Bu noktadan itibaren Ermeni soykırım iddialarının asılsız ve yalandan ibaret olduğuna yine Ermenilerin kendi belgeleri ışığında bakalım;

Ermeniler her ne kadar kendi arşivlerini açmasalar da, Ermeni arşivlerindeki bilgilere Rus, Gürcü, Azeri arşivlerinden ulaşmak mümkündür ve bu arşivlerden çıkan sonuçlara görede Türklerin vatanını savunduğu açıkça gözükmektedir.

—Ermeni ve Rus arşivlerinde Ermenistan’ın ilk başbakanı Ovanes Kaçaznuni’nin, Ermenistan’da yasak olan kitabında ki görüşleri özetle şöyledir; 1.Dünya Savaşı sırasında halklar arasında boğazlaşmadan dolayı çok sayıda Ermeni ve Müslüman Türk ve Kürt yaşdıbını kaybetmiştir. Ermeni çetelerinin Türkler, Azeriler ve Kürtlerden oluşan Müslüman halka karşı Doğu Anadolu’da sistemli olarak soykırım girişimi Rus belgelerinde açıkça görülmektedir. Emperyalist batılı devletler tarafından kışkırtılan Ermeni çetelerine karşı Türk Devleti önlemini almış ve vatanını savunmuştur. Sadrazam Talat Paşa’nın Ermenileri tehcir kararının altında yatan neden, Ermenilerin doğrudan düşman kuvvetlerine yardım etmesidir. Çarlık Rus ordusunun içinde de 200.000 Ermeni askeri bulunmaktadır ve Tehcir de vatan savunmasının bir parçasıdır.

Kaçaznuni “Türklerle aramızda karşılıklı bir savaş vardı. Rusya tarafından Türklere karşı kullanıldık.” diyerek görüşlerini kendi kitabında da açıkça ifade etmektedir.

—Ermeni devlet adamı ve tarihçisi Karinyan ise; “Ermeni milliyetçiliğinin tarihi, emperyalizmle işbirliği tarihidir.”demektedir.

Büyük Sovyet Angiblopedisi’nin 1926 baskısında Ermeni meselesiyle ilgili olarak;
1914 yılında uzun tartışmaların ardından Türkler, Doğu Anadolu bölgesinde reform yapılmasını öngören antlaşmaları Ermenilerin ve Rusya'nın baskısı sonucunda imzalamak zorunda kaldı. Bu anlaşmaya göre; Ermeniler geniş bir özgürlüğe kavuşuyor, yönetimde, dilde, askere alınmada ve diğer alanlardaki reformların, büyük devletlerin özellikle de Rusya’nın denetimi altında yapılması öngörülüyordu. Büyük Ermenistan hayallerinden vazgeçmeyen Ermeniler Türk ordusundan kaçan askerlerden gönüllü çeteler kurarak Türk hükümetine karşı eyleme geçtiler. Türk Hükümetinin karşılık vermesi sonucu çatışmalar sırasında bir grup Ermeni hayatını kaybetti, bir bölümü de Rusya'ya kaçtı.

Ermeni ve Rus arşivleri incelendiği zaman tüm gerçekler ortaya çıkacağından dolayıdır ki Ermenistan arşivlerini açmamakta ve tarihi belgeleri tarihçilerin incelemesine karşı çıkmaktadır. Dönemin Ermenistan hükümeti yöneticilerinin raporları, Ermeni komutanların üstlerine yazdıkları raporlar, Boryan ve Lalâyan gibi gerçek tarih bilincine sahip Ermeni tarihçilerin yayınladıkları belgeler, o dönemin gerçeklerini saptamaya yetiyor.

Ovanes Kaçaznuni, Taşnaksutyun Partisi 'nin kurucularından olup, 1918 yılı Temmuz ayında kurulan Ermenistan Devleti 'ninde ilk başbakanıdır ve Taşnak Hükümetini 1919 yılı Ağustos ayına kadar 13 ay yönetmiştir.1923 yılı Nisan ayında Taşnaksutyun Partisi'nin Bükreş'te yapılan Yurtdışı Konferansı'na sunulan ve Ermenistan hükümetinin ilk başbakanı ve Taşnaksutyun Partisi lideri Ovanes Kaçaznuni, nin imzasını taşıyan raporda; (Bu rapor, bugün Ermenistan'da yasaklanmıştır. Ayrıca raporun çeşitli dillerde yayımlanan basımları da, Avrupa kütüphanelerinden toplatılmıştır)
• I. Dünya Savaşı öncesinde, Ermeniler tarafından gönüllü silahlı birlikler oluşturuldu, bu hataydı.
• Bu birlikler ve o günkü politikamız kayıtsız şartsız Rusya'ya bağlanmıştı. Ve Türklerden yana olan güç dengesi hesaba katılmamıştı.
• 1918 yılı sonlarında ingiliz işgali, Taşnakların umutlarını yeniden kabartmıştı ve Ermenistan'da Taşnak diktatörlüğü kurmuşlardı.
• Ermeniler Denizden Denize Ermenistan Projesi gibi emperyalist bir talebe kapılmışlar, bu yönde kışkırtılmışlardı.
• Ermeniler, Müslüman nüfusu katletmişlerdi, bu nedenle Türklerin aldığı tehcir kararı doğrudur ve uygundur.
Kaçaznuni, 1914'ten 1923'e uzanan süreçte, Türk-Ermeni ilişkilerinin özünü savaş hali olarak değerlendirmiştir.
Kaçaznuni'nin kitabının en önemli noktası ise; Taşnak Partisi ile onun peşine takılan Ermenilerin savaşın bir tarafı, o günkü Türk devletinin ise savaşın diğer tarafı olarak değerlendirmesidir ki, bu değerlendirmeyle ortada savaş olduğu ve soykırım kavrdıbının bu olayda söz konusu olamayacağı açıkça belirtilmektedir.

Kaçaznuni'nin bu değerlendirmesi kimilerini şaşırtsa da, 1915–1918 yenilgileri sonrasında Ermeni devlet adamları ve tarihçileri aynı doğrultuda değerlendirmeler yapmaktadır.

Kaçaznuni'nin değerlendirmelerinde; Müslüman bölgelerde idari yöntemlerle düzen sağlayamadık, silah kullanmak, ordu sevk etmek, yıkmak ve katliam yapmak zorunda kaldık, hatta bu konularda başarısız olduk. (S. 56)

Yine Ermeni tarihçi A.A. Lalayan, 1914–1923 yılları arasında Türk-Ermeni ilişkilerini Ermenistan devletinin arşivinde bulunan belgelere dayanarak açıklıyor. Lalayan, Taşnaksutyun gerçeğini Taşnak belgeleriyle ortaya koyuyor. Sözde Ermeni meselesinin içyüzünü gözler önüne seriyor.

Ermeni Tarihçi Lalayan'ın, Batı'da Türkiye aleyhine yürütülen sözde Ermeni soykırımı tezini altüst edecek saptamaları ise şöyledir;
• Taşnaksutyun Partisi, I. Dünya Savaşı'nın çok öncesinde Ermeni ticaret ve sanayi burjuvazisi için pazar yaratmak amacıyla Türkiye topraklarının bir kısmını işgal etme ve Denizden Denize Büyük Ermenistan Projesi'ni gerçekleştirme hayaline kapıldı;
• Taşnak Partisi, Ermeni kitlelerini milli motiflerle aldatarak Türklere saldırmaya ve imha etmeye doğru yönlendirdi;
• Çarlık Rusya hükümeti Türkiye'nin Doğu Bölgesi'nde bir dayanak yaratarak boğazları ele geçirmek ve Akdeniz'e inmek için Ermenileri kullandı.
• Ermeni gönüllü birlikleri, bu amaçla Çarlık makamları tarafından örgütlendi ve Taşnak gönüllü hareketi, on binlerce Türk köylüsünü katletti ve onların varlıklarını da yağmaladı.
• Taşnaklar bu uygulamalarıyla karşılıklı kırımı ateşlediler ve kendi amaçları uğruna Ermeni halkını da feda ettiler.
• Daha sonra, Bağımsız Ermenistan döneminde Taşnaklar bu kez bu amaçlarla ingiliz, Fransız ve ABD emperyalizmine alet oldular. Bu dönemde Taşnaklar yüz binlerce insanı katlettiler, 30 aylık Taşnak iktidarı sonunda Ermenistan'daki Türk nüfusu % 77, Kürt nüfusu % 98, Yezidiler ise % 40 oranında azaldı.
• Taşnaklar ayrıca, yüzlerce yıldır birlikte yaşadıkları Türklere karşı savaşmak istemeyen Ermenilere inanılmaz işkencelerde bulundular.
-ALINTIDIR

Emperyalist batılı güçler, Türk tarihine potansiyel suçlu damgası vuruyor ve soykırımı inkârı suç sayan yasalar ile de esasında Türkleri, Türkiye’yi suçlu göstermeye çalışarak, bu oyun uğruna mahkemelerde yazılmış asıl tarihi değiştirmeye ve tarihi yeniden yazmaya çalışıyor. Tarih hiçbir zaman mahkemelerde tartışılarak yazılmaz.

AB yıllardır Türkiye’yi kapılarında tutarak, AB uyum yasaları adı altında dayatma yoluyla istediği yasaları çıkarttırıyor, Türkiye’ye, Türklere, Sevr’i ve sözde Ermeni Soykırımı’nı sistematik şekilde sinsice kabul ettirmeye çalışıyor.

Ermeni sorunu ile ilgili tezlerimizi ve gerçekleri yıllardır dünya kamuoyuna anlatamadığımız gibi, kendi toplumumuzda bile bazı insanlarımız, gerçekten katliam yapmış olabilir miyiz? Düşüncesine kapılmaktaktadır. Haklı olduğumuz bir konuda ki davayı, gerçeği, kendi toplumumuza anlatamamışsak, dünya kamuoyunun bizi anlamasını ve bize hak vermesini doğal olarak bekleyemeyiz. Aslında bu durumun en önemli sebebi her yıl binlerce mezun verdiğimiz, geleceğimizin büyükleri olacak öğrencilerimize eğitim- öğretimleri sürecinde Ermeni sorununu daha doğrusu kendi tarihimizi yeterince anlatamayışımızda yatmaktadır.

Ülkemizde okutulmakta olan ders kitaplarında Ermeni sorunuyla ilgili yeterli bilgi bulunmamaktadır. Osmanlı ve inkılâp Tarihi’ni anlatan ders kitaplarında Ermeni sorunuyla ilgili gerekli bilgilere mutlaka yeterince yer verilmelidir. Tarih kitaplarında Osmanlı- iran, Macar, Fransız, Rus ilişkilerine yeterince bilgiler yer alırken, ne yazık ki Osmanlı- Ermeni ve Osmanlı- Rum ilişkileriyle ilgili konulara yeterince yer verilmemiş, Osmanlı-Ermeni, Osmanlı-Rum ilişkileri yüzeysel bilgilerden ibaret birkaç satırla sınırlı kalmıştır…

Mustafa Kemal Atatürk;
'Tarih yazmak, tarih yapmak kadar mühimdir. Yazan yapana sadık kalmazsa, değişmeyen hakikat insanı şaşırtacak bir nitelik alır.’’ (1931)
'Tarih; hayal mahsulü olamaz. Tarih yazarken gerçek olayları bulmaya çalışmalıyız. Eğer bunları bulamazsak meçhuliyeti ve bu noktadan cehlimizi itiraf etmekten çekinmeyelim. '(10 Kasım 1935, Ulus.)
'Tarih bir milletin kanını, hakkını, varlığını hiçbir zaman inkâr edemez'.(1919) Sözleriyle tarihin önemini gayet güzel ifade etmiştir.

Tarihimiz planlı ve etkili bir biçimde eğitim-öğretim yoluyla bireylere aktarılmalıdır. Geleceğimizin bireylerini yetiştiren eğitim ve öğretimin yapıldığı, tarihimizi etkili şekilde aktaracağımız en önemli kurumlar ise okullarımızdır.
-ALINTIDIR