erzurumda yaz oluyor mu lan

Senin zütünü açma onlar dava açmaz

Reserved bb

saati bilmiyorum ama aşağıdan caminin ışıkları gözüküyodu.17 saatlik yolculuktan sonra hele şükür be ananın amı dedik.en son 2 sene önce kışın ortasında halamın cenazesine gelmiştim köye. şimdi ben istedim diye anasını amı gibi yolu tepmiştik. eskiden arabayı ilk aldığımız zamanki gibi. gene köyün giriş tepesindeydik. halamın mezarlığının bulunduğu mezarlık yamacına bakıp soft pakette kendini saklayan son teki görüp sevinçle yaktım.8-9 saat araba kullandıktan sonra beynim gibilmişti ve uykudan kalkıp o gözlerin hızlı hareketini görüşümüde buna yorumlamıştım.ama değilmiş, çok acı şekillerde anladım. doğu taraflarına gitmişliğiniz varsa özellikle kendi arabanızla gidiyorsanız yolda sürekli tilki, kurt gibi hayvanların gözlerini görmeniz sıçmak gibi çok normal gelir artık.ama ışık tutulduğu sürece kıpırdamazlar yerlerinden,ava gidenler özellikle tavşan avlayanlar falanda bilir bunu. işte sigarayı yakıp kafamı kaldırdığımda o asla yıkılmayan ama hep her an yıkılıcakmış hissi veren iki kayanın ardında, araba dururken, ışığı görüpte dediğim gibi yorgunluğuma vermiştim. beynimin damarlarına sokayım ki,memleketi görelim demişim biradere. ağzımı gibeyim ki memlekete gidelim demişim. herşeyin başladığı an bu anmış.

reserrved

beyler dilimi tam oturtamadım, kurgu falan yok direk yazıyorum yaşananları. yazar falanda değilim amk. dinlemek isterseniz yazarım.

sene 1946 da erzurumun bir köyünde mazot yakalatmıştım

rezerve

Yaz be severim korkmayı

sene 1947 erzurumun bir köyünde mazot yakalatmıştım.

yaz oç aq dadaşı yaz hızlı

sene 1948 de erzurumun başka bir köyünde mazot yakalatmıştım

biraderle gelmiştik köye. anne babayı kaybedeli 2 yıl olmuştu. ikimizinde yavuklusu olmasına rağmen evlenmeyi istemedik o kazadan sonra.bu arada biraderin ismi selim, benim ismim bedri.en son köye bizimkilerle geldiğimizden çok fena olmuştum bide ahmet baba çalıyordu teypte. baktım bizimkide dalmış uzaklara zaten kimsenin geleceği yok araba tozlu yolun ortasında öylece duruyor.
abi gelmesemiydik be,babamın peşine az mı dolaştık bu dağları şimdi nasıl bakacaz dedi. haklıydı ama bizden başkada göçen yoktu şehire. akraba sofrası, akraba muhabbeti başkadır diyip gelmiştik.
bende onu düşünüyordum lan, hatırlatma boşver. kapat şunuda gibti dünyamızı hep bu şarkılar yüzünden oluyor amk. sürde girelim yatak yüzü görelim artık.
kontağı çalıştırdı, yavaştan yola koyulduk derken o asla yıkılmayan dedim kayalardan biri hemen önümüze düştü.e ananın amı çocukluğumdan beri düşmedin şimdi mi be dedim.bi taklar düşünmemiz lazımdı. amcamın numarayı çevirdim, allahın unuttuğu amk yerinde çekmiyordu.bi aşağı inelim bakalım dedim. sigarayı söndürüp indim arabadan.

sene 1949 erzurum merkezde kırsal motorin yakalatmıştım

anlatmıyorum, hikaye kültürüde kaybolmuş amk sözlüğünde

Anlat panpa dinliyok

rezerved

taş aslında o kadar büyük değil,ama iki adamın yerinden oynatacağı kadarda hafif değildi.bu arada ilk defa bu kadar üşüdüğümü hatırlıyordum. arabadan çıktığım an değilde kayaya yaklaştığımda çok acayip şekilde üşümeye başladım.80 tlye aldığım çakma deriyi uzattı selim ben istemeden.
-abi ne tak yicez şimdi suda kalmadı karnımda köpek gibi aç. 3-5 elma kalmış sadece, sabaha kadar böyle olmaz.hem ayı falan var amk köyünde. tekliylede sıkılmaz ayıya. napıcaz?
-olum çekmiyormuydu lan bu tepeden babam hep buraya çıkıp burdan konuşurdu amcamla.
-yok abi şu ilerisiydi dediğin yer.ama gitmek tehlikeli şimdi.
-ver silahı torpidodan. gibe gibe gidecez artık.
yavaştan yola koyulduk zaten. anca ordan çekerdi telefon. feneri açıp başladık yürümeye.

yürüdüğümüz yeri hatırlamıştım. cami inşaatı için küçükken traktörün römorkuna taşları düz olduğundan dolayı inşaattı kullanmak için yüklüyorduk. özellikle uyarmışlardı elinle değil ayakkabının ucuyla falan kaldır diye sebebini sorduğumda babam bikaç tane kaldır anlarsın demişti. hakikatende nerdeyse 4-5 taşta bir akrep çıkmıştı. muhtarda bizimle gelmişti o gün şerefsiz oğlu metinde yanındaydı ama huur evladı hiç yardım etmemişti. brandayı sermişler babası,o bide bizim ahmet amcanın oğlu vardı sarışın oturuyorlardı. orda otururken akrep sokmuştu hastaneye zar zor yetiştirmişlerdi. biraderede açtım mevzuyu aynen hatırladım falan diyordu aslında o karanlıktan tırstığımızdan dolayı açmıştım mevzuyu. kafayı dağıtmak için yani.ama huur çocuğu selim aniden durmuş yüzüme bakıyordu. yani öyle gözüküyordu.