erkekler de aldatılır

reserved. azcık detayları azalt panpa

böyle geçti zaman.bir fotoğraf attım gülümserken,ona ithafen bir durum paylaştı.bir şey yazdım,ona ithafen bir şey yazdı. ancak hiç mesajlaşmadık ta ki ben harekete geçip, yüz yüze konuşuncaya dek.

bir gün dershaneye gittim yine, ders arasıydı. kafamı masaya koymuş yatıyordum.ali osman diye bir arkadaşım vardı sınıfta, çok babayiğit çocuktu özledim bini lan.bu dürttü senin kız geldi diye. bizim sınıfta özge diye bir kız vardı. onun arkadaşıymış meğer, nasıl fark etmediysem. onun yanına gelmiş. beni de süzmüş.bir şey yapmadım ama öğrendiğim iyi oldu tabi. sonra bir gün bizim şeyma ile konuştum. şeyma ile özge de arkadaş. özge ile samimiyetim olmadığı için betül'ü özge'ye söyleyemezdim.e kendim de gidip konuşacak cesareti bulamadım kendimde hiçbir zaman... ne yapmalı ? şeyma'ya söyledim. aramız iyiydi, halen de iyidir konuşuyoruz hala. dinledi,ben özgeye anlatayım bizi betülle tanıştırsın ben söylerim betül'e dedi. peki dedim,ona bıraktım.iş benden çıktı yani o andan sonra.bir gün yine ders çıkışı şeyma yanıma geldi sen git,biz birazdan betül ile görüşeceğiz haber ederim dedi. peki dedim, gittim

gittim ama, aklım orada kaldı tabi ki.eve gittim doğrudan. şeyma'ya mesaj atamıyorum çünkü sms paketim yoktu, kontör de yoktu. meraktan çatladım, kız facebook falan da kullanmıyor, ulaşamadım.mecburen ertesi günü bekledim. ertesi gün geldi, gelene kadar dokuz doğursam da geldi tabi. şeymayı yanıma çektim hemen okulda görür görmez. anlat dedim.

-ne oldu anlat hadi meraktan çatladım.
+bekle, sabret (:
-yüzün güldüğüne göre güzel şeyler oldu anlaşılan,ha ?
+çantamı bırakayım bir dur, yeni geldim daha

bıraktı, geldi

-ee
+konuştuk, anlattım hoşlandığını söyledim yani
-ee ne dedi peki ?
+gülümsedi (gülümserken dudağını ısırmış, baya bi sevinmiş şeyma'nın anlattığına göre)
-ne dedi peki bir şey demedi mi ?
+görüşelim dedi, cumartesi günü görüşün derim
-peki,sen bir konuş,o da müsait ise cumartesi uygunum. dershane çıkışı görüşelim.

sanırım o gün perşembeydi, yanılıyor da olabilirim. konuştu şeyma tekrardan cumartesi buluşabilmemiz için. kabul etmiş, cumartesi buluşacaktık.o süre içerisinde ben bir şey yazmadım kıza,o da yazmadı tabi. neyse cumartesi geldi, beklenen gün... 4 saat ders vardı,zor geçti zaman ama dershane bitti o gün, dağıldık.bir teneffüs öncesinde şeyma vasıtası ile haberleşmiştik.ben dersahene biter bitmez pasajın arka girişinde olacağımı söyletmiştim şeymaya,o da peki demiş. bitti,indim.

aşağıda bir kalabalık. karşı caddede trafik kazası olmuş,bir adam ölmüş. keşke bana çarpsaydı o gün o araba da bunlar hiç yaşanmasaydı dedim hep bugüne dek yaşadıklarımdan ötürü.

neyse, ilerledim.pasajın dibinde bu kürşat bini ve arkadaşları var.ben de tek takılıyorum, yine tekim. yaklaşık 6-7 kişiler. baktılar,kafamı öne eğdim bulaşmak istemedim. korktuğumdan yahut çekindiğimden değildi elbet. gerek yoktu böyle atraksiyonlara. bekledim,az sonra dershanenin kapısından bana doğru gelirlerken belirdiler, şeyma ile betül yani. geldiler.elimi uzattım, tokalaştık.lafa nereden gireceğimi bilemedim, önceden de planlayamazdım zaten. olay şu şekilde gelişti.

-merhaba,ben heisenberg
+ben betül
-memnun oldum
+ben de
-konuya nasıl gireceğimi bilemiyorum açıkçası, senden hoşlanıyorum ve bir süredir izliyorum seni, gözlüyorum.
+şeyma bahsetti

ikimiz de sustuk, bakıştık bir 5-10 saniye kadar. araya şeyma girdi;telefon numarasını alsana heisenberg!

-a evet, numaranı rica edebilir miyim ?
+0 507...
-kaydettim.
+oldu o halde,ben denemeyi kaçırmayayım, görüşürüz sonra.

reserved

en iyi sınıfta olduğu için onlara özel deneme yapılıyordu,biz giremiyorduk.
bir de numarasını kaydettiğimi söylemiştim, kaydedemedim aslında.o esnada ellerim titriyordu, numarayı yanlış kaydettiğimi tahmin etmiştim. utandığım için de söyleyemedim kimseye haliyle.o gün mesaj beklemiş, numarayı yanlış aldığım için mesaj da atmadım.

ertesi gün durumu şeyma'ya söyleyince şeyma aldı numarasını tekrar, bana verdi bu sefer at diye. attım,cevap yok. birkaç saat cevap gelmedi allah allah diyorum. bizim kızın yine denemesi varmış meğer.

bende ufak bir not ekleyeyim : çok sevmeyin

en son beklenen mesaj geldi betül'den...
konuşmaya başladık,ne konuşabiliriz ki ? birbirimizi tanımaya yeni başladık. klagib ısınma turları. zamanla birbirimizi tanıdık. şöyle aşağı yukarı bir yirmi gün kadar bu şekilde telefonla mesajlaştık, buluşma vesaire olmadı yüz yüze.ta ki ocak ayının 24'üne dek...

anlatma panpa

Reserved

ocak 24,ilişkimizin başlangıç tarihi/yıldönümü...

o gün ilk kez ikimiz buluştuk. nezih bir yer vardı, baya eski ve tarihi bir yer. oraya zütürdüm,hem sakin hem ipsiz sapsız takılmaz.bir de ben cafe vesaire sevmezdim pek. kolej öğrencisiyim normalde, arkadaşlarım çıkmaz öyle mekanlardan.ama dediğim gibi pek benzemezdim diğerlerine. orayı tercih ettim, buluştuk.önce o varmış.ben aşağı yukarı 5 dakika kadar sonra vardım buluşacağımız yere.

iyi dinleyin beyler burayı,iyi dinleyin...

ben hayatımda yemin ediyorum hiç bu kadar güzel biriyle karşılaşmamıştım. sevgi böyle bir şey işte. tabi size o an öyle geliyor. aslında bunlar boş laf, yalan dolan.o an sevgi, aşk bu gibi kavramlar ile dünyanın değişebileceğine, güzelleşebileceğine inanıyorsunuz. halbu ki boş, size öyle geliyor.

neyse, hiç unutmuyorum ikimizin de üzerinde kırmızı renk kazak vardı o gün. saçlarını falan taramış, güzel giyinmiş.ben de güzel giyinmiştim. kafada tarayacak saç yoktu bende o var tabi, üç numaradır benim saçım yıllardır (:

elini uzattı, tokalaştım.ellerimiz öyle bi 10 sn kadar kaldı. gözlerine bakamadım, çekindim.sonra oturduk.iki karadut söyledim. böyleydi bizimkisi de.

karadut dıbına koyayım.

bakarım bi ara

başla oç

çok güzeldi, karşısına oturup saatlerce seyredebilirdim bakmasaydı şayet. gözlerimizi kaçırdık ikimiz de bir süre. konuştuk baya, bende yine icraat yok. oturduk bir müddet, sonra kalktık.tur attık yan yana biraz. yerler kar,buz hava ayaz. hangi akla hizmet tur attırıyorsam, çocuk aklıydı benimkisi.bir ara sokağa girmişiz lafa dalıp. orada ayıldım.ya nasıl diyeceğim bilemiyorum ama dedim, anla sen dedim bir de.teklifim böyle oldu.bu kadar, ötesi yok. anladım,kabul ediyorum oldu cevabı. yüzümde güller açtı,sol kolumu uzattım koluma girsin diye. girdi koluma, oraydı onun yeri.bir daha da kimseler girmedi zaten, annem bile.

içim bir hoş oldu, yaşadıklarım kolay şeyler değil beyler.

turladık.bir apartmanın dibinden geçiyorduk dur, geçme sesiyle irkildim. merdiven varmış, altından geçiyormuşum o bağırınca fark ettim.

uğursuzluk getirir imiş altından da geçmedim ama hayret, nereden geliyor bu uğursuzluk o zaman ?

o gün dünyanın en mutlu erkeği bendim bana göre. öyle geçti o gün hatta ondan sonraki birkaç gün de.14 şubata kadar böyle geçti.14 şubatta konuştuk, dershane öncesi buluşacaktık. aşağı yukaru 1 saat vakit demek işte bu da.buluştuk,bir hastane bahçesinde. hastane bahçesi ama gençler bol bol uğrar, buluşurlar orada. sessizdi o gün ne hikmetse. elinde bir poşet bekliyor.ben de oduncu gömleği almıştım, mavi renkti. üzerine de kendi parfümümü sıkmıştım unutmam hiç. merhabalaştık,hediyeleri verdik.ama dikkat et,sallama diye de tembihledi. peki dedim. biraz oturduktan konuştuktan sonra derse girdik. derste merak ettim ama açmayacağım da dedim kendi kendime. dersin ortasında elliyorum falan hediyeyi ne acaba diye. baktım cam gibi bir şey. vuruyorum dın, dın ses geliyor. neyse açmadım eve gidene dek. dershane bitişinde yine 1 saat kadar görüştük.ilk öpüşmemiz o gün oldu. hastane bahçesinde öpüşmüştük, hiç unutmam.

verdiği hediyenin anası gibildi tabi sevişirken. kırılmadı ama sallama demişti, sallandı baya.eve geldim, hemen hediyeyi açtım.iki tane balık vardı bir de fanus. hemen koydum balıkları. mesaj attım, teşekkür ettim o da öyle. biri sensin, öteki benim demesinin üzerinden birkaç saat geçmeden öldüler.