beyler dilimi tam oturtamadım, kurgu falan yok direk yazıyorum yaşananları. yazar falanda değilim amk. dinlemek isterseniz yazarım.

sene 1946 da erzurumun bir köyünde mazot yakalatmıştım

rezerve

Yaz be severim korkmayı

yaz oç aq dadaşı yaz hızlı

sene 1948 de erzurumun başka bir köyünde mazot yakalatmıştım

biraderle gelmiştik köye. anne babayı kaybedeli 2 yıl olmuştu. ikimizinde yavuklusu olmasına rağmen evlenmeyi istemedik o kazadan sonra.bu arada biraderin ismi selim, benim ismim bedri.en son köye bizimkilerle geldiğimizden çok fena olmuştum bide ahmet baba çalıyordu teypte. baktım bizimkide dalmış uzaklara zaten kimsenin geleceği yok araba tozlu yolun ortasında öylece duruyor.
abi gelmesemiydik be,babamın peşine az mı dolaştık bu dağları şimdi nasıl bakacaz dedi. haklıydı ama bizden başkada göçen yoktu şehire. akraba sofrası, akraba muhabbeti başkadır diyip gelmiştik.
bende onu düşünüyordum lan, hatırlatma boşver. kapat şunuda gibti dünyamızı hep bu şarkılar yüzünden oluyor amk. sürde girelim yatak yüzü görelim artık.
kontağı çalıştırdı, yavaştan yola koyulduk derken o asla yıkılmayan dedim kayalardan biri hemen önümüze düştü.e ananın amı çocukluğumdan beri düşmedin şimdi mi be dedim.bi taklar düşünmemiz lazımdı. amcamın numarayı çevirdim, allahın unuttuğu amk yerinde çekmiyordu.bi aşağı inelim bakalım dedim. sigarayı söndürüp indim arabadan.

başlama sebebim olacakların bidaha tekrarlanmayacağını bilmemdir. yaşanmış hikayedir.
erzurumun bir köyünde, yazın yaşadığım olayları anlatıcam. okuyacaklar rezini alsın,ona göre yazcam.

korku oranı yüksektir uyarıyorum, sonra ananız babanız gelip dava açmasın.