için huzursuz etmeye çalıştığımı inkar etmedim lakin bunu yapacak kadar ileri gitmeyeceğimi söyledim. Kızların bi sapıkla başlarının belada olabileceğini öğrenmiş olmuştum en azından. Üzerimdeki şüpheler kalkmış mıydı bilmiyordum ama olaylar onları huzursuz etmeme olanak sağladığı için iyi hissediyordum

seri yazan yazar. takdire şayan.rez alıp şukumu veririm.

Ben müfitin üzerimde oluşturduğu öfkeden twittera kızla ilgili ileri geri bi ton tweet atmıştım o zaman. Kız da bunları görmüş. Beni kendi numarasından aradı. Tartışmaya başladık sonra. Durum gittikçe ciddileşiyordu ki, bütün arkadaşlarımın arkamdan ileri geri konuştuğunu söyledi bana. O anda bi sessizlik oldu, kızla anlaşıp yüz yüze görüşme kararı aldım. Ertesi sabah erkenden evine gittim çünkü müfitin görüştüğümüzü bilmesini istemiyorduk ikimiz de. Arkadaşlarımın arkamdan söylediklerini öğrenmeye çalışıyordum ama derya beni çok farklı karşıladı o gün. Kahve yapmalar, canımlı cicimli konuşmalar, okulu bıraktığım için üzülmeler vs. Ben de o dakikadan sonea vazgeçtim artık kızla uğraşmaktan. Hıncımı sadece müfitten çıkarma kararı alıp, takıldığı bu ortama biraz daha yakın olmayı amaç edinmiştim. Kullanabileceğim herhangi bişey ararken, kızın instagram hesabında ataberk diye bi çocuğun fotoğrafını gördüm, ilk deryanın apartmanının önünde dolanırken de görmüştüm bu çocuğu. Açıklamadan anladığım kadarıyla çok yakın arkadaştılar deryayla. Deryaya, çocuğu ilk kez kapısının önünde gördüğümü ve tam gördüğüm sırada da arkadaşımın bana "belki de bundan sonra aşık olacağın insan şimdi yanından geçip gidecek" gibi bi mesaj yazdığını, dolayısıyla çok etkileyici bi an olduğunu anlattım. Kafamdan saçma sapan bi hikaye uydurmuştum ama yemişti kız. Bikaç gün sonra ataberk gelecek tanışmak ister misin diye mesaj atıp evine davet etti. Gittikçe müfiti öfkelendirdiğimi biliyordum çünkü derya müfite yalan söylemek istemediği için görüştüğümüzü anlatıyordu. Hatta deryaya, eskiden kendisiyle yatakta çekindiğimiz bi selfieyi yanlışlıkla (!) gösterdiğimi duyunca çıldırmıştı sanırsam.

Rezerve

Böyle ufak tefek şeylerle müfiti uyuz ediyordum sürekli. Sonra bi gün sena bana mesaj attı. Sitede sabah olunca 4 kişi lsd kullanacaklarmış, başlarında ayık birinin durmasını istiyorlarmış, ben durur muymuşum falan filan. Okey dedim gittim siteye sabahın köründe senaların yanına. Arkadaşı ayşe, kuzenleri olan meltem ve enes de oradaydı. Lsd yapıştırdılar, kafa yaşamaya başlayana kadar saçma sapan muhabbetler ettik. Senanın midesi falan bulandı bi ara. Müfitle derya da çatalcada bi yazlıktalarmış, onlar da gece yapıştırmışlar lsd yi. Müfit karıncalarla falan konuşmuş sanırım. Neyse kafa yaşıyorlar bunlar, yere düşen dalları solucan sanıp korkuyorlar vs. Yalnız o dalları ben de solucan sanmıştım da neyse. Bikaç saat geçti, bunlar değişik değişik şeyler görüyolar biri gülüyo biri ağlıyo. Sonra müfit aradı senayı, deryayı da alıp bulunduğumuz yere geleceklermiş. Benim de orada olduğumu bilmiyorlarmış ama. Sena tamam diyip kapattı, ben de nasıl davranmam gerektiğini düşünüyorum işte. Gitsem mi kalsam mı derken sena gitmemi istemediğini söyledi. Seni biz çağırdık onlar geliyo diye gönderemem seni falan dedi tamam dedim ben de. Geldiler sonra, müfit deryaya sarılıyor sürekli öpüyor falan hatta bi ara o kadar takunu çıkardı ki site güvenliği gelip uyarmak zorunda kaldı. Saat öğlen olmuştu, güneş falan açtı çimlerde oturuypruz. Arada bi derya gelip benimle sohbet ediyo sonra müfite gidip aşkım balım falan sinirlerim bozuldu iyice ama dikkat çekmemek için bakmadım hiç senalara bakıp gülüyorum yalandan falan. Fark etti tabi sena, kötü göründüğümü söyleyip beni eve yolladı. Evde fok balığı gibi ağladım yine. Gözümün önüne getirdikçe çıldırıyordum gördüklerimi. Ama sessiz kalmak zorundaydım. Aldığım tavırdan ödün veremezdim. Zaten deryayla falan da sonra görüşmedik hiç. Müfitle benim iletişimim kesildikten sonra toplam 5 ay falan çıktılar işte. Ayrılmışlar sonra, derya çok saygısızca ayrıldığı için müfit onu odaya kilitlemiş gibi şeyler geliyor kulağıma.

7 ay temmuz ayıydı müfitin doğum günü yaklaşıyordu yine. Ben de vefat eden annesiyle çekinmiş olduğu bi fotoğrafı ahşap bi puzzle a bastırdım. Paketleyip koydum evin bi köşesine bekliyorum doğum gününün gelmesini. O sıralar da kadir diye bi manyak beni öldürmek istiyor, her yerde beni arıyordu da o konu bunlarla alakasız. Ben de korkudan evden çıkamıyor, çıktığımda da kafama şal, güneş gözlüğü falan takıyordum tanınmamak için. Bi gün iyice korkudan sinirlerim bozulmuştu da bu yüzden müfiti aramak istedim çok. Kapatmadı suratıma telefonu, şaşırdım bu yüzden. Deli gibi ağlıyordum, önce beni sakinleştirmeye çalıştı. Sonra kadir meselesinden bahsedip yardım istedim, korktuğumu söyledim. O da kadirle konuşmuş ama ikna edememiş peşimi bırakması için. ikisi tanışıyorlardı zaten. Duruma anneme anlatmamı önerdi, anneler bi yolunu bulur dedi imalı imalı. Annesinin yokluğunu çekiyordu belliydi. Halledersen haber ver dedi. O akşam bi şekilde hallettim meseleyi hem de ummadığım biri sayesinde. Geçmişte snapten müfite mesaj atan, lafta konuşmaya başladıkları elif denen kız sayesinde halletmiştim. Kız gidip konuşmuş kadirle, vazgeçirmiş. Müfite haber verdim. Sevindi hallolmasına fakat bi daha ona yazmamamı rica etti. Kabul ettim el mahkum. Doğum gününde hediyesini vermek için bi bahane düşündüm. Sonra kafeye gidip 1,5 sene önce falan tanıştığım personel emine ablaya verdim müfite vermesi için. Onun müfiti arayıp yanına çağırması üzerine, benimkinin bi gün önceki gece motor kazası yaptığını öğrendik. Gurur falan umrumda olamazdı o saatten sonra aradım hemen. Geçmiş olsun diyip kapadım. Yaralı olsa da kafeye uğrayıp hediyeyi aldı emine abladan. Bana da teşekkür mesajı attı sonra. Yine barışmak için bi adım atamadım tabi

Bundan tam bi hafta sonra, arkadaşlarımla sitede vodka içmiştim. Gece saat 2:30 civarlarında eve dönüyordum. içimden bi ses müfiti aramamı söylüyordu sürekli, en sonunda dayanamadım, aradım. Açtığında kafamın çok güzel olduğunu, kapatmamasını söyledim. Kapatmadı o da, ne içtin, ne kadar içtin, nerdesin falan diye sordu. Sorularını cevapladıktan sonra görüşmek istediğimi, çok değiştiğimi söyleyip görüştüğümüzü de kimseye söylemeyeceğime dair yemin ettim. Kabul etti o da. Çok şaşkındım, koşa koşa siteye geri döndüm. 7 ay sonra ilk defa görecektim onu karşımda. Hatta belki sarılmama bile müsade ederdi diye kafamda kuruyorum sürekli. Oturduk konuşuyoruz. Sırtıma masaj yaptı sonra. Sapık gibi imalı imalı şakalar yapmayı ihmal etmedi. O gün anladım müfitin hala aynı müfit olduğunu. Sarıldım sonra bikaç defa. Gece 3:30 gibi eve dönecektim. Bu görüşmenin sadece o gecelik olduğunu, bi daha görüşmeyeceğimi sanıyordum fakat ben gitmeden önce eve gittiğimde arayabileceğimi söyledi. Mutluluktan ağlayacaktım nerdeyse. Koşarak eve gidip aradım onu. Kısa bi süre önce işe başlamıştım, sabah 7de kalkacaktım ama umrumda değildi. Aradım saatlerce konuştuk telefonda. iş yerindeyken de mesajlaştık ara sıra. Günün akşamında da görüşüp esrar içtik. Çok duramadı çünkü yine herkesten gizliyorduk görüştüğümüzü. Gitmeden önce de öptü beni. 7 ay sonra yine o eski heyecanlarımı yaşıyordum, çok garipti. Ertesi gün anlatmış arkadaşına, yine görüştük ama o gece ben eve gitmedim. Ex yutup sabahladık. Sonra işe gidemediğim için kovuldum. Müfit suçlu hissediyordu kendini bu yüzden. Çok da umursamadım iş yerini. Çalıştığım kadar ücret alacaktım. Birlikte konsere gideriz diye planlar yapıyorduk. Arkadaş ortdıbına geri döndüm tabi ben yine. Herkes şaşkın, nasıl barıştınız falan soruyorlar. Anlatıyorum ben de. Müfit bana karşı daha farklı. Sanki yavaş yavaş seviyormuş gibi hissediyordum. ilk bir ay falan aramızda cinsel bişey yaşanmadı hiç. Daha sonra eskisi gibi yakınlaşmalarımız oldu.

Hatta daha sonra bekaretimi aldı müfit. Hayatım boyunca bu yaşadığımdan pişman olacağımı düşünmedim hiç. Hala da olmadım. Çünkü sevdiğim ilk adamla bunu tecrübe edinmiştim. Yakın zamanda bu telefonunu kırdığı için, kendi eski telefonumu en azından whatsappa girer diye ona verdim. Bu arada bi ayrıntı vermeyi unuttum. Müfitin afganistandan döndükten sonra bir ay bile geçmeden arabistana gitme planları yalan olmuştu. Bunun sebebi de, bikaç yıl önce uyuşturucudan yakalanmış olmasıydı. Denetimli serbestlikten 1 yıl boyunca imza vermek zorunda kalmıştı. Bu yüzden gidemedi arabistana. Neyse gelelim olayın devdıbına. Müfitle çok iyiyiz, iyiden de iyi. Baya sevgili gibi olduk. Beni kıskanmaya, kısıtlamaya falan başladı. Hoşuma gidiyordu ama bunca zamandır ilişkiye isim koymayan kendisi olduğu için beni kısıtlamasına da müsade etmek istemiyordum. Bi gün akşama doğru telefonumu alıp mesajlarıma bakmak istedi. Ben de vermedim, buna hakkı olmadığını düşünüyordum. O da küfürler ede ede evinin yolunu tuttu. Peşinden gidiyorum tabi. Yolun yarısında yakaladım onu, ona verdiğim telefonun içinden hattını alıp telefonu üstüme attı. Umursamayıp devam ettim peşinden yürümeye. Apartmanının önüne geldiğimizde kapıyı tuttum. O bana itiyordu ben de ona. En son çıkıp beni itti. Sonra apartmana girip asansör düğmesine bastı. Öfkeden bana verdiği telefonu yere atıp parçalamaya başladım. O da aşağıya geri dönüp tekrar beni ite kaka göndermeye çalıştı. Diğer telefonumu elimden alıp havaya fırlattı. Sonra evine çıktı. Ben ağlaya ağlaya telefonumu arıyorum ama bulamıyorum. Meğer sonradan öğrendik havaya atınca ağaca takılmış. Müfit pencereden seslenip yukarı çağırdı beni. Telefonu bulamadan çıktım 7. Kata. Beni içeri çekip önce eve sonra salona kitledi. Termos alıp duvara fırlatıyor, sehpadaki süsleri, kuru gül yapraklarını etrafa saçıyprdu. Başka erkeklere zütünü mü gibtiriyorsun da mesajlarını okutmuyprsun diye bağırıyordu aynı zamanda. Kaşar, huur demeyi de ihmal etmiyordu.

Yanıma gelip boğazımı sıkmaya falan başladı. Sonra dağıttığı her şeyi ensemden tutup zorla bana toplattı. Sonunda cinnet geçirmeye başladım. Ağlaya ağlaya krizlere girip benden uzak durmasını, bana yaklaşmamasını söyleyip bağırıyordum. Sadece çıkıp gitmek istiyordum o an. Aşağıya inip telefonumu bulacağını, kaçmaya çalışırsam kötü olacağını söyledi. Salonun kapısını açtı fakat evin kapısı açılmıyordu. Muhtemelen kilidini bozmuştu. Telefonlarımız da yoktu. Ablası gelecekti. Evin içinde mahsur kalmıştık. Bu beni iyice çıldırtmıştı. Bu yüzden müfit biraz korkmaya başladı bana bişey olmasından sanırım. Yanıma gelip yanağımı okşamaya, düzelecek her şey demeye başladı. Hala ona yaklaşmak istemiyor, açıkçası ilk defa müfitin yanında güvende hissetmiyordum. Televizyondan face e girdik sonra allahtan kaliteli tv kullanıyorlar. Bi abiye yazdık o aralar enes diye bi abiyle takılıyorduk sürekli. Bize çilingir gönderdi de çıktık evden. Düzeldi aramız olayın şokuyla.

Bü ne amuk

kaliteli bir son bekliyorum topraam. mesaim bitti yarın görüşmek üzere.

özet yokmu amk kim okuyacak bu kadar şeyi