Rezzzzz

bune aq lan

Hero klibi dedin aldın şukunu. Takipteyim

Rezerve

Hanımefendi sözlüğün kadın yazarlarına örnek olucak bir hikayeye benziyor . Lütfen hikayeyi yarım bırakmayınız .

Boncuk omer misin pic

Sürekli gibimde falan diyo harun abi kesin

Rezi alayım da bsri

Ne yani mufitle Harun abinin ciks macerası mi bu

Rezerve 12

Okurum sonra

Günler geçtikçe müfitle yakınlaşmaya başladık. Kafamda kurduğum ve beklediğim bir şey değildi. Tamamen olaylar doğaçlama gelişiyordu ve ne yaşıyorsam hayatımda ilk kez, en masum duygularımla yaşıyordum. Bikaç gün üst üste boşalttıkları eve girip çıktık. Her geçen gün biraz daha ileriye gitmiştik ama tamamen ilişkiye girmedik hiç. Daha doğrusu o bunu istemedi bu da beni biraz şaşırtmıştı diğer erkeklere nazaran. Daha önce sevgilisinin bekaretini aldığını ve bunun çok kötü bi duygu olduğunu söylemişti. Bu yüzden tekrar böyle bişey yapmak, benim de gençliğimi elimden almak istemiyordu. Ben de gerek duymuyordum zaten. Bir iki gün sonra da site yönetimine daireyi tamamen boşalttıkları için anahtarı teslim ettiler. Artık girebileceğimiz bi ev de yoktu. Son akşam ben yine bi yakınlaşmadan sonra eve döndüğümde, iç çamaşırıma bi miktar kan aktığını gördüm. Bu tarz konularda çok bilinçsiz olduğumdan, bekaretimin gittiğini düşündüm ve bunu müfite söyledim. O gün bunu bilerek yaptığımı, kendimi ona kakalamaya çalıştığımı düşündü. Yalancı diyip ağır laflar ettikten sonra beni hayatından çıkardı. Hayatımın en büyük şokuydu, deli gibi ağlayarak eve gittim o akşam. Evde sinir krizleri geçirmeye başladığım için annem karşı dairede oturan kız arkadaşımı çağırdı. Son çareyi müfiti aramakta buldular. Müfit ertesi gün çanakkaleye gidecekti, annem de tatlı bi dikle gitmeden önce görüşüp konuşmamızı rica etti. Müfit bunu kabul etse de döndükten sonra gerçekleşebileceğini, sabah çok erkenden gideceğini belirtti. Yalan söylediğini, benimle görüşmeyeceğini sezmiştim. Sabah erkenden evden çıkıp kapısının önünde bekledim saatlerce. Ama evden hiç çıkmadı. Hava soğuduğundan eve dönmek zorunda kaldım. O akşam ona hiç yazmadım. Sanırım birkaç gün sonra, çanakkaleden döndüğü ana denk geldi de ben onu aradım. Defalarca suratıma kapatmış olsa da çok direttiğim için konuşmak mecburiyetinde kaldı benimle. Yalvar yakar ikna ettim, sabaha kadar kendimi ifade etmeye çalışıp düzeleceğimden bahsettim.

Barıştık fakat o bana yazana kadar benim ona yazmamı istemiyordu. El mahkum kabul etti. O dönemde ben de geride bıraktığımız günleri düşünürken gönlünü alabilmemi sağlayacak herhangi bişey bulmaya çalıştım. O afganistandan bana ismimin yazılı olduğu bi kalem yaptırıp getirmişti. Ben de ona hediye almaya karar verdim.

Eski zamanlarda papyon ve askı kullanan biri olduğunu duymuştum. Takmayacak olsa bile geçmişini hatırlatırım, güzel bi hediye olur diye düşündüğümden papyon ve askı aldım ona. Mesaj atamadığım için bi akşam kapısının önünde dışarı çıkmasını bekledim yine. Tam çıktığı anda arkasından koşup hediyesini verdim. O da teşekkür edip gitti. Ama bana yazmadı

Yine bikaç gün içinde dayanamayıp aradım onu. Sadece mesaj atmamamı söylemişti arama gibi bi laf etmemişti. Bunu bahane edecektim fakat yine kızdı. Tekrar hayatından çıkarmasından korktuğum için, babamdan tokat yedim moralim çok bozuk o yüzden seni aradım türünde bi yalan söyledim. Yufka yürekli midir nedir hemen inandı salak. Neyse konuşmaya başladık yine. Ama hiç görüşmüyordu benimle eskisi gibi. Bi ortamda denk gelirsek anca. Ben hep bi 15 dakika da olsa baş başa sohbet etmek istediğimi dile getiriyordum ama o beni denk geliriz bi ara diye sürekli geçiştiriyordu. Ramazan ayıydı zaten, o zamanlar herkes sitede sabahlıyordu. Ben de o benimle görüşmüyor diye geceleri evden kaçıp siteye iniyordum denk gelmeye çalışıyordum. Denk gelsek de yalnız olmuyorduk, herkesin dağılmasını bekliyordum ben de ama herkes dağıldığında o da gidiyordu eve. Bi gün yine çileden çıkmış bi şekilde evden kaçıyordum müfiti bulma umuduyla. Tam kaçarken karşı dairede oturan arkadaşımın ablası beni gördü. Ablamı arayıp haber verdiği için eve geri dönmek zorunda kaldım. Neyse ki ablam iş yerinde sayımdaydı, gece çalışıyordu. Bu yüzden bi süre bekleyip tekrar kaçtım aynı gece. Hiçbir yerde bulamadım müfiti. Kızgın ve üzgün bi şekilde eve dönüp ona biraz agresif bi mesaj yazdım. Bi 15 dakikayı bile bana çok gördüğü için böyle işlere kalkışmak zorunda kaldığımı, bu yüzden yakalandığımı ve annem öğrendiğinde bana hiç güveninin kalmayacağını söyledim. O da bana benim gerginliğimin on misli daha gergin bi mesaj atarak tekrar beni hayatından çıkardı. Hem de baya kötü bi şekilde. O dönemde çok kafaya takıyordum sanki yolun sonunda müfit var diye önüme doğaüstü yaratıklar çıksa bile tek başıma üzerlerine yürürmüşüm gibi yersiz bi korkusuzluğum vardı. Bi süre mesajlarıma hiç cevap vermedi. Bayram zamanında tokata köye gitti akrabalarının yanına. O sıralar da doğum gününe son 10 gün kalmıştı. Ben de her gün tarih atıp yazmaya başladığım saati not ederek güzel uzun bi doğum günü mesajı hazırladım.

10 gün boyunca yazmıştım. 23 temmuzda yanı doğum gününde tokattan dönmüştü. Apar topar dönmesinin sebebi ise ablasının yeniden delirmiş olmasıydı. O mesele de şöyle, daha önce arabistanda oğlu ve kocasıyla yaşadığını söylediğim ablası ailesiyle birlikte ara sıra istanbula gelip buradaki evlerinde kalıyorlardı. Bu kadının cinli minli bi takım şeyler vardı başında. Zaten müfitin ailesine büyü yapıldığını söylüyordu sürekli müfit. Neyse kadın delirince döndü apar topar. Ben de o sabah ona doğum günü mesajını yolladım. Teşekkür etti ama barışacağımıza dair bi konuşma yapamadık. Fazla da üzerine gitmek istemedim. Akşama doğru kafede gördüm onu. Küs olduğumuz süre zarfında sinirsel kaşıntı rahatsızlığım tetiklendiği için elim kolum sargılı geziyordum bu yüzden garip bakmıştı bana. Ortak olan arkadaşlarımla konuşuyordum sürekli. Özellikle en sevdiğim arkadaşım diye bahsettiğim mustafayla. Mustafa peygamber soyundan gelme seyit olduğundan, müfitin ona karşı olan dostluğu bi başkaydı. Zaten mustafayı sevmeyen kimse olmazdı. Kuşkusuz dünyanın en komik insanı ve en iyi dostuydu bu yüzden müfit de onu en yakın arkadaşı gibi görüyordu. Ben mustafanın duruma el atmasını istiyordum fakat mustafa müfitin hayatına müdahale etmek istemiyordu. Yakın zamanda life in color'a konsere gideceklerdi. Bilet ücretini ödemem şartıyla bunu yapacağını söyleyip dalga geçiyordu benimle. Ben de çulsuzun tekiydim zaten bilet falan alamazdım ona. Konserden 6 gün öncesiydi sanırım. Ergenliğin en ağır zamanlarında olduğumdan, ilaç içerek intihar girişiminde bulundum. Ama bu içimden inşallah ölmem diye geçirdiğim bi intihar yöntemiydi yani bi nevi ilgi çekme intiharıydı. Yapacak başka bişeyim kalmadığı için saçma salak planlar kuruyordum kendi kafamda. Bi şekilde kulağına bunun söylenti gibi gitmesini sağladım lakin durum beklediğimin tam tersi oldu. Daha çok sinirlendi. O gece kapısında beklemek için yine evden kaçtım. Gece saat 3 gibi arabayla onu arkadaşlarının eve bıraktığını gördüm.

Seslendiğim sırada bana dönüp uzaklaşmak üzere olan arabayı durdurdu. Arabadan bekir ve ahmet indi ikisi de arkadaşımız. Arabayı da murat kullanıyordu. Beni tutup evime bırakmalarını söyledi müfit o ikisine ama bunu yapmalarına imkan yoktu çünkü üstümde anahtar yoktu ve ailem dışarda olduğumu bilmiyordu. Müfit beni sabaha kadar dışarda tek bırakmak istemediği için bekir ve ahmeti de yanına aldı. Çardakta oturduk. Bekire mesaj atıyordum gitmeleri için ama müfit onları göndermiyordu. Muhtemelen benimle yalnız kalmak istemediği için yapıyordu bunu. Sabaha karşı gittiler mecbur. O sırada tam konuşmaya başlayacaktım ki, sözümü kesip bağırmaya başladı. Yaptığımın tamamen aptallık olduğunu, deliren ablasının bile intihar etmeyecek kadar akıllı olduğunu söyledi. Kafandaki şeyi de bi daha takma Allah korkusu olan böyle bişeye kalkışmaz gibi konuştu. Sonra konsere 6 gün kaldığını hatırlatıp, karşımda kız gibmediğine dua etmemi söyledi. Bu da demek oluyordu ki konserde kız düşürmeye çalışacaktı. Bi süre kendimi ifade etmeye çalışsam da başaramadım. Hava iyice aydınlandığında çekip gitti. Ertesi gece tekrar kapısına gittim ama bu sefer dışarı çıkıp yanıma gelmedi. Konser olduğu gece de konser dönüşüne denk gelebilmek için kapısına gittim ama yine göremedim onu. Sonra bi gün müfit yüzünden başıma kötü bi olay geldi

Müfitin bana hissettirdiği kötü duyguların beni tamamen ele geçirip sorunlu bi insana dönüştürmesini ailem fark ediyordu. Bu nedenle sürekli tartışma çıkıyordu evde. Bi gün iyice gerildiğimiz için babamdan sağlam bi yumruk yedim arkadaki dişim kırıldı. Ağzım yüzüm değişik bi hal almıştı, bayağı bi suratım yamulmuştu. O günlerde hala müfite mesaj atıyordum ama bi türlü barışmaya sıcak bakmıyordu. En sonunda ona eski güzel konuşmalarımızdan bikaç ekran görüntüsü alıp attım. Etkilenmiş olacak ki bana ertesi gün yazacağını ve konuşacağımızı söyledi. Ertesi gün de dişimi çektirmek zorunda kaldığımdan, yüzümün şekli iyice değişmişti. Müfite ihtiyaç duyuyordum fakat o gece sözünü tutmadı ve yazmadı. Ama gizli numaradan işletildim ve müfit olduğunu anladığımda telefon suratıma kapatıldı.

Bikaç gün sonra karşı dairedeki kız arkadaşım ve başka bi kız arkadaşımla buluşmaya karar verdik. Siteye inip ikisini beklemeye başladım. Saatlerce beni bekletip çağrılarıma da cevap vermediklerinden çok sinirliydim. Yüzüm de hala tam toparlanmamıştı. Geldiklerinde ortalık iyice gerildi çünkü ikisi de hayatlarında hiç yapmadıkları bişey yapmıştı. Extacy yutmuşlardı. Ben hayatımda sadece bi kez esrar içtiğim için, yaşadıkları kafa hakkında hiçbir fikrim yoktu ve acilen bilen birine danışmam gerektiğini düşünüp müfite ulaşmak zorunda kaldım. Benim yüzümü gördüğünde tuhaf oldu önce, sonra yardımcı olmak için kızları görmeye geldi. Onları ayıltmak için artık bişey yapamayacağımı, kötü bişey olursa arayıp onu çağırabileceğimi söyledi. Uyuşturucunun onunla konuşabilmeme vesile olması beni şaşırtmıştı. Bu yüzden şeytanın oyununa düşüp, ertesi gün ben de extacy aldım

Bi önceki gün ex yutan kız arkadaşım buse ile birlikteydik. Müfite mesaj attım. Barışmaya hiçbir şey ikna edememişti onu fakat uyuşturucu söz konusu olduğunda görüşmeyi kabul etti bizimle. Buse, ben, müfit ve mustafa takıldık o gün hepimiz ex yuttuk. O zamanlar kullandığım bu uyuşturucunun harika olduğunu ve hep kullanacağımı düşünüyordum. Bunu ilk denediğimiz akşam şekerin etkisinde olduğum sırada annem ve babamın köye gidiyor olması sebebiyle eve gitmek zorunda kalmıştım ama neyse ki anlamamıştı kimse. Zaman geçtikçe sadece kendimi kandırdığımı, hayatımı git gide mahvettiğimi fark ettim müfitle barışmış olsam da. Ama bunu fark etmek için aileme yakalanmam gerekmişti. Uyuşturucu maceralarım çok sürmeden bitmişti