1. 1.
    0
    inanın o araba köşeyi döndükten, gözden uzaklaştıktan sonra bir boşluğun içine düştüm. hayata küstüm bir anda. hayat o olmadan boş gelmeye başladı. gittim kanepeye uzandım.tv'de de kral tv açık hep hüzünlü şeyler çalıyorlar. ağladım ağlayacağım o derece lan düşünün.tam sırada annem arkadan geldi ve dokundu, noldu diye sordu bende kendimi tutamayıp gözyaşlarıma boğuldum. öyle sulu göz ağlayan bir insan değilim ama o an ağlamak istedim panpalar. sonsuza kadar, durmadan ağlama, hıçkıra hıçkıra hemde.
    ···
  2. 2.
    0
    yokbirşey anne başım ağırıyor diye bahaneler uydurdum. annem hiç inanmasada yinede üstüme gelmedi. onsuz geçen ilk geceydi. yemeğe oturduğubnda 1 ekmek yiyen ben o gün çok az yemek ile idare etmiştim.ki ben annemin ısrarıyla yemek yemiştim.o sene lise son okuyacaktım. yeni arkadaşlar, yeni hocalar bambaşka bir ortam bekliyordu beni.
    ···
  3. 3.
    0
    onsuz günler geçmek bilmiyordu.her an onu düşünüyordum.o zamanda internet bu kadar yaygın değil. mark zuckerberg facebooku kurmamış dahası liseli bir ergedi o zaman. şartlar çok zordu.
    ···
  4. 4.
    0
    neyse lise başladı ben kimseyle yakınlık kurmuyorum, hayata küsmüş gibiyim.o senede üni sınavı var ama kitabı açmıyorum amk. normalde o yaşlarda son derece sakin, sessiz efendi bir insandım. ancak karekterim değişmeye başlıyordu.git gide agresifleşiyor,en ufak birşeyde kavga etmek istiyordum. bana yanaşmaya çalışan insanları tersliyordum. yaşamıyordum adeta panpalar. karanlık bir kuyunun içine düşmüş, özlemi bekliyordum içimde duyduğum özlem ile.
    ···
  5. 5.
    0
    neyse şimdilik bu kadar yine kendimi kötü hissettim amk.
    ···
  6. 6.
    0
    şimdi az zamanım var panpalar.kendimi iyi hissettiğimde yazmayı düşünüyorum.
    http://www.youtube.com/watch?v=_giw79rnqyc
    ···
  7. 7.
    0
    @63 eyv panpa
    ···