sizede bi konu hakkında danısmam gerekiyor doğru mu yapıyorum acaba.

izmirli felan değiliz öncelikle. sadece yaşımın gerektirdiği gibi davranmaya calısıyorum. kendim 26 yasımdayım.

erkek kardeşim kardesim 18'ine basacak. kardeşim çok aklı basında bir çocuk gerçekten. yani 2-3 tane arkadası dısında arkadaşı yok, edinmez. kötülükle işi yok namazında niyazında. okulundan eve, evden okula gider çocuk. daha okul cıkısı 10 dk geciktiğine şahit olmadım.
herneyse bunun bir sevgilisi var ama bana söylemiyor çekiniyor veyahut korkuyor. ama ben biliyorum öğrendim bir sekilde.

sevdiği kız çok temiz bi kız, yani kendimde tanıyorum. hani örneğin 5-6 yıl sonra kardeşim istemeye gitse ailesi düşünmeden onaylar, aynı sekilde ailemde onaylar. helal süt emmiş diyelim kısaca.

şimdi panpalar, kendimi göz önüne alırsam 26 yasımdayım ve sevgilim yok. yani uzun süreli bir iliskimde olmadı hiç.
kardesimi karsıma alıp o kızdan ayrılması gerektiğini dile getirmek istemiyorum. ilerde çocuk ben gibi olsun istemiyorum. sonuçta bunda kötü bişi yok. eğer sevdiği kız kötü birisi olsa zaten karşı çıkar ve konusurdum.(zaten kötü biri olsa kardeşim asla selam bile vermezdi) birde şu var, kardeşim fikirlerine sadık birisidir. yani hayatında sevdiği ilk kız kendisi bundan eminim.
şimdi nasipse üniversiteye gidecek inşallah 1 seneye. derslerini aksatmıyor, yani bu aşk işi derslerine engel olmuyor. görüyorum disiplinli sekilde calısıyor. üniversitede yanlıs insanlarla sevgili olacağına, kendi toprağımın insanı ile sevgili olması daha mantıklı geliyor. en azından kızı tanıyorum biliyorum. şimdi ben çıkıp o kızdan ayrıl desem hem çok üzülecek aramız bozulacak. sizce yanlıs mı yapıyorum panpalar?

benim için önemli bir konu, laf taşşaklamazsanız sevinirim