eroin sever

bu sene öss’yi kazanarak istedigim bölüme girebildim. gerçekten bunu basarmak çok zordu. ama annemin yardimi olmasa bunu kesinlikle basaramazdim. kiz larla aram hiç iyi degildir. bu güne kadar da gerçek anlamda kiz arkadasim olmadi. çok fazla ders çalisan sinifta inek olarak adlandirilan biriyim. artik rahatladigim için sinavdan önceki son bir ayda basimdan geçenleri burada paylasmak istedim. öss’ye girmeme bir ay kalmis, ben yogun bir sekilde ders çalisiyordum. daha dogrusu çalismaya çalisiyordum. kursu birakmistim. bu son ayimi evde çalisarak geçiriyordum. bu sinava üç senedir hazirlaniyordum. üç senenin stresi son bir ayda kendini göstermisti. ne yapacagimi düsünüyor, aklimdan kazanamazsam ne yaparim diye geçirip karamsar duygular içinde boguluyordum. bir yandan konsantre olup test çözmeye çalisiyor bir yandan da annemin baskilarina dayanmaya çalisiyordum. annem çok üstüme geliyor, bana çok baski yapiyordu. annem 38 yasinda, orta boylu, sarisin, çok güzel bir kadin dir. yasina göre vücudu çok düzgündür ve çok bakimlidir. fakat yüzünün güzel ligi karakterine yansimamistir. çok hirsli, hayatindaki herseyin mükemmel olmasini isteyen, bunun için herseyi yapabilecek kisilikte birisidir. isi gücü baskalarinin ne yaptigini takip etmek, kendi sahip oldugu seyleri en iyi göstermektir. arkadaslarini davet edip dedikodu yapar, diger kadin larin çocuklarini asagilayarak konusur. bu öss yüzünden de beni hayatinin odak noktasi haline sokmus, beni yaris ati gibi görerek bunu bir saplanti haline getirmisti. beni üç sene boyunca kurstan okula, okuldan kursa kosturmus, bu yüzden ergenligimi de çok kötü geçirmistim. ben annemin tam tersi karakterde biriyimdir. annem ev hanimi oldugu için sürekli evdedir. fakat bu bir ay boyunca beni takip etmek için evden hiç ayrilmaz olmustu. ben üç sene boyunca düzenli çalismanin verdigi güvenle kendimi hazir hissediyordum. sadece kafami dinç tutmak için deneme testleri çözüyordum. odamdan çikip ara verdigim bir anda mutfaga gittim. annem aksam yemegi için bir seyler hazirliyordu. su içtim ve salona gidip televizyonu açtim. biraz kafami dagitmak için televizyona bakmak istedim. annem biraz sonra mutfaktan çikarak salona geldi. sesini yükselterek “oglum ne yapiyorsun gidip çalissana beni deli mi edeceksin” dedi. ben de “anne tamam ben programliyorum kendimi merak etme” dedim. annem ise “bak bir kazanama ben sana sorarim o zaman” dedi. halbuki benim yüksek bir puanla üst düzey bir üniversiteye girmek için güvenim ve bilgim tamdi. fakat annem için bu da yeterli degildi. mutlaka o dedikodu yaptigi kadin larin çocuklarindan daha yüksek not almaliydim. odama gidip tekrar çalismaya basladim. bilgisayarimi açarak oradaki testlere bakmaya basladim. ama çalismaya kafami veremiyordum. biraz rahatlamaya karar verdim. bilgisayarimdaki ferrelari açip 31 çekmeye basladim. böylece dersime daha huzurlu çalisacaktim. ama bir anda annemin sesini duydum. hemen toparlandim. annem odamin kapisini açarak “oglum çalisiyor musun yoksa dalga mi geçiyorsun” dedi. ben de “anne çalisiyorum beni yalniz birakir misin” dedim. “olmaz gel salona gözümün önünde çalis” dedi. kolumdan tutarak “haydi kalk” dedi. ben “ya anne biraksana istemiyorum” falan dedim. o da “annene karsi mi geliyosun” diyerek zorla salona züt ürdü. ben salonda sinirli bir sekilde kitaba bakiyordum. annem de bir yandan dergilerine bakiyor, bir yandan da beni kontrol ediyordu. o gün bosalamamanin verdigi stresle birlikte içinde bulundugum durum dayanilmaz bir hal almaya baslamisti. aksam yemeginde babam çalismalarimin nasil gittigini sordu. ben de “ben çalisiyorum ama annem beni çok bunaltiyor” dedim. annem de “aa oglum bu çok önemli bir sinav ben seni düsündügüm için yapiyorum” dedi. babam da anneme “çocugu asiri strese sokma bak bunun sonunda sinavi iyi geçmez ya da bir hastalik çikarsa ben sana o zaman sorarim” dedi. annem de “ben ne yaptigimi biliyorum merak etme” dedi. gece odamda yemekte konusulanlari düsünmeye basladim. annemin beni rahat birakmaya niyeti yoktu. biraz disari bile çikmama izin vermiyordu. bu stresimden kurtulamazsam rahat çalisamayacaktim. ya bildiklerim aklima gelmez de sinavda çuvallarsam ben ne yaparim diye düsündüm. annem sayesinde gönlümce 31 çekip rahatlayamiyordum bile. annemin senelerdir yaptiklari aklima geldikçe sinirim daha da artti. sinirden ve stresten aglamaya basladim. bu yaptiklarinin hesabini sormali, anneme unutamayacagi bir ders vermeliydim. o anda aklima öyle bir plan geldi ki annemi bu yaptiklarina pisman edecektim. annem yatmadan önce beni kontrol etmek için odama geldi. “oglum çalisiyor musun” diye sordu. ben de içimden istersen uykumda da çalisayim diye düsündüm. annem gözlerimdeki yaslari görünce “oglum sen agladin mi” dedi. ben de “evet anne çok kötüyüm” dedim. “senin yüzünden hayatim mahvoldu” dedim. annem sasirdi. “oglum ne oldu ne yaptim” dedi. “daha ne yapican sagligimi bozdun simdi mutlu musun” dedim. “oglum ne oldu söyle lütfen” dedi.